فرهنگی
فرهنگی
درباره وبلاگ

این وبلاگ در محیط تست برای کلاس رسانه های الکترونیک طراحی شده است.
منوی اصلی
صفحه نخست
پست الکترونیک
آرشیو مطالب
عناوین مطالب وبلاگ
آرشیو
بهمن 1390
دی 1390
آذر 1390
آبان 1390
مهر 1390
تیر 1390
خرداد 1390
اردیبهشت 1390
دی 1378
آرشیو موضوعی
علمی
درسی
فرهنگی
پیوندها
hajii
sharam
sabad
mashregh
علیرضارضایی
غضنفری



Powered By
BLOGFA.COM


اصول گزارش نويسي

تعريف گزارش :
درباره گزارش تعريفهاي گوناگوني شده است كه كوتاهترين آن اينست : گزارش انتقال پاره‌اي از اطلاعات است به كسي كه اطلاعي از آن ندارد يا آگاهي آن كامل و كافي نيست.
تفاوت مقاله با خبر و گزارش :
مقاله اغلب جنبه تفسيري دارد و طبعا منظر و عقيده خاص نويسنده را درباره موضوع مقاله بيان مي‌كند اما خبر امري تازه يا وقوع حادثه‌اي را به آگاهي مي‌رساند. در گزارش نيز نويسنده سعي در نشان دادن امور محسوس است.
گزارش‌نويسي چيست؟
فني است كه پيام را به سرعت(كمي) ، صحت(كيفي) و روشني به خواننده مي رساند.
هر گزارش يا پژوهش بايد پاسخگوي سه پرسش باشد :
1- چه مي‌خواهيم بنويسيم؟
2- به چه ترتيبي بايد بنويسيم؟
3- چگونه بنويسيم؟
پيش از پاسخگويي به اين سه پرسش ، نيازمند آشنايي با مراحل نگارش گزارش هستيم كه به ترتيب عبارتند از :
1- تفكر و دقت 2- طرح 3- جمع‌آوري اطلاعات 4- تهيه پيش‌نويس 5- حك و اصلاح پيش‌نويس 6- پاكنويس
1- تفكر و دقت : تفكر و دقت پايه هر گزارشي است، چرا كه براي اينكه بدانيم چه مي‌خواهيم بنويسيم نيازمند شناخت از ابعاد مختلف نوشته خود هستيم.تفكر و دقت پاسخگوي بخش اول پرسشهاي سه‌گانه ما يعني "چه مي‌خواهيم بنويسيم " خواهد بود.
2- طرح : طرح پاسخ دو پرسش ديگر ما را مي‌دهد يعني به ما مي گويد كه به "چه ترتيبي بايد بنويسيم".
طرح‌ريزي گزارش بيمه‌نامه گزارشگر است تا از محدوده هدف و موضوع گزارش انحراف نيابد. در طرح گزارش نخست فهرست فكرها، ديدگاهها و نظرات در يك ستون آورده مي‌شود.رعايت تقدم و تاخر مطالب در اين مرحله اهميت چنداني ندارد.يعني در اين مرحله نويسنده گزارش هر آن، مطلب و موضوعي كه در مورد گزارش مي‌باشد و به دستش مي‌رسد بدون رعايت توالي ثبت مي‌كند.با انجام اين عمل و گذشتن از اين بخش از مراحل گزارش و نگارش نويسنده گزارش به يك اجتهاد فكري خواهد رسيد كه بر اساس شناخت اين مواد اوليه گزارش كه در قسمت طرح جمع‌آوري شده است بايد در نوشتن گزارش خود چه ترتيبي را رعايت كند و سپس چگونه بنويسد تا به هدف گزارش كه نتيجه‌گيري مستدل مي‌باشد دست يابد.
3- جمع‌آوري اطلاعات : اين مرحله شامل تجميع كليه مطالبي است كه در تنظيم گزارش به كار نويسنده مي‌آيد، اين بخش وسيله‌اي براي محتوا‌بخشي به گزارش مي‌باشد.
4- تهيه پيش‌نويس : در اين مرحله از گزارش‌نويسي طرح و اطلاعات جمع‌آوري شده منظم و بر اساس هدف‌گزاري ، گزارش تنظيم و مرتب مي‌گردد.
