جهانی شدن، فرصت یا تهدید
از یک منظر، جهانی شدن واژه ای است که حرکت تمام کشورهای جهان را به سمت یک موجودیت واحد توصیف می کند. و در واقع فرایندی است که درآن عرصه های گوناگون زندگی، گستره جهانی پیدا می کند. دراین فرایند، اقتصاد جهانی، نیروهای سیاسی و فرهنگی به سرعت کره زمین را زیر نفوذ خود قرار می دهند وبه ایجاد یک بازار تازه جهانی ، سازمانهای سیاسی فراملی و فرهنگ جهانی تازه دست می زنند. از این دیدگاه، گسترش بازار جهانی سرمایه داری، زوال دولت ملی ، گردش پرشتاب وبی امان کالا، سرمایه، اطلاعات وقالب های فرهنگی، مولفه هایی هستند که چشم اندازجهانی شدن را پیش روی بشر قرار داده است وبنابراین از این منظر جهانی شدن جریانی خود جوش و ضرورتی تاریخی است و سازگار با مقتضیات زمان. اما از نگاهی دیگر جهانی شدن فرایندی برنامه ریزی شده وتحمیلی و طرحی است برای بازسازی اجتماعی جوامع در سطح کلان. سیستمی که ایدئولوژی نئولیبرالیستی سرمایه داری غربی را تبلیغ وتحمیل می کند. و درصدد است الگوی زندگی غربی(به ویژه امریکایی) را ترویح نموده وبا تبلیغ فرهنگ مصرف زدگی، ذهن وشخصیت انسانها را آماده سازد تا به سادگی، هویت فرهنگی وتاریخی خود را فراموش کرده وتمام توان و منابع جامعه خود را به مروجین فرهنگ مصرف واصالت سرمایه تقدیم کنند. با استفاده از مبحث فوق می توان نتیجه گیری کرد، تاکنون این پدیده عمدتا تحت تاثیر دو دیدگاه افراطی تحلیل گردیده است.