در سال 1945 هنگام پایان جنگ جهانی دوم کنفرانسی در لندن با حضور نمایندگان چهل کشور تشکیل شد. فرانسه و انگلستان به عنوان دو کشوری که بیشترین صدمات را از جنگ تحمل کرده بودند، پیشنهاد کردند سازمانی با هدف نهادینه ساختن فرهنگ صلح به معنای واقعی کلمه تأسیس شود. از نظر آنان سازمان جدید باید در راه همبستگی فکری و اخلاقی بشریت خدمت کند و مانع از وقوع جنگ جهانی دیگر شود. سی و هفت تن از نمایندگان کشورها اساسنامه را امضا کردند و به این ترتیب سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) با هدف پیشبرد صلح و رفاه همگانی در جهان از طریق همکاری میان ملت ها تأسیس شد. در دیباچه ی اساسنامه ی این سازمان آمده است کشورهای امضا کننده ی این اساسنامه «مصمم اند که دستیابی کامل و برابر به آموزش، پی جویی آزاد حقیقت عینی، تبادل آزاد اندیشه ها و دانسته ها را برای همگان تضمین کنند و روابط بین مردم خود را توسعه بخشند و افزایش دهند تا با درک متقابل و بهتر به شناختی دقیق تر و حقیق تر از آداب و رسوم یکدیگر برسند.» .۱۹۱ کشور عضو یونسکو هستند. مقر این سازمان در پاریس پایتخت فرانسه است و دفترهایی در کشورهای مختلف دارد.
شامل1- كنفرانس عمومي(عالی‌ترین مرجع تصمیم‌گیری)، 2- شوراي اجرايي( ارگان نظارتی یونسکو در اجرای برنامه‌ها و تصمیمات کنفرانس عمومی)، 3- دبيرخانه(مسئول اجراي برنامه‌هاي يونسكو)، 4- بخش هاي برنامه اي ، 5- بخش هاي پشتيباني و6- كميسيون هاي ملي است. کمیسیون‌های ملی، نهادهای رابط کشورها با یونسکو در اجرای طرح‌ها و برنامه‌های تصویب شده و پیشبرد اهداف و تعهدات بین‌المللی در خصوص اجرای توصیه‌ها و کنوانسیون‌ها هستند.

ok154154152