5- حك و اصلاح پيش‌نويس : در اين مرحله بازديد نهايي از پيش‌نويس صورت مي‌پذيرد تا اگر نكته‌اي از قلم افتاده باشد آورده و يا اگر مطلبي به صورت تكراري ذكر شده باشد حذف و متن به صورت كامل ويرايش گردد.
6- پاكنويس : متن نهايي پاكنويس مي گردد.
انواع گزارش :
1- گزارش خبري 2- گزارش غير خبري
گزارش خبري : گزارش خبري نوعي تكنيك انتقال پيام به مخاطب از جريان يك واقعه يا رويداد اجتماعي ، سياسي ، اقتصادي و فرهنگي مي‌باشد كه در آن ابتدا خبر يك رويداد مهم اتفاق افتاده شده در سطح جامعه ارائه مي‌گردد.، سپس تهيه‌كننده گزارش به سراغ آن رفته و از زواياي گوناگون به آن مي‌پردازد.
گزارش خبري گزارشي است كه بيشتر جنبه توصيفي و گاه جنبه تحقيقي ، توصيفي دارد.
گزارش غير خبري : نوعي تكنيك انتقال پيام به مخاطب است كه در آن گزارشگر به تحقيق، توصيف يا تحقيق و توصيف يك رويداد مي‌پردازد.
انواع گزارش غيرخبري : الف) تحقيقي ب) توصيفي ج) تحقيقي، توصيفي
تفاوتهاي گزارشهاي تحقيقي و توصيفي :
1- گزارشهاي تحقيق حاصل يافته‌هاي علمي و مستندات است اما گزارشهاي توصيفي حاصل تحليل و ادراكات حسي گزارشگر است.
2- گزارشهاي تحقيقي در رسانه‌هاي تخصصي بيشتر كاربرد دارند اما گزارشهاي توصيفي در رسانه‌هاي عام.
3- گزارشهاي تحقيقي بيشتر به ريشه‌يابي مطالب مي‌پردازد و وارد عمق موضوعات مي‌شود در حالي كه گزارشهاي توصيفي در سطح موضوعات حركت مي‌كند.
4- گزارشهاي تحقيقي مستقيما با درك عقلاني مخاطب در ارتباطند در حالي كه گزارشهاي توصيفي در ابتدا با درك حسي و بعد با درك عقلاني مخاطب در ارتباطند.
5- ساده و روان‌نويس : يعني در تهيه چكيده از زبان معيار استفاده شود. از آوردن جملات و اصطلاحات غير مسطلح خودداري شود ، همچنين در اين امر از بكار بردن واژگان گنگ و نامفهوم به شدت خودداري شود.
ويرايش چيست و ويراستار كيست؟
ويراستن در لغت به معناي پيراستن است، ويرايش اسم مصدر است از بن مضارع ويراي و در اصطلاح به معني بررسي نوشته‌ها و برطرف ساختن ضعف‌ها و جبران كمبودهاي نوشته است.
ويراستار صفت فاعلي است از بن فعل مضارع ويراست ، به معناي كسي كه كار ويراستاري را انجام مي‌دهد و از نظر قالب و محتوا به نوشته نظم و انسجام مي‌بخشد و ضعف و كمبود آن را جبران مي‌كند.
ويراستاري اسم مصدر است و ياي آن ياء مصدري است به معني پيراستن نوشته از هر ضعف و كمبود و نارسايي و آراستن آن به ضرروتهاي فني و معنوي وظايف اصلي ويراستار يا ويرايشگر است.
وظايف كلي ويراستار :
ويراستار محتواي هر اثر را از جهات فني و معنايي بررسي مي‌كند.
هرگاه آن اثر تاليف باشد به ارزش و اعتبار علمي آن از جهات منابع و اسناد و طرز استفاده آنها و همچنين به چگونگي فصل‌بندي ، تدوين ، تناسب و توازن فصلها و مطابقت محتواي اثر با مقصود نويسنده توجهي ظريف و همه جانبه معمول مي‌دارد و هرگاه آن اثر ترجمه باشد آنرا با اصل مقابله مي‌كنند و ميزان دقت و مهارت مترجم را در نقل معاني و مفاهيم و گزينش معادلها و يكدستي در كاربرد الفاظ و همچنين درستي ضبط و رواني بيان مي‌سنجد.
