تاریخچه دکمه

توضیحات

منتشر شده در دوشنبه, 30 -3443 03:25

نوشته شده توسط زهرا مولائی

بازدید: 4912

Button

More than 3000bc in Bronze edge, the first button was invented. Button or something like this was discovered from ancient sand (2800-2600bc) and also some places from Bronze edge in china (1500-2000bc) and ancient Rome. The buttons that were discovered in sand era were made of shells and were used as a decorative object. Some of them were curved like geometric shapes, and had some holes in order to sew it to the clothes.

Although the button was invented in that era, people didn’t use it to tie their clothes with it and just use it as decoration .elegant women and men used bone, horn, metal or shell made button to decorate their clothes .men and women in ancient Greece used a special kind of shirt that was called Katanga a folded clothe in rectangular form, made of wool or denim that one side of it was double folded but upper side (fibula) was open and fastened it by safety pin. In fact without button hole, button just used as brooch that were sewed on the cloth.

That time people used pin brooch and belt to fasten their clothes, even in bad weather condition there wasn’t any usage of button. So its logic to say that in ancient time, there wasn’t an important usage of button.

Substitution of Practical button instead of decorative button n;

Although there wasn’t a specific name for button in Greece but like romance used it for decoration. Finally some people had the idea of using it for fastening g clothes. So they used it in an efficient way. At last button was fastened by a ring of string and used like a clip and brooch for fastening. Buttons made fastening easier and in compare on brooch hurt the clothes much less. So it became popular .the first button hole, was a big hole in the clothe in order to let the button pass through it. It was enough to fasten clothes and making great revolution on clothe industry and fashion.

Appearance of button in Europe;

It was 1200bc that European had the first button, practical buttons with button hole. In 13 century it arrived in Germany .soon it became popular and useable in whole Europe.

European didn’t invent button themselves. The idea was taken by Turkish and Mongolian by their traveling along Europe. However button and button hole made a big change in clothe industry.

The English word for it (button) was created in that time .this word is made of two French words (button) means button and (Bouter) means pressure.

In 13^th decade in France there was a cloth called Suorcoat that was fastening in shoulder. And in 14^th  decade special shirt was worn  on the Suorcoat that was called (Hardy coat)that from the neck up to lower than waist were connected to each other by string or button. In 1881 most of the vest were made of colorful clothes with opposite color in their braid, that in front part, had a row of circular buttons. In winter they had two kinds of over coats, one called (Redingote) that was tight fitting and another one wad called (Kirk) that was a little looser and in front part had two rows of buttons. It’s interesting to say that in Directoirera, they sewed a button on the knee and had button hole in the socks in order to keep the socks.

France soon found out its importance and in 1250ad established the first society of button producer. This society made beautiful buttons for privileged families. Farmers and worker class families couldn’t use them to fasten their clothes even though were able to buy them. Privileged family proved a rule that ordinary people were allowed to use only cotton made buttons. As a result button was a symbol of elite families and high class families .the usage of buttons weren’t only for fastening, used as a decoration, again.

Buttons, evil trap;

In middle of 14^th century button change to a big business .tailors made clothes with a row of buttons and suitable button holes in that time France was the center of buttons in whole Europe .society of button producers made a great benefit out of making buttons for coat and shirt and other kinds of cloth? Europe interested in buttons in a way that church called it evil trap. Apparently this name was given after using buttons for front part of women cloth.

This great interest in button, cause making clothes with thousands of buttons with button hole this excessive interest to buttons didn’t decrease and in 1520french king in a meeting with eighth Hennery, the king of England had a cloth with 13600decoretive buttons.

Buttons of gold and diamond;

Puritans( Anabaptist of England that in kingdoms of Elizabeth rebelled against religion tradition that support simplicity of pray)known using of buttons as a sin .so in 16^th century using buttons became  a little less   important.

