حسابداری در شرکت بیمه آسیا قسمت اول

توضیحات

منتشر شده در دوشنبه, 30 -3443 03:25

نوشته شده توسط محمد ایمانی نسب

بازدید: 3540

مقدمه:

کارآموزی را می توان مرحله آغاز کاربرد اندوخته های علمی دانشجویان در طول تحصیل محسوب کرد که دانشجویان با آموزش در حوزه حسابداری و محیط کار حسابداری و استفاده از تجربیات دیگران توانایی و آمادگی لازم را برای پذیرش مسئولیت کسب می نمایند.

حسابداری محصول نیاز انسان به حسابگری و استفاده از اطلاعات برای ارزیابی وقایع گذشته و پیش بینی آینده است. این نیاز از آغاز خلقت بشر و از دوران حضرت آدم و حوا متناسب با اوضاع و احوال زمان وجود داشته است و همزمان با تغییر و تحولات زندگی بشر، حسابداری نیز به عنوان جزئی از حیات بشری، پذیرای تغییرات بوده است. بنابراین در هر زمان کارکرد حسابداری باید متناسب با محیط اقتصادی، قانونی، اجتماعی و سیاسی تعریف و مرزهای آن مشخص شود. قسمت اعظم عملیات مالی و حسابداری مؤسسات حول محور ثبت و ضبط اطلاعات مربوط به دارایی ها و کنترل آنها سازمان می یابد. تهیه اطلاعات صحیح، به موقع و مربوط در مورد دارائیهای موسسات از اهداف مهم سیستم های اطلاعاتی حسابداری است. یک سیستم حسابداری فارغ از اندازه و نوع آن، مانند هر سیستم دیگری از مجموعه ای از عوامل که نظام ارتباطی مشخصی دارند تشکیل می شود. مهمترین عامل و یا در واقع، عامل مسلط در هر سیستم حسابداری نیروی انسانی شاغل در آن است که یک سیستم را موفق یا ناموفق می کند. نیروی انسانی شاغل در سیستمهای حسابداری دستگاههای مختلف و یا بعبارت دیگر حسابداران در معنای عام، علاوه بر درستکاری، امانت و پشتکار باید از تخصص، مهارت و تربه لازم برای ایفای وظایف و مسئولیتهایی که بعهده می گیرند برخوردار باشند. میزان تخصص و مهارت لازم برای پرداختن به کار حسابداری بر حسب نوع، سطح شغل، وظایف و مسئولیتها، مشاغل، اندازه و نوع عملیات مؤسسات، متفاوت است. اما در هر حال، آموختن حسابداری یکی از شرایط لازم برای کسب تخصص و مهارت در حسابداری است.

بدون شک این نوشته نیز علیرغم همه تلاشهای بکار رفته خالی از کاستی نیست و امید به دریافت نظرات ارشادی و راهنمایی های اساتید محترم و ارجمند رشته حسابداری است.

پیشینه حسابداری

قدمت حسابداری به اندازه طول تاریخ بشر است. از زمانی که انسان مبادله کالا را آغاز کرد، نیاز به ثبت و نگهداری مربوط به این مبادلات را احساس کرد و آثار بدست آمده از انسانهای نخستین، نشان دهنده روشهای ابتدایی برای ثبت وقایع مربوط به مبادلات کالا در همان روزگاران است. در لوحه های گلی بدست آمده از تمدن بابل که مربوط به 3600 سال قبل از میلاد مسیح است وجود نوعی سیستم حسابداری به منظور ثبت دستمزد کارگران به چشم می خورد. در آثار تاریخی بدست آمده از مصر باستان، یونان، رم و ایران نیز وجود روشهای حسابداری برای ثبت و ضبط اطلاعات مربوط به باج و خراج دریافتی از رعایا و نحوه مصرف آنها در امور اداره این امپراتوری ها به اثبات رسیده است. با وجود این پیشینه طولانی، آنچه که در سیستم های حسابداری نخستین ثبت و گزارش می شده است، در قیاس با سیستم های امروزی بسیار ساده و ابتدایی است. در واقع، توسعه روشهای حسابداری دقیقاً متناسب با توسعه مناسبات اقتصادی جوامع بشری بوده است.

