18تیرماه سالروز ادبیات کودک و نوجوان
- توضیحات
-
منتشر شده در چهارشنبه, 18 تیر 1393 12:48
-
بازدید: 1390
ادبیات کودک و نوجوان به نوشتهها و سرودههای ادبی ویژه کودکان و نوجوانان می گویند. این نوع ادبیات هم شامل بخشی از فرهنگ شفاهی عامه، مانند لالائیها، مثلها، قصهها است و هم داستانها و نمایشنامهها و اشعار و نیز نوشتههایی در زمینه دین، دانش اجتماعی، علم و کاربردهای آن، هنر و سرگرمی را دربر می گیرد که نویسندگان و سرایندگان برای کودکان و نوجوانان پدید می آورند.
ویژگیهاي مهم ادبیات کودک و نوجوان :1- با زبان و بیان، توانایی درک و زبان نوشتاری، تخیل و تجربههای کودکان و نوجوانان متناسب است.
2- به رشد و پرورش شخصیت خواننده کمک میکند.
3- اهمیت تصویر را برای کودک و نوجوان برابر با اهمیت نوشته میداند و همواره بخشی از پیام را با تصویر بیان میکند.
مهمترین اهداف ادبیات کودک و نوجوان: الف) آماده کردن کودک برای شناختن، دوست داشتن و ساختن محیط.
ب) شناساندن کودک به خویشتن، ایجاد احترام به اصالت انسانی و میل به اعتلای مدام.
ج) سرگرم کردن و لذتبخش بودن.
د) علاقه مند کردن کودک به مطالعه و ایجاد عادت به آن.
ه) ایجاد و تقویت صلح در جهان.
تاریخ ادبیات کودک و نوجوان در همه کشورهای جهان کما بیش چهار مرحله داشته است: اول: آفرینش و انتقال آثار ادبی به صورت شفاهی.
دوم: گردآوردن و و نوشتن آثار ادبی شفاهی.
سوم: پدید آوردن آثار ادبی با الهام از آثار شفاهی.
چهارم: آفرینش آثار ادبی ویژه کودک و نوجوان. فولکلور یا فرهنگ عامه همچنان که سرآغاز پیدایی همه هنرهاست، سرآغاز ادبیات و به خصوص ادبیات کودکان نیز است. لالاییها، مثل ها، ترانههای کودکان، افسانههای خردسالان، داستانهای ماجرایی و حماسی و عاشقانه و اسطورهها که همه زائیدهی تخیل و تفکر مردم اعصار مختلف هستند؛ بنیاد و اساس ادبیات کودکان و نوجوانان را تشکیل میدهد. بنابراین ادبیات کودکان سرچشمه در فولکلور و فرهنگ عامه دارد و به کهنسالی زندگی بشر بر روی زمین است.
ادبیات کودکان و نوجوانان به معنی واقعی آن، یعنی نوشتههایی که در آن حس و حال کودکانه حاکم باشد، به زبان و نثری مناسب سطح سواد کودکان نوشته شده و معمولا همراه با تصاویر است؛ به عنوان یک شکل ادبی مستقل تقریبا از نیمه دوم سده هجدهم میلادی در جهان پدید آمده است. در ظهور دیر هنگام این نوع ادبیات، عوامل اقتصادی و اجتماعی مؤثر بودند. پیش از عصر جدید(رنسانس) به کودکان بیشتر همچون بزرگسالانی کوچک نگریسته میشد و ادبیاتی ویژهي نیازهای خاص و سطح درک و فهم آنان ضروری شمرده نمیشد.
ایرج میرزا (1291-1343 ه.ق) را شاید بتوان اولین شاعری دانست که اشعاری برای کودکان و در خور فهم ایشان سروده است. غیر از او حاجی میرزایحیی دولت آبادی (1279ه.ق -1318ه.ش) از روشنفکران دوره مشروطه، مهدی قلی خان هدایت (مخبرالسلطنه)، محمدتقی ملک الشعرای بهار (1266-1330ه.ش)، نیما یوشیج اشعاری برای کودکان سروده اند.
نويسنده :
این کاربر مطلب منتشر شده دارد.