سیستم های مدیریت پایگاه داده دارای معماری های یکسانی نیستند. معماری سه سطحی ANSI/SPARC یکی از استانداردهایی است که امروزه اساس اکثر سیستم های مدیریت پایگاه داده را شکل می دهد. این استاندارد توسط گروه مطالعاتی ANSI/SPARC اولین بار در سال 1975 برای طراحی سیستم های مدیریت پایگاه داده پیشنهاد شد.
معماری ANSI/SPARC سه سطح مجزا را برای توصیف داده در یک پایگاه داده تعیین می کند:

• سطح خارجی(external level)
• سطح ادراکی (conceptual level)
• سطح داخلی(internal level)
سطح خارجی
سطح خارجی دید کاربر از داده های ذخیره شده در پایگاه داده است. منظور از دید کاربر (user view) قسمتی از پایگاه داده است که کاربر با آن سروکار دارد. یعنی مجموعه ای از صفات خاصه موجودیت هائی است که در اختیار کاربر قرار داده می شود. هر کاربر دیدگاه های خاص خود را از پایگاه داده می تواند داشته باشد.

سطح ادراکی
سطح ادراکی کل داده های که در پایگاه داده ذخیره می شوند و ارتباط مابین آنها را شرح می دهد. یعنی داده هائی درباره انواع موجودیت ها و ارتباط آنها در محیط عملیاتی را توصیف می کند.

سطح ادراکی دید طراح پایگاه داده از داده های ذخیره شده در پایگاه داده است. داده های دنیای واقعی آنطور که واقعا هستند توسط طراح پایگاده داده مدل می شوند.
سطح داخلی
سطح داخلی درگیر چگونگی نمایش فیزیکی پایگاه داده روی سیستم کامپیوتری است و شرح می دهد چگونه داده واقعا در پایگاه داده و سخت افزار ذخیره می شود.
دیدادراکی به دوبخش
1-عام ER Model
2- خاص(سلسله مراتبی شبکه ای-رایطه ای وشی گرا)