In 17^th century buttons producers as a respond to peoples need produced buttons with great detail .in this expensive industry, some expensive buttons were made of gold tusk and even diamond. In 1620the first Dock of Buckingham palace had an over coat, covered with diamonds buttons, and appeared in public. Although all of them were decorative .no one had the possibility of buying such clothes, so buttons producers made buttons from silver, ceramic and silk. Some artist spent a lot of time on drawing portrays or nature on the buttons. In 17^th century button was still important. French tailors started the war of button by using cotton buttons and won the battle. This buttons were small cotton balls that used as a button in a creative form. The buttons producers became angry and forced the government to support them. The rule was proved and tailors were fined severly. At this time America and England and Germany took part in this big industry.

Napoleon and cuffs buttons;

At the end of 18^th century big metal buttons became popular and used for uniforms and the clothes that had less buttons. It’s said that napoleon was the creator of cuff buttons on coats. Of course it didn’t put an end to development of coats with buttons in both sides. Those coats were similar to today’s chef’s uniforms. When the outer side of the clothe was dirty it was enough to open the buttons and put the filthy part of the cloth inside and clean part of it out and fasten the buttons. it was very practical .

19^th century and variety of buttons;

From the 19^thcentury there was a massive production of buttons but it didn’t decrease the value of different kind of buttons, and there was a competition between cotton buttons and bonny and metal buttons.

In 1860decade a shipper from Japan, released white pearly buttons to the markets and increased the usage of buttons and pearl decoration on queens and kings cloth in London.

Although the most common and favorite button in 19^th century was black glassy button that most of them were pearly. When Prince Albert died, Queen Victoria used black pearly buttons, from that time it produced for middle class and worker class families.

In 20^th century new designed buttons were produced. It wasn’t necessary to pint on the buttons with hand different kinds of buttons with different size and shape produced. in a shape of wolves head or in a boot shape or strawberry. by inventing  plastic and plastic buttons these valuable objects didn’t worth as same as last years.

Now day there is a suitable button for every kind of cloth with different size and shape. The form of most of them is triangular or rectangular .some of them are made of two or three or five buttons, Leggy and without hole. Buttons are made of different natural materials.

Pearl shell: shade colors, effect on the color of shelly buttons. Shelly buttons are used for shirts and light clothes.

Stony buttons: these buttons are the only natural productions. These round, flat and classic buttons are used on the coats or clothes with blazer collar.

Tusked buttons: these buttons are very attractive. The most expensive one is made of ox tusk.

Leather buttons: suitable for sporty cloth like blazer coats and suites.

Metal buttons: they are long lasting and the most common ones and used for sport clothes and jeans.

Glassy buttons: this button is flat and smooth with crystal colors that are colorable. These are the most common and decorative buttons for cloth.

Some buttons are made of artificial materials such as glass metal seloied and plastic. But the most useable one is compacted plastic.

Although, zipper and agrafee are used, but there is still safe future for buttons, may be the reason is its ease.

Z.Molaei

--------------------------------

تاریخچه دگمه از عصر برنز تا امروز

اختراع دکمه در عصر برنز:

بیش از سه هزار سال قبل از میلاد، در دوران برنز، اولین دگمه اختراع شد. دگمه یا اشیایی شبیه دگمه از دوره سندباستان متعلق به 2600 تا 2800 سال قبل از میلاد، و مکان هایی ازعصر برنز در چین (1500 تا 2000 سال قبل از میلاد) و همچنین رم باستان کشف شده است. دگمه هایی که در دره سند باستان کشف شده است، از صدف ساخته شده و برای تزئین استفاده می شده است. برخی از دگمه ها مانند اشکال هندسی تراشیده شده است و سوراخ هایی دارد که می توانسته با نخ به لباس دوخته بشود.
در این دوران با وجود اختراع دگمه، مردم از آن به عنوان وسیله ای برای بستن لباس استفاده نمی کردند و دگمه را تنها به عنوان تزئین به کار می بردند. مردان و زنان خوش پوش آن دوران از دگمه هایی که از استخوان، چوب، شاخ حیوانات، فلز یا صدف درست می شد، برای آراستن لباس و پوشش خود استفاده می کردند.یو نان باستان زنان و مردان از یک نوع پیراهن استفاده می کردن که (کیتان) نام داشت پارچه مستطیل شکل از پشم یا کتان که دولا تا شدهیک طرف آن دوخته و بالای آن (فیبولا) سنجاق قفلی امروزی بسته می شد. در حقیقت بدون وجود جادگمه، دگمه ها مانند یک سنجاق سینه دوخته شده به لباس بودند.
در آن زمان مردم از سنجاق، گیره و کمربند برای بستن لباس های خود استفاده می کردند و حتی در بدترین شرایط آب و هوایی، کاربرد خاصی برای دگمه وجود نداشت. بنابراین می شود گفت که در دوران باستان، دگمه فقط وجود داشت و کاربرد مهمی نداشت.