ويراستار عموما از دو ديدگاه فني و محتوايي به ويرايش يك اثر مي‌پردازد :
الف) ويرايش فني :
اين مرحله شامل مواردي است كه وظايف فراگير و گسترده ويراستار را معرفي مي‌كند. اين موارد عبارتند از :
1- توجه به ساختار نگارش كتاب كه شامل مواردي چون رعايت فاصله فهرست، رعايت فاصله صفحه‌هاي اهدا و سپاسگزاري، رعايت فاصله و جايگاه پيش‌گفتار، رعايت فاصله صفحه يا صفحه‌هاي مقدمه با متن،
رعايت فاصله بخشها و فصلها
2- رعايت نشانه‌گذاري :‌شامل ( ويرگول ، نقطه، نقطه ويرگول، پرانتز، گيومه و ... علامت تعليق)
3- بررسي فهرست موضوعي و اعلام
5- توجه به واژه‌نامه كتاب، معرفي منابع و ماخذ
6- شكسته ننوشتن و رعايت فاصله هر واژه و جمله نسبت به واژه‌ها و جمله‌هاي پيش و پس
7- شناختن آئين و فلسفه ويراستاري در دو بع فني و معنوي
8- بدست آوردن ضبط لاتيني نامها يا معادل خارجي
9- اشراف بر كار صفحه آرايي
10- تهيه و تنظيم مقدمه ناشر در صورت نياز
ويرايش محتوايي :
اين مرحله كاري است بسيار دقيق و ظريف با مطالعه اثر نويسنده يا مترجم. ويراستار تا حدودي به حريم سبك صاحب اثر نزديك مي‌شود، آزادي ويراستار در اين مرحله محدود است و نمي‌تواند با اعمال سليقه به تغيير سبك نويسنده يا مترجم بپردازد.زيرا هر اثري نماينده سبك و طرز تعبير صاحب اثر است نه نماينده سبك ويراستار آن.ويراستار مي‌تواند هر گونه كاستي و نادرستي نحوي و زباني را پس از مراجعه به منابع معتبر اصلاح كند. ادب ويراستاري حكم مي‌كند كه ويراستار متن ويرايش شده يا صفحه‌هايي از آنرا به صاحب اثر ارائه كند و نظر او را جلب نمايد.
مقاله :
مقاله نوشته‌اي است درباره موضوع خاصي كه نظريات و دريافتهاي يك نويسنده را درباره آن موضوع به ديگران منتقل مي‌كند.به عبارت ديگر مقاله نوشته‌اي است كه مبهمات موضوع انتخاب شده را با استفاده از تحقيقات و پژوهش حل و فصل مي‌كند.چون اكثر مقالات ، نظر و عقايد خاص نويسندگان را بيان مي‌كنند و بيشتر با انتقاد همراه هستند.بنابراين بيشتر جنبه تفسيري دارند.مقاله مي‌تواند در زمينه‌هاي گوناگون از مسائل ساده تا پيچيده‌ترين مسائل باشد.
هدف مقاله :
1- انتقال حقيقي تحقيق و پژوهش به ديگران
2- بازگو و آشكار ساختن ناگفته‌ها در ارتباط با يك موضوع
مراحل نوشتن مقاله :
1- انتخاب موضوع (عنوان) :
نخستين گام در نوشتن يك مقاله ، خواه تحقيقي ،اجتماعي باشد ، خواه ادبي يا سياسي و ... انتخاب موضوع مي‌باشد.موضوع مقاله بايد جديد و تازه باشد و به گونه‌اي باشد كه انگيزه خواندن را در خوانندگان ايجاد كند.همچنين بايد حساس و تاثيرگذار باشد.موضوع يعني فشرده مفهوم اصلي پژوهش
2- مولف و همكاران :
بعد از موضوع نام مولف و يا مولفان در زير آن ذكر مي‌شود.اگر مولف عضو آموزشي دانشگاه و يا موسسه‌اي باشد، نام دانشگاه يا موسسه به دنبال نام مولف ذكر مي‌شود.
- ويژگيهاي موضوع مقاله :
الف) مختصر و كوتاه باشد (حداكثر تا ده كلمه)
ب) جذاب باشد
ج) جديد و تازه باشد
د) دور از بديهيات باشد. مانند : پوهشي درباره چگونگي استفاده از كتابهاي مرجع در علوم طبيعي
- چگونگي انتخاب موضوع :
تحقيق اين مسئله را ثابت كرده كه نويسندگان بر اساس رشته خاص خود در نگارش مقالات ، موفقتر از ديگران مي‌باشند. به دليل اينكه وقتي شخصي در يك رشته خاص تحصيل مي‌كند، در آن رشته متخص مي‌گردد و به كم و كيف موضوعات آن واقف مي‌شود .بنابراين ذهن چنين شخصيتي بيشتر در موضوعات همان رشته سير مي‌كند. با اين توصيف يكي از مهمترين منابع انتخاب موضوع براي نگارش مقاله ، رشته تحصيلي و مطالعاتي نويسنده مي‌باشد. ديگر منبع انتخاب موضوع ذهن كنكاشگر و نقاد نويسنده است.آن موضوعاتي كه در ذهن نويسنده وارد مي‌شود و فكر او را به خود مشغول مي‌كند مي‌تواند موضوع مقاله باشد.
