كوچه هاي ذي القعده عطر حضورت مي وزد، طنين ترانه ميلادت به گوش مي رسد، اين ترنم شادي فرشتگان است، چقدر دوست داشتني است روزهاي آمدنت! كاش مي‏توانستم هر سال، روز ميلاد تو را در هواي حرمت نفس بكشم و سلامم را آغشته به عطر خلوص ‌كنم و بگويم:"السلام عليك يا علي بن موسي الرضا"
بارگاه عارفانه تو بهشت روي زمين است، در حريم حرمت درياي زندگي متلاطم است، دريايي كه هيچ گاه ساحل نشينانش رنگ غروب را نخواهند ديد. در شبستان بارگاه روحاني‌ات نسيم مهر مي‌وزد. فواره حوض‌ها كه به سمت آبي آرام بلند اوج گرفته‌اند، گوش دل را مي نوازند.عاشقانت دخيل نيازخويش را به ضريح تو بسته‌ و در كنار رود جاري شفاعتت نشسته‌اند، اري! آنان ميهمان زيباترين لحظه‌هاي حياتند و گويي در حرم آسماني تو ايستاده‌ از خاك رهيده و به مهتاب رسيده‌اند و رو به روي باغ سبز ملكوتي ات تو را مي‌خوانند: "السلام عليك يا علي بن موسي الرضا المرتضي"
آري، سلام ما بي جواب نخواهد ماند بر در خانه اي كه كرم، خصلت كريمانه خاندانش بوده است.
حضرت علي بن موسي الرضا(ع) در يازدهم ذى القعدة سال 148 هجرى قمرى، يك سال پس از شهادت امام جعفرصادق(ع) درشهر مدينه منوّره ديده به جهان گشود. نام مبارك ايشان علي و كنيه آن حضرت ابوالحسن و مشهورترين لقب ايشان "رضا" به معناي "خشنودي" است. پدر آن حضرت امام موسى كاظم(ع)، مادرايشان معروف به خيزران، امّ البنين و نجمه بوده است. از قول مادر آن بزرگوار نقل شده است كه: "هنگامي ‌كه به حضرتش باردار شدم به هيچ وجه ثقل حمل را در خود حس نمي‌كردم و وقتي به خواب مي‌رفتم، صداي تسبيح و تمجيد حق تعالي و ذكر " لااله‌الاالله " را از شكم خود مي‌شنيدم, اما چون بيدار مي‌شدم ديگر صدايي به گوش نمي رسيد. امام رضا(ع) در سن 35 سالگي عهده‌دار مقام امامت و رهبري شيعيان گرديد، مدت امامت آن امام در حدود بيست سال بود كه مي‌توان آن را به سه بخش جداگانه تقسيم كرد: ده سال اول امامت آن حضرت، كه همزمان بود با زمامداري هارون، پنج سال بعد از‌ آن كه مقارن با خلافت امين بود، پنج سال آخر امامت آن بزرگوار كه مصادف با خلافت مأمون و تسلط او بر قلمرو اسلامي آن روز بود.

احاديثي گوهربار از حضرت امام رضا(ع):
- هركس ازراه دور به زيارت من بيايد، روزقيامت در سه جايگاه نزد او مي آيم تا او را از هراس آنها نجات دهم:
۱ـ آنگاه كه نامه هاي اعمال از راست وچپ به پرواز درآيند،۲ـ به هنگام عبور از پل صراط،،۳ـ به هنگام سنجيدن كردارهاي نيك وبد.
- هركس اندوه و مشكلى را از مومنى برطرف نمايد خداوند در روز قيامت انـدوه را از قلبش برطرف سازد.
- هرگز بر كسي خشم نگير، از كسي چيزي مخواه و هرچه براي خودت مي خواهي براي ديگران نيز بخواه.
اگر زمين لحظه اى خالى از حجّت خداوند باشد، اهل خود را در خود فرو مى برد. (علل الشّرايع، ص198 ) -
- بيماري براي مؤمن، رحمت و موجب پاك شدن است و براي كافر، عذاب و لعنت است،و بيماري از مؤمن زائل نمي شود تا اين كه گناهي بر گردن او نماند.
- اولين عملي كه از انسان محاسبه و بررسي مي شود نماز است، چنانچه صحيح و مقبول واقع شود بقيه ي اعمال و عبادات قبول ميگردد وگرنه مردود خواهند شد.
- مؤمن كسي است كه چون نيكي كند مسرور مي شود و چون بدي كند، استغفار مي كند.
- دوستي با مردم نيمي از عقل است.
- رحمت خدا بر كسى باد كه امر ما را زنده نمايد، سۆال شد: چگونه؟ حضرت پاسخ داد: علوم ما را فرا گيرد و به ديگران بياموزد(بحارالانوار، 2/30)
- بر شما باد به كارگيرى سلاح پيامبران. به حضرت گفته شد: سلاح پيغمبران چيست؟ در جواب فرمود: دعا. (بصائرالدّرجات، 6/308)
منابع:
(منتهي الاامال)
(عيون اخبار ارضا(ع) ج 2/ ص 225
(اصول كافى، ج 3، ص 268)
(تحف العقول ـ ص 467).