دگمه کاربردی جایگزین دگمه تزئینی:

یونانی ها اگرچه لغت خاصی برای دگمه به کار نمی بردند، اما مانند رومی ها از دگمه برای تزئین لباس خود استفاده می کردند. سرانجام بعضی افراد فکر کردند که می شود از دگمه به عنوان وسیله ای برای بستن لباس استفاده کرد. در نهایت دگمه از یک حلقه کوچک نخی رد شد و همانند سنجاق و سنجاق سینه برای بستن لباس استفاده شد، درنتیجه کاربردی برای دگمه خلق شد. از آنجایی که لباس ها با کمک دگمه بهتر بسته می شد و نسبت به سنجاق باعث صدمه و آسیب کمتری می شد، دگمه و حلقه مورد استقبال قرار گرفت.
اولین جادگمه سوراخ های بزرگی درون پارچه بود تا دگمه از آن عبور کند و این مقدار کافی بود تا لباس بسته بشود و الهام بخش تحولی در دنیای فشن و لباس باشد.

ظهور دگمه در اروپا:

حدود سال 1200 میلادی دگمه به اروپا رسید. دگمه های کاربردی به همراه جادگمه، نخستین بار در قرن سیزدهم به آلمان وارد شد. این دگمه ها به سرعت در سراسر اروپا پخش شد و مورد استفاده قرار گرفت.
اروپایی ها خودشان دگمه را اختراع نکردند بلکه ایده آن را از ترک ها و مغول هایی که در طول سفرهای خود با آنها برخورد داشتند، وام گرفتند. به هر حال دگمه و جادگمه به عاملی مهم و موثر در طراحی لباس بدل شد.

لغت انگلیسی دگمه (button) درهمین دوران به وجود آمد. این کلمه از دو لغت فرانسوی bouton به معنای دگمه و جوانه وbouter به معنای فشار، گرفته شده است.

فرانسه در سده سیزدهم لباس سورکت در سرشانه با دکمه بسته می شد ودر سده چهاردهم روی سورکت پیراهن (کت هاردی )نام داشت پوشیدهاز جلو گردن تا پایین کمر با بند یا دکمه بسته می شد.در سال 18110 جلیقه ها اغلب از پارچه پیکه رنگی با حاشیه ای به رنگ متضاد دوخته شده ،که در جلو یک ردیف دکمه کره ای شکل داشت. و در زمستان دونوع بالا پوش داشتند،یکی (ردینگوت)که قالب اندام ،و دیگری (کریک)اندکی گشاد بود و در جلو با دو ردیف دکمه بسته می شد. در دوره دیرکتوار جالب انکه دکمه ای بر زانوی شلوار می دوختند و جادکمه ای بر روی جوراب می گرفتند و جوراب را بر جای خود ثابت نگه می داشتند.