ديگر منبع انتخاب موضوع مقاله مي‌تواند كتاب ، مجلات ، روزنامه‌ها و رسانه‌هاي صوتي و تصويري باشند.بدين معني كه گاهي با مطالعه كتاب ، روزنامه و مجله‌اي به نكته يا نكاتي برمي‌خوريم و احساس مي‌كنيم كه ناگفته‌هايي در آن وجود دارد.ضمنا ذهن با استفاده از تجربياتي كه دارد مي‌تواند آنرا با تفسير و تحليل‌هاي جديد اثبات كند و در اختيار خوانندگان قرار بدهد.
بنابراين منابع انتخاب موضوع عبارتند از :
رشته تحصيلي ، ذهن ، كتابها ، رسانه‌هاي جمعي و تصويري
- موضوع مقاله مي‌تواند يك مفهوم واحد باشد يعني يك كلمه باشد.
- موضوع مقاله مي‌تواند بين دو يا چند مفهوم باشد. مانند كار و انديشه ، آزادي و راستي
- موضوع مقاله مي‌تواند جمله خبري باشد. مانند : ايدز در حال ازدياد است.
- موضوع مقاله مي‌تواند به صورت جمله پرسشي باشد. مانند : چرا ايدز در حال ازدياد است.
- موضوع مقاله مي‌تواند به صورت جمله پيشنهادي باشد. مانند : بايد پيشرفت بيماري ايدز را از بين برد.
- موضوع اگر يك مفهومي بود مانند : آزادي ، در نوشتن چنين مقاله‌اي بعد از واژه‌يابي و تعريف آن ، طرح مقاله بايد به صورت كلي باشد. به طور مثال بايد گفت تاثير آزادي بر رفتار انسانها و شكوفايي استعداد و پرورش توان اقتصادي و فرهنگي جامعه خواهد بود.
- موضوع اگر به صورت دو يا چند مفهومي بود ، مانند : آزادي و صداقت ، بعد از تعريف دو مفهوم نويسنده مي تواند طرحهاي آنرا به شكلهايي چون رابطه آزادي با صداقت، تاثير صداقت بر آزادي و بالعكس و .... مطرح كرد.
- اگر موضوع مقاله به صورت جمله خبري بود بايد مسائلي كه طرح مي‌شود به اثبات برسد يا رد شود.
- اگر موضوع مقاله به صورت جمله پرسشي بود بايد به پرسشها پاسخ داده شود.
- اگر موضوع مقاله به صورت جمله پيشنهادات و نظريات بيان شود.

چكيده :
چكيده خلاصه اي بسيار فشرده از متن مقاله مي باشد كه در آغاز مقاله مي آيد چكيده بايد به گونه اي باشد كه خواننده با خواندن آن به متن مقاله پي مي برد .
1- اشاره به موضوع
2- گزارش مختصر متن
3- پرهيز از نقد و بررسي
4- اشاره به هدف مقاله
5- اشاره نكات كليدي متن گزارش
6- پرهيز از مطالبي كه در متن مقاله نيست .
استاندار د عددي چكيده نويسي حداقل 75 كلمه و حداكثر 120 كلمه است .
طرح مقاله :
يكي از ضروريترين و حياتي ترين بخش هاي مقاله طرح مقاله است
طرح يعني : سبك و سنگين كردن مطالب طرح يعني ترتيب منطقي بين اجراي تشكيل دهنده ي يك مقاله طرح يعني نظم و پيوستگي بين مطالب و به اين دليل طرح در مقاله همچون گزارش ضروري است . زيرا نويسنده بايد بتواند افكار خويش را نسبت به موضوع در جاي خود بگنجاند پس مي توان گفت : ( طرح خطي است كه حركت و نظم مقاله را نشان مي دهد و در واقع نقشه ي كار را بافهرست نكات اصلي مقاله به ترتيبي كه بايد نوشته شود تشكيل مي هد.)
