مي خوانيم:

فرهنگ مارين وبستر مذاكره را عمل يا فرايند گفت و گو با ديگري براي دستيابي به توافق بر سر مسئله اي تعريف كرده است.
در فرهنگ امريكن هريتيج مذاكره به صورت عمل يا فرايند گفت و گو با ديگران براي دستيابي به توافق يا يك موافقت نامه تعريف شده است.
گفت و گويي كه هدف آن دستيابي به يك توافق است، تعريفي است كه فرهنگ اكسفورد از مذاكره ارائه داده است.
مذاكره فراگرد تصميم گيري توافقي بين افراد به هم وابسته و با ترجيحات متفاوت است . يا ميتوان گفت مذاكره فراگردي است كه دو يا چند نفر يا گروه داراي هدف هاي مشترك و متضاد،طرحهاي پيشنهادي خود را بيان مي كنند و شرايط خاص خود را مورد بحث قرار مي دهند تا احتمالا به توافق برسند به عبارت ديگر، مذاكره در صورتي تصميم گيري مشترك است كه طرفين به ترجيحات متفاوتي برسند.

يكي از صاحب نظران، مذاكره را داد و ستد يا بده بستان آشكار و داوطلبانه ميان دو طرفي مي داند كه هر يك چيزي از ديگري مي خواهد، بنابراين هر يك از دو طرف مي تواند پيشنهاد طرف مقابل را نپذيرد.
فرايندي گفتگو محور است كه بر روي يك موضوع مشخص درجهت رسيدن به اهداف فردي يا سازماني از طريق توافق صورت مي پذيرد كه در جهت تامين نيازها ، رضايت و منافع طرفين مي باشد و بايستي داراي ارزش افزوده باشد.

مذاكره ديالوگي است كه در موارد زير انجام ميشود :
1. براي رفع اختلاف
2. براي تفاهم جهت عمليات گروهها
3. براي چانه زني در جهت كسب منافع فردي يا گروهي
4. براي حصول به نتايجي كه منافع گروهها را ارضاء كند .

مذاكره فرايند تشخيص خواسته ها، اولويت بندي آنها، بحث برروي آنها و توافق بر سر آنهاست. مذاكره همواره با تبادل امتيازات، همراه است. امتيازاتي كه ممكن است بزرگ، كوچك، مادي، معنوي،مشهود يا نامشهود باشند.
همانطور كه از تعاريف بالا مشهود است با توجه به رويكرد، خلقيات، سطوح و ... هر فرد يا مجموعه ، مي تواند از مذاكره تعريفي متفاوت ارائه نمايد. در زماني مذاكره با مجادله تفاوتي ندارد و گاهي ابزاري براي حل تعارض بوده و در نگاهي ديگر ابزاري براي فروش و يا حصول توافق مي باشد.
نكته : مذاكره خود يك ابزار است، كه نحوه ديد و نگرش ما تعريف آن را كه موجب رفتار مذاكراتي ما خواهد شد تعيين مي كند.

تشکر

خوب اسو

خوب است