فرانسه خیلی سریع اهمیت دگمه را کشف کرد و در حدود سال 1250 میلادی انجمن سازندگان دگمه را تأسیس کرد. این انجمن با هنرمندی زیاد دگمه های زیبایی را می ساخت که بیشتر برای استفاده و لذت طبقه اشراف بود. دهقانان و طبقات پایین، حتی اگر توانایی خرید این دگمه های با ارزش را داشتند، اجازه استفاده از این دگمه ها برای بستن لباس خود را نداشتند. طبقه اشراف قانونی را تصویب کرد تا عموم مردم تنها مجوز استفاده از دگمه های پارچه ای و نخی را داشته باشند. در نتیجه دگمه به نمادی از اشرافیت و طبقات برتر اجتماعی بدل شد؛ دیگر دگمه تنها برای بستن لباس به کار نمی رفت، بلکه باردیگر به عنوان تزئین استفاده می شد.

دگمه؛ دام شیطان:

در اواسط قرن چهاردهم میلادی دگمه به تجارت بزرگی تبدیل شد. خیاط ها لباس هایی می دوختند که یک ردیف دگمه به همراه جادگمه اندازه و متناسب با آن داشت. فرانسه در این زمان مرکز دگمه اروپا بود و انجمن سازندگان دگمه این کشور، سود قابل توجهی از ساخت دگمه برای کت، پیراهن و سایر لباس ها به دست می آوردند. اروپایی ها چنان شیفته دگمه شده بودند که کلیسا هم وارد صحنه شد و دگمه ها را «دام شیطان» خواند؛ ظاهرا این عنوان با توجه به دگمه جلوی پیراهن خانم ها به آنها داده شده بود.

این علاقه شدید به دگمه باعث شد تا برخی از لباس ها با هزاران دگمه تزئین بشود که همگی جادگمه های خود را داشتند. علاقه مفرط به دگمه کاهش نیافت و در سال 1520 پادشاه فرانسه در ملاقات با هنری هشتم، پادشاه انگلستان، لباسی با 13600 دگمه تزئینی به تن کرده بود.

دگمه الماس و طلا:

پوریتان ها (فرقه ای از پروتستان های انگلستان که زمان الیزابت علیه سنن مذهبی قیام نمودند و طرف دار سادگی در نیایش بودند) استفاده از دگمه را گناه دانستند، بنابراین در قرن شانزدهم محبوبیت دگمه کمی کاهش یافت.

در قرن شانزدهم سازندگان دگمه در پاسخ به نیازجامعه، دگمه های پرکار و ظریفی که جزئیات زیادی داشت را تولید کردند. این صنعت گران دگمه های تجملی خود را از مواد گران قیمتی مانند طلا، عاج و حتی الماس تهیه می کردند.

در سال 1620 دوک اول کاخ باکینگهام درحالیکه کت و بالاپوشی پوشیده از دگمه های الماس به تن داشت، در نظر عموم مردم ظاهر شد، البته این دگمه ها کاملا تزئینی بودند. کسی توانایی تهیه چنین لباس مجللی را نداشت، بنابراین سازندگان دگمه از نقره، سرامیک و ابریشم هم استفاده می کردند. حتی هنرمندان زمان زیادی را صرف می کردند تا پرتره یا منظره ای را روی دگمه نقاشی کنند.

در قرن هفدهم هم دگمه اهمیت زیادی داشت. خیاطان فرانسوی جنگ دگمه را آغاز کردند و با استفاده از دگمه های نخی در نخستین حمله پیروز شدند. این دگمه ها توپ های کوچک نخی بودند که به شکل جالبی به عنوان دگمه به کار می فت. سازندگان دگمه عصبانی شدند و دولت را مجبور کردند تا از آنها حمایت کند. قانون تصویب شد و خیاط ها برای تولید دگمه جریمه سختی شدند. در این دوران آمریکا، انگلستان و آلمان به بازار پر سود سازندگان دگمه فرانسه وارد شدند.

