جايگاه فرهنگ در نظام بين الملل .
متفكرين و انديشمندان عرصه روابط بين الملل ، در مورد و اهميت فرهنگ بسيار قلم فرسايى كرده اند. بر اساس رئاليسم كه بارزترين و غالب ترين مكتب فكرى در غرب است ، فرهنگ در نظام بين الملل معاصر، متاثر از منطق قدرت و مملكت دارى در هرج و مرج است و در مقايسه با اين دو از اهميت كمتر و جايگاه پايين ترى برخوردار است . برخلاف نظر اين متفكرين از جمله رنگر، تمامى كشورهاى واقع بين ذاتا سياستهايى را اتخاذ مى كنند كه مبتنى بر واقعيات و منافع ملى شان باشد. صرفنظر از تفكرات و عقايد متفكرين رئاليست ، تاثير فرهنگ بر نظام بين الملل به خوبى مشهود است . نظام بين الملل - كه از ويژگيهاى آن وجود كشورهاى مستقل و آراى مربوط به حاكميت كشورها بر سرنوشت خويش ، موازنه قوا، ديپلماسى و بين المللى است - در اروپا همزمان با دوره رنسانس پايه ريزى شد و سپس به تدريج در قرنهاى نوزدهم و بيستم ، ديگر نقاط جهان را در بر گرفت . نظام نوين كه در آن بازيگران صحنه سياست ، كشورها بودند، جامعه اى بين المللى ايجاد كرد كه بر مبناى تفكرات و آرمانهاى فرهنگى اروپاييان استوار شده بود. جايگاه استراتژيك فرهنگ در نظام بين الملل به حدى است كه آن را تاثيرگذار بر عملكرد كشورها و دولتها مى دانند، چرا كه وجود فرهنگهاى مختلف به معناى وجود اختلاف و ناهمگونى است . جوامع مختلف خود را از يكديگر متمايز مى دانند و با اين طرز تلقى به ديگر كشورها، فرهنگها و تمدنها با ديد بيگانه و غيرخودى مى نگرند كه اين نوع نگرش قدمتى به عمر تاريخ پيدايش تمدنها دارد.
پایان
سید هاشم حسینی اشمان
کارشناسی = مدیریت امورفرهنگی