پسته گياهي نيمه گرمسيري از خانوادهAnacardiaca و جنسPistacia است که در سال 1737 ميلادي توسط لينه نام گذاري علمي شده است. درباره محل پيدايش پسته منابع مختلف نظرهاي گوناگوني را بيان مي کنند. يک نويسنده فرانسوي آن را بومي ايران ، عربستان و سوريه دانسته است. برخي پسته را بومي ايران و برخي پسته را از آسياي غربي مي دانند.
درخت پسته از 9-7 سالگي به بار مي نشيند و دماي 45 درجه بالاي صفر و 25 درجه زيرصفر را تحمل مي کند. پسته گياهي مقاوم در برابر خشکي و کم آبي است و در ايران، در مناطق دامغان، کرمان، آذربايجان، قزوين، اردستان و رفسنجان به مقدار زياد کشت مي شود.
مغز پسته ماده اي نيروزا و سرشار از موادمغذي است. پسته حاوي مقادير خوبي آهن و کلسيم است که ماده غذايي بسيار مفيدي براي افزودن به رژيم گياهخواران است. در طب سنتي، جوشانده برگ و پوست درخت پسته را در درمان بيماري هاي پوستي مانند جرب و خارش استفاده مي کردند. پسته را در تقويت حافظه، قلب و معده نيز مؤثر مي دانند.
مواد مغذي موجود در 100 گرم پسته:
601 کالري، 17 گرم پروتئين، 55 گرم چربي، 6 گرم فيبر، 4 ميلي گرم ويتامينE، 110 ميلي گرم کلسيم، 3 ميلي گرم آهن، 2 ميلي گرم روي، 6 ميکروگرم سلنيوم، 58 ميکروگرم فولات.