ناپلئون و دگمه های آستین:

در اواخر قرن هیجدهم دگمه های فلزی بزرگ رایج شد و در یونیفورم ها و لباس هایی که دگمه کمتری نیاز داشت، استفاده می شد. ظاهرا ناپلئون دگمه های آستین را در کت های کوتاه مد کرد. البته این موضوع موجب توقف توسعه کت های دو طرف دگمه دار نشد. این کت ها بیشتر شبیه لباس سرآشپزان امروزی بود. زمانی که بیرون کت چرک و کثیف می شد فقط کافی بود دگمه های لباس را باز کرد و سطح کثیف را داخل قرار داد، سپس دگمه رویه تمیز کت را بست. این شیوه خیلی کاربردی بود.

قرن نوزدهم و تنوع دگمه:

از قرن نوزدهم به بعد دگمه ها در حجم وسیعی تولید می شد، اما این موضوع ارزش انواع مختلف دگمه های موجود را کاهش نمی داد: دگمه های نخی با دگمه های استخوانی و فلزی رقابت می کرد.

در دهه 1860 یک محموله کشتی از ژاپن، دگمه های سفید مرواریدی را به بازار دگمه اروپا سرازیر کرد و این امر مستقیما موجب افزایش دگمه و تزئینات مروارید در لباس ملکه ها و شاهان لندن شد.

با این وجود محبوب ترین و متداول ترین دگمه در قرن نوزدهم، دگمه های شیشه ای مشکی بود  که اکثرا به شکل مروارید بود. پس از اینکه ملکه ویکتوریا بعد از مرگ پرنس آلبرت از دگمه مرمری سیاه استفاده کرد، این دگمه ها برای مردم سطوح پایین جامعه تولید شد.

تنوع طرح و جنس دگمه ها:

در قرن بیستم دگمه های طرح دار و جدید بسیار زیاد و مد شد. دیگر لازم نبود که با دست روی دگمه ها نقاشی بشود. انواع دگمه ها در انواع سایز و شکل تولید شد، از سر روباه گرفته تا  شکل چکمه یا توت فرنگی. با ابداع پلاستیک و تولید دگمه های پلاستیکی، این اشیای قیمتی دیگر خیلی ارزشمند و گران قیمت نبودند.

در حال حاضر دگمه ها همانند لباس ها در انواع سایز و شکل موجود است. قالب اصلی بیشتر دگمه ها چهارگوش یا سه گوش است. دگمه ها دو، سه یا چهار دگمه دارند یا پایه دار و بدونسوراخ هستند.

دگمه ها از مواد مختلف از مواد طبیعی مانند:

صدف مروارید: رنگ های سایه و روشن در دکمه های صدفی تغییر رنگ ایجاد می کند . دکمه های صدفی به عنوان دکمه بلوز بکار می رود و برای پارچه های سبک استفاده می شود.

دکمه های سنگی : این دکمه تنها محصول طبیعی هستند. اغلب این دکمه صاف، گرد و کلاسیک در پالتو یا لباس هایی با یقه بلیزر استفاده مس شود .

دکمه های شاخی : این دکمه نمای بسیار زیبای دارد و معمولا گرانترین انها از شاخ گاو میش تهیه می شود دکمه های چرم : دکمه های مناسب برای اسپرت کردن بلیزر ها و پالتو ها کت و شلوار یا کت دامن    
دکمه های فلزی : این دکمه ها ماندنی تر و رایجهستند. برای لباس اسپرت یا جین استفاده می شود.
دکمه های شیشه ای : این دکمه صاف، صیقلی و شفاف رنگی اند که قابل رنگ شدن هستند .این دکمه ها رایج ترین و زینت بخش ترین دکمه های تزینی هستند.

و مواد مصنوعی از قبیل شیشه، فلز، سلولید و پلاستیک ساخته می شود. اما پلاستیک فشرده رایج ترین ماده مورد استفاده در تولید دگمه است.

علی رغم وجود قزن قفلی و زیپ ها، آینده دگمه روشن و مطمئن به نظر می رسد، شاید به این دلیل که بستن هر چیزی با دگمه بهتر و راحت تر است.

