همكاري‌هاي فرهنگي دو كشورایران ومالزی
پس از وقوع انقلاب اسلامي و به ويژه در سالهاي اخير دو كشور همكاري‌هاي خود را در حوزه فرهنگ گسترش داده‌اند. با توجه به زمينه‌هاي مشترك فرهنگي بين دو كشور اين فعاليتها در سالهاي اخير از رشد خوبي برخوردار بوده و قابليت گسترش نيز دارد. از جمله همكاريهاي دو كشور در حوزه فرهنگي مي‌‌توان به موارد زير اشاره كرد:
- تأسيس كرسي زبان فارسي در برخي از دانشگاه‌هاي مالزي همچون دانشگاه مالايا.
- برگزاري همايش‌ها و سمينارهاي متعدد در دانشگاه‌ها و مراكز علمي و فرهنگي مالزي.
- گسترش همكاريهاي علمي ـ آموزشي در سفر وزراي آموزش عالي.
- مبادله استاد و دانشجو (به ويژه از طرف ايران)
- حضور قاريان ايراني در مالزي و بالعكس به مناسبت مسابقات مختلف قرائت، حفظ و تفسير قرآن كريم.
- برقراري هفته‌هاي فرهنگي و عرضه فيلم، CD، نوار و پوسترهاي مختلف.
- عبور زائران مالزيايي خانه خدا از ايران و آشنايي با فرهنگ و آداب و رسوم ايراني.
- همكاريهاي دو كشور در زمينه‌هاي گردشگري و توريسم، شناساندن جاذبه‌هاي توريستي و امضاي يادداشت تفاهم‌هاي دو جانبه در جهت تسهيل رفت و آمد گردشگران.
- ترجمه و چاپ كتب فارسي همچون كتاب «جامعه مدني» سيد محمد خاتمي رئيس جمهور ايران.
- پخش فيلم‌هاي ايراني در شبكه‌هاي ماهواره‌اي مالزي و توليد كارهاي مشترك سينمايي و تلويزيوني.
- برگزاري نمايشگاه نقاشي در مالزي.
- برگزاري جشنواره غذا و صنايع دستي در مالزي.8


گسترش روابط كشورها از جمله دو كشور جمهوري اسلامي ايران و مالزي در حوزه‌هاي مختلف به‌ويژه حوزه فرهنگي بستگي به برخي عوامل دارد كه به طور مستقيم و يا غير مستقيم در ارتقا يا كاهش اين روابط دخيل هستند. در خصوص روابط جمهوري اسلامي ايران با مالزي بايد گفت كه زمينه‌هاي مشترك خوبي براي دو كشور به منظور گسترش روابط فرهنگي وجود دارد كه از جمله آنها مي‌‌توان به «حضور دين اسلام در دو كشور»، «زمينه رشد زبان فارسي در مالزي»، «فرهنگ غني دو كشور»، «مشابهت‌هاي فرهنگي» و «برخورداري دو كشور از جاذبه‌هاي تاريخي و توريستي فراوان» اشاره كرد.
متاسفانه علي‌رغم وجود اين زمينه‌هاي مشترك به نظر مي‌‌رسد كه برخي از عوامل به صورت مستقيم و غيرمستقيم مانع گسترش روابط فرهنگي بين دو كشور شده است. از جمله عوامل مستقيمي كه به طور بالقوه و بالفعل مانع گسترش روابط دو كشور مي‌‌باشند مي‌‌توان به «تفاوت مذهبي»، «موانع گسترش زبان فارسي در مالزي» «فرهنگ بومي و ملي متفاوت» اشاره كرد.
از عوامل غيرمستقيمي كه مانع گسترش روابط فرهنگي دو كشور شده‌اند مي‌‌توان به عوامل سياسي و عوامل اقتصادي من جمله «عدم وجود اتحاد استراتژيك اقتصادي بين دو كشور»، «عدم اطلاع رساني صحيح و شناخت كافي از توانايي‌هاي يكديگر»، «بروكراسي دست‌و‌پا‌گير و مشكلات قانون‌گذاري»، «كمبود امكانات و تكنولوژي» و «بعد مسافت» اشاره كرد.
بديهي است برطرف كردن موانع موجود مي‌‌تواند روابط فرهنگي دو كشور را چندين برابر ظرفيت كنوني ارتقا بخشد.