از هجران تو می نویسم........
از هجران تو می نوسیم، ولی نمی دانم واقعا هجران هستم یا نه...
می نویسم منتظرت هستم، ولی آیا هستم...
نمی دانم شما که این متن را می خوانی تا به حال برای دیدار شخصی دلتنگ شده ای؟ - آیا تا بحال عاشقانه مشتاق دیدار کسی بوده ای؟ - چقدر لحظه شماری کرده ای تا زمان دیدار برسد، آیا شده حتی میل به غذا خوردنت هم از یادت رفته باشد؟
اگر منتظریم و هجران به خودمان راست بگوییم از صبح که بیدار می شویم تا شب چند بار صدایش می کنیم، چند بار دلمان از ته دل می خواهد ملاقاتش کنیم!!!؟
از خودمان بپرسیم، آیا موقع دیدارش سرافرازیم یا سرافکنده...
من از شرایط و آداب و ترتیب منتظر بودن نمی گویم، ولی آیا واقعا منتظریم!!؟؟...

خسروا بیدل به ملک فارس بی جان تا به کی تنگدل بی دوست اندر کنج زندان تا به کی
آنکه بودش از گل رویت چو بلبل صد نشاط موکنان مویه کنان با آه و افغان تا به کی
آنکه بر سر بود از لطف تو تاج عزتش چون یهودا خار از مشی یهودان تا به کی
آنکه بودش آبرو از خاکبوسی درت دور از خاک درت با خاک یکسان تا به کی
آنکه بودش دل چو گل نشکفته از دیدار دوست چاک چاکست سینه از پیکان عدوان تا به کی
آنکه بر دامان عدلت داشت دست اعتصام پاره از ظلمست گریبانش به دامان تا به کی
دیوساری چند در ملک تو عامل گشته اند دیو در ملک تو عامل ای سلیمان تا به کی

اثر گذار در زندگی اگر عمر جاویدان خواهی ،مگر طول زندگی چقدر است که به عرض آن نمینگری

با سلام ، خدا قوت و آرزوی قبولی طاعات و عبادات در این ماه مبارک(رمضان)
وقتی در خلوت و تنهایی به نیک و بد اعمالم می نگرم احساس میکنم کشش در وجودم هست که کمکم بکنه تا بتونم منتظر بمونم منتظر شخص مهمی که هنوز خیلی فاصله دارم از نگاهش ، ابا اینکه میدونم هوامو داره و این شعر یادم آمد.
اگرچه هست بدی صد راه احسانت ز راه محبت بیا و بزن سری مارا (آقاجان)
مگر چه چیزی جز گناه میتونه مارا از آقایمان از امام زمانمان دور کند....
الهم عجل لولیک الفرج
برای تأجیل در ظهورش صلوات