ز . مولائی

-----------------------------

Toothbrush

Have you ever thought about the history or the creation of the entire typical thing that we use every day? What shape was the thing that you use today or what shape will it be in future? (The complete creation).  Tooth brush, for example. May be it seems simple and unimportant but it wasn’t the same as what it is today. It had its evolution and every time it has a new creation. In fact in this essay we are going to learn about the history of the one of the most important tool for tooth hygienic, Tooth brush.

In archaeology findings there were lots of tools and things that were used as a mouth and tooth cleaner and hygienic .Archaeologist in their research digging found lots of different tools that all were used for cleaning tooth. Some sticks for flossing, plans ramie, narrow branch or root of trees, birds feather, small bones of animals and torn of hedgehog. It seems that tooth brush was invented at the end of 14^thcentury in china. In the first prototype toothbrush, Muslim used rhino fur made a brush that was connected to a bamboo stick. In Muslim countries, people use especial tooth sticks (as shown on the picture) that is made of the root and stick of a narrow tree that is called Salvadoran Persica. Rubbing chalk and carbonate sodium on the teeth was common too.

William Addis for the first time in 1780in England produced ramie toothbrush in massive form. It’s interesting to know that its  idea came when he was imprisoned because of the rebel .He put some string s that were taken from a prison keeper ,through the hole of a bone and ramie .After couple of years he became very rich. But the idea of the tooth brush that we use today was given by Mr.H.N. Wadsworth from America .The handle of it was made of animals bone and its brush was made of ramie .Later these natural strings substituted by nylon artificial ramie. In 1959, almost 70 years ago. The first electrical toothbrush was invented in one of the American company in 1959.It was called Broxodent, that American dental administration (ADA) proved it .At the first of 2003toothbrush was known as the first invention in America that couldn’t American live without it. It means that it's more favorable than car, computer and mobile and microwave (according to Lmerson-MIT). What about Iran, what’s the level of importance of tooth brush in Iran?!

Z.Molaei

-----------------------

تاریخچه مسواکBottom of Form

تا حالا شده که هیچوقت به تاریخچه ساخت یا روند تکاملی وسایل ساده و کابردی که هر روز ازشون استفاده میکنین فکر کرده باشین؟! شده که فکر کنین فلان وسیله که دارین ازش استفاده میکنین قبلا چه شکلی بوده و در آینده شاید چه شکلی باشه؟ (یعنی تکامل اختراع!). مثلا در مورد همین مسواک! شاید خیلی ساده و پیش پا افتاده بنظر بیاد ولی یه روند تکاملی رو طی کرده تا به شکل امروزی در اومده و هنوز هم داره شکلهای تازه ای بخودش میگیره. خوب، در هر صورت در این مقاله بطور خلاصه تاریخچه یکی از مهمترین (به جرات میشه گفت مهمترین) وسائل کمک بهداشتی دهان و دندان یعنی مسواک رو با هم مطالعه میکنیم.

در یافته های باستانشناسی، وسائل و ابزارهای متعدی (با قدمتی بسیار تاریخی) بمنظور رعایت بهداشت دهان و دندان بچشم میخورد. باستان‌شناسان در حفاری‌های خود ابزار و وسایل متفاوتی را یافته‌اند که از آنها به عنوان وسیله ای برای تمییز کردن دندان در تمدن‌های مختلف بشری استفاده می‌شد. چوب هایی همانند خلال دندان، الیاف گیاهان، شاخه‌ یا ریشه‌های باریک درختان، پر پرندگان، استخوان‌های کوچک حیوانات و خارهای جوجه‌ تیغی از آن جمله هستند. اینطور بنظر میرسد که مسواک برای اولین بار در اواخر قرن 14 میلادی در چین ابداء شد. در آن مسواک اولیه از موهای محکم یال گراز که به یک چوب بامبو متصل شده بود استفاده میشد. در کشورهای اسلامی، چوب مسواک در میان مسلمانان رایج بوده است (شکل زیر).

