آموزش آداب، از ضرورت‌های زندگی انسان مۆمن و تعالی خواه است. پس از شناخت آداب نیکو، باید خود را به زیور آن آراست.

یکی از عوامل مۆثر در تربیت و رشد اخلاقی آدمی، پایبندی به ارزش‌های اخلاقی در گفتار و رفتار است. در حقیقت، ارزش‌های اخلاقی، نشان دهنده شخصیت آدمی است و نقش اخلاق در ایجاد زندگی سالم در ساحت فردی و اجتماعی، امری حتمی است. رعایت ارزش‌های اخلاقی برای جوان، دستور ائمه معصومین (ع) است. حضرت علی (ع) در رهنمودی گران بها به جوانان می‌فرمایند: یا مَعْشَرَ الفِتْیانِ حَصِّنُوا أعْراضَکُمْ بالْأَدَبِ. ای جوانان! شخصیت و آبروی خود را به وسیله ادب حفظ کنید.

سعادت و خوشبختی جوان، در سایه دوری از رذیلت‌ها و کسب فضیلت‌های انسانی به دست می‌آید. دوری از پستی‌ها و زشتی‌ها، فطرت او را پاک می‌دارد. امام علی (علیه‌السلام) می‌فرمایند: مِنْ سَعادَةِ الْحَدَثَ أَنْ لایَتُمَّ لَهُ فَضیلَةٌ فی رَذیلَة. این از سعادت جوان است که فضیلت او به واسطه رذیلت، کامل نشود. جوانان از دوران کودکی گذر کرده و در سن استدلال و اندیشه پا گذاشته‌اند. ازاین رو، به خوبی می‌توانند با اندیشه پاک و با بهره‌گیری از زلال فطرت و در سایه آموزه‌های قرآن و سنت، بسیاری از ارزش‌ها را شناسایی و خود را از پندار ناصواب برهانند.

آموزش آداب، از ضرورت‌های زندگی انسان مۆمن و تعالی خواه است. پس از شناخت آداب نیکو، باید خود را به زیور آن آراست. امام صادق (ع) در سفارشی نیکو و زیبا می‌فرمایند: اِنْ أُجِّلْتَ فی عُمُرِکَ یَوْمَیْنِ فَاجْعَلْ أَحَدَهُما لِأَدَبِکَ لِتَسْتَعینَ بِهِ عَلی یَوْمِ مَوْتکَ. اگر در زندگی دو روز مهلت داده شدی، یک روز را برای آموزش «ادب» قرار ده تا در روز مرگ، از آن یاری بگیری.

در تمام جوامع بشری، متانت و وقار، فضیلت به شمار می‌آید و این ویژگی برای جوانان، یک زیبایی معنوی و نشانه رشد عقلی و شخصیتی است. پیامبر رحمت چه خوب آراستگی به متانت را ستوده و فرموده است: خَیْرُ شَبابِکُمْ مَنْ تَشَبَّهُ بِکُهُولِکُمِ و شَرُّ کُهوُلِکم مَنْ تَشَبَّهَ بِشَبابِکُم. بهترین جوانانتان کسانی هستند که خود را مانند کهنسالان، باوقار قرار می‌دهند و بدترین پیرانتان کسانی هستند که خود را شبیه جوانان می‌کنند.

در تمام جوامع بشری، متانت و وقار، فضیلت به شمار می‌آید و این ویژگی برای جوانان، یک زیبایی معنوی و نشانه رشد عقلی و شخصیتی است.تلاش برای تأمین نیازهای روحی و معنوی و نیازهای جسمانی، از سفارش‌های آموزه‌های اسلام است. برای نمونه، در این سخن صادق آل محمد (ع)، به هر دو محور اشاره شده است: اِقْصِرْ نَفْسَکَ عَمّا یَضُرُّها مِنْ قَبْلِ أَنْ تُفارِقَکَ واسْعَ فی فَکاکِها کَما تَسْعی فی طَلَبِ مَعیشَتِکَ فَإِنَّ نَفْسَکَ رَهینَةٌ بَعَمَلِکَ. روح و جانت را از آن چه برایش زیان آور است، دور کن، پیش از اینکه جانت از تو جدا شود و مرگت فرا رسد و در آزادی جانت بکوش، هم چنان که در طلب معاش خود می‌کوشی، که نفس تو به یقین در گرو کارهای توست.

در دوران جوانی، در هر دو زمینه باید کوشید، ولی هیچ گاه نباید اولویت‌ها را از نظر دور داشت؛ زیرا تلاش در امور غیرضروری، آدمی را از راه تکامل و بالندگی باز می‌دارد. از آنجا که فرصت جوانی محدود است، باید با برنامه ریزی و آینده نگری، این فرصت طلایی را برای به دست آوردن موقعیت‌ها و موفقیت‌های ضروری و ارزشمند صرف کرد. امام علی علیه السلام می‌فرماید: مَنْ شَغَلَ نَفْسَهُ بِمالا یَجِبُ ضَیَّعَ مِنْ أَمْرِه مایَجِبُ. کسی که خود را به امور غیرضروری سرگرم کند، امور ضروری را از دست می‌دهد. جوانی که از فرصت گرانمایه و بی بدیل دوران جوانی آگاه است، فرصت سوزی نمی‌کند و بیش از هر چیزی، به اصلاح و پاک سازی نفس خود می‌پردازد و در این امر کوتاهی نمی‌کند؛ که این امر، پایه و اساس زندگی و عامل حفظ ارزش‌های انسانی و دوری از پلیدی‌هاست. تلاش در این زمینه، را ائمه دین بسیار تأکید می‌کنند، چنان که اسوه پاکان حضرت علی (ع) می‌فرمایند: لاتَتْرُکِ الاجْتِهادَ فی إِصْلاحِ نَفْسِکَ فَإِنَّهُ لایُعینُکَ عَلَیْها إلاّ الجدُّ. کوشش و تلاش در اصلاح درون و خودسازی را رها نکن؛ زیرا جز تلاش و سختگیری، چیزی تو را در برابر نفست یاری نمی‌کند. این خود جوان است که باید با تلاش فردی، در ساختن بنای شخصیت خود بر اساس آموزه‌های دینی گام بردارد. بنابراین، نقش پویا و مۆثر وی در اصلاح نفس بسیار ضروری است.