با سلام و احترام
تحقیق ذیل در خصوص گزارش و اهمیت آن ارائه می گردد:


اهمیت گزارش:
اهمیت گزارش پدید آوردن محیط ارتباطی و بویژه اعتماد میان مخاطب و رسانه است . چنین اعتمادی با ارزش ترین دارایی گزارشگر و رسانه در زندگی حرفه‌ای است.
دیوید رندال روزنامه‌نگار انگلیسی می‌گوید: فهرست برداری و توجه به مجموعه گزارش های رسانه‌ای در یک جامعه به روشنی جهت گیری فکری و دل مشغولی یک جامعه را نشان می‌دهد.
در مورد خبر نمی توان چنین ادعایی کرد چون معمولا" خبر به محیط وارد می‌شود اما گزارش را گزارشگر و رسانه تهیه می کنند. درکشور ما با این که دشواری های کار گزارش و کوچک بودن سازمانهای خبری مانعی بر سر راه توسعه گزارش نویسی بخصوص انواع جدی تر آن است. در حرفه گزارشگری شگردها و شیوه‌های نو وارد حیطه‌های خبر یادداشت و حتی نقد مقاله شده است. زیرا معیارهای گزارش نویسی به تجربه روان ترین شیوه ارتباط رسانه‌ای شناخته می شود.

گزارش در مطبوعات جهان سوم:
بیشتر انتقاد کشورهای جهان سوم از نظم جهانی کنونی اطلاعات و اخبار، این است که این کشورها با آنکه منابع عمده مواد خام و انرژی هستند و با آنکه از حیث جمعیت و امکانات بالقوه بر کشورهای صنعتی برتری چشم‌گیری دارند سهم آنها در بازار جهانی خبر حداقل ممکن است. بنابراین کشورهای جهان سوم خواهان افزایش سهم خود در شبکه جهانی خبر هستند آنها می گویند که اخبار جهان سوم تنها اخبار درگیری‌ها نیست و اخبار بسیار دیگری نیز در این کشورها وجود دارد یا بعضا" توسط خبرگزاری‌ها جهان سوم مخابره می‌شودکه هیچ انعکاسی در رسانه‌های گروهی غرب پیدا نمی‌کند.
اخبار توسعه با اینکه مهمترین و در عین حال ضروری‌ترین نوع خبر در جهان سوم است و در نتیجه عمده‌ترین وظیفه و رسالت مطبوعات این کشورها پرداختن به اینگونه خبرهاست. اما خود به خود ابعاد لازم را برای داشتن هویت خبری با معیارهای معمول و رایج ندارد و بنابراین باید این نوع خبرها البته خبرهای درست و واقعی را با افزودن چاشنی‌های گزارشی و دادن اطلاعات و ارائه واقعیت‌های جنبی، دلچسب قابل ارائه است.

سیرگزارش گزارش در مطبوعات:
در دهه اخیر بیشتر گزارشهایی که ما در مطبوعات بدان "گزارش روز" می‌گوییم باب شده است. گزارشهایی که " رپرتاژ تحقیقی یا آنکت" نیز خوانده می‌شود.
این نوع گزارشها عمدتا" به مسایل اجتماعی و مبتلا به مردم می‌پردازد. در نتیجه خواننده احساس پیوند و نزدیکی بیشتری با این نوع گزارشها می کند. به خصوص اگر موضوع این گزارشها طوری انتخاب شود که پوشش و فراگیری وسیعی داشته باشد که در این صورت قشر گسترده‌ای از اجتماع مسائل خود را در آن خواهند دید و می‌توانند از آن استفاده کنند.

تعریف گزارش:
گزارش مطبوعاتی، عبارتست از تجزیه و تحلیل یک مشکل یا پدیده‌ی اجتماعی که از عمومیت و فراگیری برخوردار باشد. در گزارش مطبوعاتی برخلاف تحقیقات علمی و همه جانبه هدف حل مساله و مشکل نیست بلکه طرح مساله و بسیج افکار عمومی است.
گزارشگر:
گزارشگر، کسی است که حواس خود را به خواننده، شنونده و بیننده قرض می‌دهد. گزارش برای تکمیل و افزودن بر اطلاعات خواننده تهیه می‌شود و گزارشگر بیشتر به بیان "نحوه" و "علت" جریان واقعه می پردازد چرا که او در واقع نماینده مخاطبان خود است و باید به صورت ناظری هشیار عمل کند.
نقش واهمیت گزارشگر در مطبوعات:
گزارشگر، برای انکه بتواند یک معضل یا تحول اجتماعی را برای خوانندگان روزنامه خود کالبدشکافی کند یا زوایای تاریک خبر را روشن سازد به سراغ مردم، مسئولان و کارشناسان می‌رود به آرشیو اسناد مراجعه می کند و با پرداخت هنرمندانه همه آن چیزی که به دست آورده است در قالب یک گزار، افکارعمومی را به قضاوت می طلبد. مسوولان را هشیار می سازد حساسیت جامعه را نسبت به یک معضل بالا می برد و با انگشت گذاشتن بر روی هنجارها به تقویت آنها در جامعه می پردازد و به زودودن ناهنجاری های اجتماعی کمک می کند.
ویژگیهای گزارش و گزارش نویسی:
گزارش در عین پرداختن به مسائل و جنبه های مختلف مربوط به موضوع خود بایستی وحدت داشته باشد. بنابراین گزارشگر باید در تشریح توصیف و تجسم موضوع تسلط وخبرگی کافی داشته باشد و ابتکارها و خلاقیت های شخصی خود را در ارائه آن به کار گیرد. از جمله ویژگیهای گزارش رعایت اصل تناسب است. گزارشگر وظیفه "بازگویی" مسائل را به عهده دارد یعنی حواس پنجگانه خود را به خواننده و شنونده و بیننده قرض می دهد به جای او می‌بیند، می شنود ولمس می کند. گزارشگر باید حتی‌الامکان از دادن قضاوت و داوری قبلی به خواننده پرهیز کند.