پسرک وارد مطب دکتر شد
حالش خیلی بد بود
اما دیدن این همه جمعیت در مطب آن هم ساعت 4 بعدازظهر بیانگر این بود
که ساعت ها باید به انتظار بنشیند اما جایی برای نشستن دیده نمی شد
خسته و ناامید به دیوار تکیه داد رنگش پریده بود
مردی از جا برخاست و گفت تو بنشین پسرم
هم خوشحال شد و هم ناراحت
خوشحال از اینکه می تواند بنشیند و ناراحت از اینکه انقدر حالش بد شده
که باید یک بزرگتر از روی صندلی برای او بلند شود
تشکر کرد و نشست چون آنقدر حالش بد بود که نمی توانست لطف مرد را رد کند
روی صندلی خوابش برده بود که از صدای داد و فریاد منشی دکتر از خواب برخاست
جالب بود زنی نشسته بود بر روی صندلی و کودکش هم کنارش بر روی یک صندلی دیگر
زن دیگری با کیف و کلی وسایل کودک سرپا ایستاده بود
منشی می گفت آخه خانم بچه شما اگه وایسته
چی میشه بذارش رو پات لااقل
آخه این خانم به نفس نفس افتاده چرا انقدر

---

پسرک نای بلند شدن نداشت تمام بدنش در تب می سوخت
آمد از جا برخیزد که دید سرش گیج می رود
منشی دکتر سریع آمد و گفت پسرم من منظورم شما نبودی بنشین
حالت خوب نیست
یه کم دیگه صبر کنی می فرستمت تو
پسر گفت این خانم که بچه داره رو جای من بفرستید من یه کم دیگه تحمل می کنم
همه آنهایی که روی صندلی نشسته بودند از جا بلند شدند
و از خجالت همه به زنی که کودک در بغل داشت اشاره می کردند تا بر روی صندلی
آنها بنشیند زن بر روی یک صندلی نشست و کودکش را در آغوش گرفت
اما نمی دانست باید از منشی تشکر کند یا از پسرک

ممنون خانم تبارک . مطلب آموزنده ای است

امام علي‏ عليه السلام :

مِن واجِبِ حُقُوقِ اللَّهِ عَلَي العِبادِ النَّصيحَةُ بِمَبلَغِ جُهدِهِم وَ التَّعاوُنُ عَلي إقامَةِ الحَقِّ بَينَهُم

از حقوق واجب خدا بر بندگان ، خيرخواهي به اندازه توان ، و ياري كردن يكديگر براي برپايي حق در ميان خود است.
با تشکر از داستان آموزندیتان