برای ساختن این مسواک‌های چوبی، از شاخه‌ها و ریشه‌های باریک درخت مسواک یا سالوادورا پرسیکا (Salvadorapersica) که خواص ضد عفونی و تمیزکنندگی داشته‌اند، استفاده می‌شده است. سائیدن گچ ،آهک و جوش شیرین (بی کربنات سدیم) بر دندان‌ها نیز رایج بوده است.

اولین بار در سال 1780 در انگلیس ویلیام آدیس (William Addis) مسواک دارای الیاف را بصورت تولید انبوه تولید کرد. شاید جالب باشد که بدانید ایده ساخت این نوع مسواک در زندان و در دوران سپری کردن جریمه به جرم آشوب و اغتشاش به ذهن وی رسید. او تارهای نخی را که از نگهبان گرفته بود داخل سوراخهای یک تکه استخوان فرو کرد و با چسب آنها را چسباند! بدین ترتیب سالها بعد ثروت زیادی بدست آورد. ولی ایده اولین مسواک به شکل امروزی توسط آقای وادسورف آمریکایی(Wadsworth)مطرح شد. دسته این مسواک‌های اولیه از استخوان حیوانات و الیاف آن از جنس موهای گراز بود. تارهای طبیعی بعدها توسط الیاف مصنوعی نایلون در 1938 جایگزین شدند. یعنی چیزی حدود 70 سال پیش! اولین مسواک برقی هم بنام بوروکسو دنت (Broxodent)  توسط یک شرکت آمریکایی ابداع و در سال 1959 به تأیید انجمن دندانپزشکی آمریکا (ADA) رسید.

در ابتدای سال 2003، مسواک به عنوان اولین ابتکاری شناخته شد که آمریکاییها بدون آن قادر به زندگی نخواهند بود! یعنی رتبه ای بالاتر و درجه ای مهمتر از اتومبیل، کامپیوتر، تلفن همراه و مایکروفر بدست آورد! (بر اساس رتبه بندیLemelson-MIT.)

به نظر شما توی ایران چی؟! مسواک رتبه چندم رو میتونه از نظر اهمیت تو زندگی ما داشته باشه؟!...

ز . مولائی

---------------------------

Eifel tower, the symbol of France;

Although Eifel tower is a touristic place in Paris, it’s a masterpiece in architectural history. In 1889 it was a 100^thanniversary of France revolution in an international fair and also had a game for choosing a name for a memorable monument in Paris. Between 100given plans the idea that was given by Gustavo Eifel was chosen and named after him. Its building was started in 1887ad and after 2 years, finished  in march 1889.this tower was known as  the tallest tower until 1930.Altogh,up to now nothing have been built in Paris ,taller than Eifel tower, it’s the fourth tallest building in France. Eifel is a metallic tower that is located in Dumas square, next the Sen. River in Paris .there is Sen. river in one side of the tower and in another side of it, is a golden dome monument that is napoleon tomb. at first Eifel had 1710 stairs, but later, in 1980ad it was rebuilt and the numbers of stairs were increased to 1920.now after the latest rebuilding, the number of the stairs to the end of the building decreased to 1665, the staircase for visitors is closed from the second floor to the top floors so visitors can climb it up to the first floor. It’s interesting to know that every 7years it has been painted by 50 tons of paint. Its color is chosen according to the condition; in different condition the color is different. What differ Eifel tower from that sky scraper is that it’s completely open, except its first two floors; the other floors are open in its centric. Changing of the temperature at the end of the tower that is near to the sun, because of expansion and contraction of metal, 8cmchange will appear in its location. Up to now more than 200 million visitors have visited Eifel tower because of that it’s known as the most favorite one. All around the world. It’s interesting to know that the name of 72 French scientists and archictures, who had rule in its building were curved on this metallic frame but unfortunately at the first of 20^th century it was covered by paint. But in1986ad, according to its historical importance in, the company, who was in charge of it, rebuilt the curves.

Z.Molaei

---------------------------------

برج ایفل

تا سال ۱۸۸۹ ستون یادبود واشنگتن به عنوان بلندترین سازه جهان شناخته می‌شد اما در این سال برج ایفل جاینشین آن شد. برج ایفل به مدت ۴۱ سال تا زمان بهره برداری از برج کرایسلر در نیویورک در سال ۱۹۳۰، به عنوان بلندترین برج جهان شناخته می‌شد.