مثال براي طرح مقاله :
بخش هايي كه مي توان براي طرح مقاله اي با موضوع نقشه شكوفايي استعداد ها در پيشرفت اهداف در نظر گرفت مي تواند به صورت زير باشد :
- توانايي و استتعداد ها بر همه افراد يكسان نيست .
- هوش و استعداد فراگيري دانش نعمتي است كه همه به يك اندازه از آن بهره مند نيستند
- شكوفايي هوش و استعداد به رفاه و خوشبختي همگان كمك مي كند .
- با وجود استعداد در جوانان بسياري از افراد از پرورش استعداد هاي خود محروم هستند .
- پرورش استعداد بايد همگاني با شد تا مردم بتوانند از اين نعمت بهره مند شوند .
- ارگانهاي مختلف از جمله دولت با قوانين خاصي مي توانند در شكوفايي استعداد ها نقش داشته باشند .
طرح بايد به گونه اي با شد كه:
الف: خوانندگان بتوانند روان طبيعي مطالب را دريابند
ب: اهميت و جايگاه هر بند از مقاله را به راحتي بيابند و مورد داوري قرار دهد.
منابع و ماخذ :
بدون شك ارزش علمي يك مقاله علمي و تحقيقاتي علاوه بر يافته‌هاي از منابع و صنعت‌ها چگونگي استفاده از انديشه‌هاي ديگران نيز مي‌باشد.شيوه‌هاي استناد كردن به منابع در متن مقاله عبارتند از :
الف ) اگر اثري داراي يك مولف بود در متن مقاله با بازكردن پرانتز ، نام خانوادگي ، نام ، نام اثر و سال چاپ مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آيد.
ب) اگر اثري داراي دو مولف بود درست به شيوه بالا استناد مي‌كنيم با اين تفاوت كه نام خانوادگي و نام هردو نويسنده را پشت سرهم ذكر مي‌كنيم و در ميان آنها نقطه‌ويرگول مي‌گذاريم.
ج) اگر اثري داراي مولفان زياد بود در متن با بازكردن پرانتز نام خانوادگي ، نام ، نام مولف و همكاران ذكر مي‌شود.
د) اگر اثري به نام سازماني يا نهادي چاپ شده باشد نام سازمان و سال چاپ ذكر مي‌شود.
هـ)اگر اثري داراري مولف نبود عنوان اثر و سال چاپ ذكر مي‌شود.
و) اگر اثري ترجمه شده بود نام مولف ،‌نام مترجم و سال انتشار ذكر مي‌شود.
مهم : اگر در ذكر مطلبي نقل در نقل شد يعني اگر مطلب از منابع دست دوم ذكر شده باشد ابتدا بايد نام اثر دوم نويسنده و به نقل از كتاب اول (نام كتاب و نويسنده‌اش ) ذكر شود.
شيوه ارجاع در پي‌نوشت :
الف) نام خانوادگي و نام مولف – نام اثر – انتشارات – تاريخ و نوبت چاپ
ب)اگر منبع دايره‌المعارفها و فرهنگ‌ها بود:‌نام و نام خانوادگي سرپرست – اسم اثر- سال چاپ
ج) اگر منبع پايان‌نامه بود : نام و نام خانوادگي نويسنده – سال – نام اثر – رسانه در مقطع – نام سازمان يا دانشگاه
د) اگر منبع مقاله بود : نام مولف – تاريخ انتشار – نام مقاله – نام مجله‌اي كه درآن چاپ شده است – شماره صفحه – شماره دوره
ممكن است نويسنده‌اي در تهيه يك مقاله‌اي تحقيقي از نظريات و يا نوشته‌هاي ديگران استفاده نمايد كه اين ايرادي ندارد اما شرط آن رعايت امانت‌داري است يعني نقل‌قول از سخن ديگران را در صورتي صحيح است كه آن گفتار در جوامع علمي بعنوان يك اصل مسلم پذيرفته شده باشد،‌در ثاني نويسنده بايد هر مطلبي را كه از منابع گوناگون مي‌گيرد با ذكر نشاني كامل به خواننده باز نمايد.
