برای تامین منابع مالی یک کشور در حال توسعه یا کم توسعه رای رسیدن به یک توسعه همه جانبه پایدار نیاز به ورود و جذب سرمایه گذاری های خارجی در آن کشور می باشد زیرا این سرمایه گذاری می تواند به تقویت زیر ساختهای اساسی کمک چشمگیر و قابل ملاحظه ای نماید و با ورود تکنولوژی های جدید به تولید بالا و کاهش هزینه های بالای یک کشور و از همه مهمتر تعامل بین کشورهای توسعه یافته و تبادل علم و تخصص و غیره کمک شایانی انجام گیرد .اما برای ورود سرمایه گذاری خارجی در کشور نیاز به اعتماد سازی و تامین جدی حقوق مالکیت معنوی سایر کشور های سرمایه گذار نمود که مورد تایید سازمان تجارت جهانی قرار گیرد که متاسفانه این مسأله در کشورهای درحال توسعه و کم توسعه بسیار کمرنک و دارای مشکلات ساختاری زیاد می باشد و کشور ما ایران از این قائده مستثنی نمی باشد گروه D8 نیز کشورهایی می باشند که حقوق مالکیت معنوی را کاملا پذیرفته اند و کشور ما ایران از 27 کنوانسیون و قرارداد در این سازمان فعلا 10 توافقنامه را تایید و به امضا رسانده است