انقلاب صنعتی اروپا که از اواسط قرن هجدهم به وقوع پیوست، نقطه عطفی در شرایط زندگی و روابط اقتصادی انسان محسوب می شود. از این زمان به بعد بود که نیروی تولید از محدودیت بازوی انسان خارج شد و مبادلات تجاری رونقی چشمگیر یافت. گسترش کسب و کار و نیاز به سرمایه های بزرگ، شرکتها را به وجود آورد و مؤسسات پولی و اعتباری و بانکها متولد شدند. دولتها جهت سر و سامان دادن به روابط تجاری و تأمین هزینه های عمومی جامعه، قوانین تجارت و مالیات را وضع کردند و مدیریت نهادهای تولیدی و بازرگانی وارد عصر جدیدی شد که بعدها آن را عصر مدیریت علمی نامیدند.

به دنبال دگرگونی های اساسی فوق در روابط تجاری و اقتصادی جامعه، حسابداری نیز که تا آن زمان عمدتاً در ثبت و ضبط اطلاعات مربوط به دریافت ها و پرداخت های تجار و دستگاههای حکومتی خلاصه می شد، ناچار ازپذیرفتن تحول و دگرگونی شد. نزدیک به سه قرن قبل از انقلاب صنعتی یعنی در آخرین سالهای قرن پانزدهم میلادی اسقفلوکاپاچیولی که در دربارپاپ مسئولیت امور مالی را به عهده داشت، روشی را جهت حسابداری ابداع کرد که بعدها سرآغاز حسابداری نوین در جهان گردید.

روش حسابداری ابداعی پاچیولی تا زمانی که مناسبات اقتصادی دگرگون نشده بود و تجارت همچنان در حجمی محدود جریان داشت، مورد استقبال چندانی قرار نگرفت تا اینکه در عصر انقلاب صنعتی و به دنبال پیدایی نهادهای جدید مالی و تجاری و ناتوانی روشهای قدیمی حسابداری در پاسخگویی به نیازهای رو به افزایش صاحبان کسب و کار، مدیران، دولتها، سازمانهای پولی و اعتباری، به اطلاعات دقیق مالی، حسابداران به ایجاد و توسعه روشهای مناسب و مطلوب حسابداری همت گماشتند و روش ابداعی پاچیولی که آن را حسابداری دو طرفه می نامیدند سرمنشأ این روشهای نوین گردید.

حرفه حسابداری در ایران

نخستین کتاب در زمینه حسابداری نوین در ایران به نام المقصد الاسنی توسط میراسماعیل عبداله زاده قفقازی در سال 1283 هجری شمسی در تهران به چاپ رسید و متعاقب آن آموزش دفترداری در سال 1290 شمسی در مدرسه دارالفنون آغاز شد. از آن تاریخ تا سالهای پایانی دهه 30 شمسی تدریس حسابداری به شکل امروزی رواج چندانی نیافت. در واقع، به موازات پیشرفت جامعه اقتصادی، در زمان انقلاب مشروطه، حسابداری و حسابرسی نوین، آن هم برای کنترل دخل و خرج دولت پدید آمد. بدین ترتیب اولین تجربیات حسابداری، در بخشهای عمومی ایران شروع شد و بعدها به بخشهای خصوصی تسری یافت. در اواخر سالهای دهه 30 آموزش حسابداری با تأسیس آموزشگاه حسابداری شرکت ملی نفت ایران وارد مرحله جدیدی شد و از اوایل دهه 40 آموزش حسابداری در دانشگاه تهران آغاز شد.