انواع مقاله :
1- مقالات علمي و تحقيقاتي : مقالاتي هستند كه جنبه علمي و تحقيقي دارند و بيشتر در مراكز پژوهشي و آموزشي و در مجلات دانشگاهي و علمي درج مي‌گردند. اين نوع مقالات در زمينه‌هاي مختلف علمي از جمله پزشكي ، علوم انساني ، علوم رياضي، علوم اجتماعي و ... مي‌باشد و در آن يك حقيقت علمي با تحقيق مورد بررسي قرار مي‌گيرد. به سخن و نظريات بر پايه منطق و استدلال مي‌باشد و عبارت ديگر اين نوع مقالات بر پايه عقل و انديشه صرف برقرار مي‌شوند.
2- مقالات ادبي :
مقالاتي هستند كه درباره يك شاعر يا نويسنده مي‌باشند. در اين نوع مقالات احساسات و تخيل نقش ندارند بلكه مقاله سراسر بر اساس تحقيق و منطق استوار است. دسته‌اي ديگر از مقالات ادبي وابسته به توصيف يك امر غيرحقيقي و تخيلي مي‌باشند كه اين نوع نوشته‌ها پايه و اساسشان احساس و خيال است.
3- مقالات انتقادي :
همانطور كه از نامش برمي‌آيد اين نوع مقالات مسائل مختلف را بررسي و نقادي مي‌كنند. مقصود از انتقاد ، بررسي كردن خوبي‌ها و بديهاي يك اثر يا يك چيز و همچنين بررسي كردن عواملي است كه سبب شده است كه آن اثر خوب يا بد باشد.


يادآوري :
در انتقاد معيار اصلي بي‌غرضي و بيطرفي منتقد مي‌باشد. يك منتقد ضمن بررسي پژوهشي، وجوه مثبت و منفي را يادآور مي‌شود و ضمن تشريح علمي آنها معايب را بازگو مي‌كند.
4- مقالات اجتماعي :
گسترش اين مقالات در زمينه‌هاي مختلفي است، چراكه انسان در اجتماع زندگي مي‌كند و با مسائل مختلف اجتماعي به شكل مستمر در ارتباط است. در اين نوع مقالات نويسنده به بررسي جنبه‌هاي مختلف موضوع مي‌پردازد و با ارائه راه‌حل‌هاي علمي مطالعه ، تجربه و آمار درصدد حل و رفع آن بر‌مي‌آيد.با توجه به اينكه انواع مقاله زياد است و فقط به تعدادي از آنها اشاره مي‌شود كه عبارتند از :
مقالات سياسي ، فرهنگي ، ديني ، عرفاني ، فلسفي ، اقتصادي ، ورزشي و ....
متن مقاله :
در حقيقت مهمترين بخش مقاله يا هر نوشته ي ديگر متن آن نوشته مي باشد . متن مقاله محل ارائه استدلال ها ، آمار ، داده ها و ... مي باشد .
مطالب در متن بايد به صورت منطقي و پيوسته نوشته شوند و به سوي نتيجه حركت كنند در هر حال ارتباط معنايي نبايد گسسته شود . به طور معمول در بند هاي مختلف متن مقاله بعد از توضيحات براي روشن شدن مطلب مثال هايي كه خواننده را به سوي نتيجه سوق دهد آورد ه مي شود . مقدار هر بند يا بخش در متن مقاله متناسب با مفاهيم آن بند است و نيازي نيست كه طول بند ها به يك ا ندازه باشد.
در متن مقاله مطالب زير لازم و ضروري است .
- مطالب متن يك مقاله بايد به صورت منطقي باشد يعني گسستي ميان مطالب نباشد .
- مطالب متن مقاله با توجه به تنوع مطالب در صورت لزوم مي تواند به فصل هاي و هر فصل به بخش ها ويا بندهاي كوچكتر تقسيم شود .
- بيان حقيقت راست گويي احساس آزادي و استقلال براي نويسنده بايد فراهم باشد .
- مطالب مقالات بايد با استدلال مطرح شود .
نتيجه :
بعد از نوشتن متن مقاله در پايان نويسنده به نتيجه گيري از بحث خود مي پردازد نتيجه مقاله در حقيقت بايد به طور منطقي از سير كلي مطالب آن حاصل شود كه طولاني نيست وبه طور معمول در چند سطر بيان مي شود .
براي بيان نتيجه مقاله :
نيازي به عنوان خاصي نيست بلكه به صورت طبيعي به يكي از دو صورت زير بيان مي شود
1- به صورت طبيعي در پايان مقاله مي آيد .
2- به صورت يك بند در چند سطر بيان مي شود .