برج ایفل علاوه بر این كه از جاذبه‌های گردشگری شهر پاریس محسوب می‌شود، یكی از بزرگ‌ترین شاهكارها در تاریخ ساختمان‌سازی است. در یك نمایشگاه جهانی كه در سال 1889 و به مناسبت یكصدمین سالگرد انقلاب فرانسه بر پا شده بود، مسابقه‌ای نیز برای انتخاب یك بنای یادبود مناسب برای پاریس برگزار شد و از میان 100 طرح ارائه شده، بنایی كه توسط گوستاو ایفل ارائه شده بود انتخاب و به نام طراح آن نامگذاری شد. ساخت این برج زیبا در سال 1887 میلادی شروع شد و سرانجام پس از 2 سال، در ماه مارس 1889 به پایان رسید. این برج تا سال 1930 به عنوان بلندترین برج دنیا شناخته می‌شد. اگرچه تا به امروز سازه‌‌ای بلندتر از ایفل در شهر پاریس ساخته نشده است،‌اما ایفل امروزه چهارمین سازه بلند فرانسه است.

ایفل برجی است فلزی كه در میدان ‌شان دوماس شهر پاریس و در كنار رود سن واقع شده است. در حالی كه در یك سمت این برج رودخانه سن قرار گرفته است، ‌در سمت دیگر آن نیز بنایی گنبدی‌شكل و زرین دیده می‌شود كه مقبره ناپلئون آنجا قرار دارد. در ابتدای ساخت ایفل 1710 پله در این سازه وجود داشته تا این كه پس از بازسازی برج در سال 1980 میلادی، این پله‌ها به 1920 پله افزایش یافت. در شرایط كنونی، پس از آخرین بازسازی انجام شده، تعداد پله‌های منتهی به انتهای سازه به 1665 پله كاهش یافته است كه از طبقه دوم تا انتها، مسیر پله‌ها به روی بازدیدكنندگان بسته است و بنابراین بازدیدكنندگان تنها می‌توانند تا طبقه اول این سازه بالا بروند. جالب است بدانید كه هر 7 سال یكبار و با استفاده از 50 تن رنگ، این سازه رنگ‌آمیزی می‌شود و رنگ‌های انتخابی برای آن با توجه به شرایط و موقعیت‌های مختلف متفاوت خواهد بود. آنچه ایفل را از سازه‌های مرتفعی كه امروز یكی پس از دیگری سر به فلك می‌كشند، متمایز می‌كند این است كه این برج كاملا روباز است و بجز 2 طبقه اول سازه، در طبقات میانی بنایی در این برج ساخته نشده است. تغییرات دما سبب می‌شود قسمت انتهایی برج كه در مجاورت خورشید قرار گرفته است، به دلیل انبساط و انقباض فلزات به كار رفته در ساخت این سازه تا 8 سانتی‌متر تغییر مكان داشته باشد. تا به امروز بیش از 200 میلیون نفر از ایفل دیدن كرده‌اند و به همین علت این برج به عنوان یكی از پربازیدكننده‌ترین بناها در سطح دنیا شناخته شده است. شاید برایتان جالب باشد بدانید كه نام 72 نفر از دانشمندان و مهندسان فرانسوی كه در ساخت و راه‌اندازی این بنای مرتفع همكاری داشته‌اند، روی این سازه فلزی حك شده بود كه متاسفانه در اوایل قرن بیستم با رنگ پوشانده شد. اما با توجه به اهمیت تاریخی این موضوع در سال 1986 میلادی، شركتی كه مسوولیت اداره و نگهداری این برج را عهده‌دار شد، این حكاكی را بازسازی كرد.

ز . مولائی

نويسنده : زهرا مولائی

این کاربر 1 مطلب منتشر شده دارد.