بانکها و شرکتهای دولتی بزرگ مانند شرکت ملی نفت ایران از نخستین مؤسساتی بودند که حسابداری نوین در آنها مورد استفاده قرار گرفت و این مؤسسات نخستین متخصصین حسابداری را پرورش دادند و به تدریج در سایر شرکتها و مؤسسات و سازمانهای دولتی و خصوصی نیز حسابداری به شکل امروزی رواج یافت.

امروزه در دانشگاهها و مؤسسات آموزشی متعددی رشته حسابداری در مقاطع کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ارشد دایر است و این آموزشها در سطح دکترا در چند دانشگاه ارائه می شود.

علاوه بر مؤسساتی که آموزش حسابداری را در مقاطع دانشگاهی بر عهده دارند، مؤسسات آموزشی دیگر و انجمن های حرفه ای نیز به امر آموزش حسابداری با تأکید بر جنبه های کاربردی آن مبادرت می ورزند.

امروزه حرفه حسابداری به عنوان یکی از مشاغل شناخته شده، مورد استفاده جامعه و مؤسسات انتفاعی و غیرانتفاعی است. حسابداران با توجه به درجه تحصیلی و تجربه خود عهده دار مشاغلی از سطوح کارمندی ساده تا سرپرستی دوایر حسابداری و مدیریت مالی مؤسسات هستند. علاوه بر مؤسسات حسابرسی متعددی که در بخش خصوصی به فعالیت مشغولند، سازمان حسابرسی جمهوری اسلامی ایران و دیوان محاسبات، دو سازمان تخصصی هستند که در بخش عمومی به وظیفه حسابرسی و نظارت بر فعالیتهای مالی مؤسسات دولتی می پردازد و در انجام این وظیفه از وجود تعداد قابل توجهی از حسابداران استفاده می کنند. سازمان حسابرسی علاوه بر انجام وظیفه فوق، مرجع رسمی تدوین اصول و ضوابط حسابداری و حسابرسی در ایران است.

تاریخچه شرکت

شرکت سهامي بيمه آسيا در تير ماه سال 1338 به منظور انجام انواع معاملات بيمه اي وعمليات بازرگاني تآسيس شد. اين شرکت در همان تاريخ ذيل شماره 6795 در اداره ثبتشرکتها به ثبت رسيده است. بر اساس مصوبه شوراي انقلاب اسلامي و لايحه قانوني مليشدن مؤسسات بيمه و مؤسسات اعتباري، مصوب سال 1358 شرکت سهامي بيمه آسيا از تاريخ4/4/1358ملي اعلام شد.

در اويل سال 1360 به دليل عدم اجازه فعاليت به برخي از شرکت هاي بيمه، ساختار وفعاليت هاي شرکت سهامي بيمه آسيا ابعادي تازه يافت. به استناد ماده دوم قانون ادارهامور شرکتهي بيمه مصوب 13/9/1367 مجلس شوراي اسلامي و بنا به پيشنهاد وزارت اموراقتصادي و دارايي، اساسنامه اين شرکت در جلسه مورخ 15/9/1368 بهتصويب هيآت وزيرانوقت رسيد. اين اساسنامه موجب شد تا تسهيلات مطلوبي براي کليه فعاليت هاي شرکت فراهمشود.

بر اساس مصوبه جديد، موضوع فعاليت شرکت بيمه آسيا عبارت است از:

1. مسئوليت و اشخاص

همچنين شرکت سهامي بيمه آسيا به منظور توسعه فعاليتي خود در سراسر کشور و تاميننيازهاي بيمه اي هم ميهنان عزيز، مبادرت به تشکيل سرپرست هاي يازده گانه نموده استکه هر يک از آنها نيز چند شعبه را تحت پوشش دارد.در حال حاضر 10 سرپرستي، حدود 90 شعبه و اداره پرداخت خسارت و افزون بر 1000نمايندگي حقيقي و حقوقي در بيش از 275 شهر کشور، شبکه فعاليت شرکت بيمه آسيا راتشکيل ميدهند.

نويسنده : محمد ایمانی نسب

این کاربر 6 مطلب منتشر شده دارد.