the direct and indirect democracy

توضیحات

منتشر شده در دوشنبه, 30 -3443 03:25

نوشته شده توسط زهره یاری

بازدید: 1013

Direct and Indirect Democracy

Direct or participatory democracy is a form of government which is based on the direct participation of the general population in making and enforcing the laws. This system of government originated in ancient Greece and in the city of Athens in the fifth century B.C.

In the fifth and fourth centuries B.C. Athens was a 'polis' or what we now call a city-state. It had a population of 300,000 to 400,000 people a large number of whom were slaves. Political participation in the city-state of Athens involved only 'the citizens' which simply meant the male property owners. Women, youth, slaves, and foreigners were excluded from citizenship. The citizens in Athens constituted an estimated minority of only about 20,000 to 40,000 men. It was this small minority which was expected to participate actively in the making of lows, the execution of lows, and the dispensing of justice. The political institutions of the day_ the Assembly, the Council, and the juries_ were set up in such a way as to give the greatest scope for maximum citiz1en Participation.

At the Assembly, varying controversial options were offered, and even those people who disagreed with the fundamental principles of Athenian democracy were free to voice their own beliefs. A majority of the citizens present at assembly or jury decided what they wished on matters within their jurisdiction and punished individuals in whatever way they wanted- sometimes very brutally. These decisions were based on the principle of political equality, or one person, one vote, as it called today.

In the present day society, too, some degree of direct participation in lawmaking exists, but its scope is rather confined. The referendum, in which the people of political unit are asked to decide directly on an issue, is one example. In American states and cities, bond issue, involving the authorization of bonds to raise money for the construction of schools and hospitals, are often considered in this manner. In the Islamic Republic of Iran, the question of the formation of the new Islamic state was decided directly by the people through a nationwide referendum. Even Britain, which does not have a referendum tradition, conducted the first referendum in its history in 1975 on the desirability of remaining in the European Economic Community. All European countries which were involved in forming the European Union made their final decisions to join the Union through nationwide referendums.

An indirect or representative democracy is a form of state in which the major laws and executive decisions are made by a small number of persons who are elected by the population as their representative. A representative democracy possesses some of the features of direct democracy, but it also has some important differences. Those characteristics which are somewhat similar are popular participation, political equality, and majority rule. The most important differences are the contemporary practice of representative government based on free elections, and a set of legal limitations placed on state activity in the form of constitution.

Although most citizens play no direct role in the everyday practice of making laws, other forms of political participation are permitted. Some citizens join interest groups (sometimes called 'pressure groups') for the purpose of influencing elected officials and appointed bureaucrats to act in particular ways. Citizens also work in political campaigns in order to assist candidates who favor their views. They conduct meetings, write pamphlets and hold peaceful demonstrations, etc. with the goal of influencing the future government policy.

دموکراسی مستقیم و غیر مستقیم

دموکراسی مستقیم یا مشارکتی شکلی از دولت است که براساس مشارکت مستقیم عموم مردم در ساخت واجرای قوانین می باشد. این سیستم دولتی از یونان باستان و در شهر آتن در قرن پنجم قبل از میلاد نشأت گرفته است. در قرن های چهارم و پنجم قبل از میلاد، پلیس یا همان شهری که امروزه به آن آتن می گوییم، یک حکومت شهری بود. جمعیتی معادل 300 هزار تا 400 هزار نفر داشت که تعداد کثیری از آنها برده ها بودند. مشارکت سیاسی در حکومت شهری آتن تنها شهروندان صاحب مایملک را شامل می شد. زنان، جوانان، بردگان و اتباع خارجی ازحقوق شهروندی محروم بودند. اقلیت شهروندی درآتن از 20 هزار نفر تا حدود 40هزار نفر تخمین زده شده بود. این اقلیت کوچکی بود که انتظار می رفت مشارکت فعالانه درقانون گذاری، اجرای قوانین و توزیع عدالت داشته باشند. آن روز ها نهادهای سیاسی - هیئت قانون گذاری، مجلس، هیئت منصفه- به عنوان بزرگترین دامنه برای حداکثر مشارکت شهروندی راه اندازی شد. در مجلس گزینه های بحث برانگیز مختلف ارائه شد و حتی آنهایی که با اصول بنیادی دموکراسی آتن مخالف بودند، در بیان عقاید شان آزاد بودند. اکثریت شهروندان حاضر در انجمن یا هیئت ژوری (منصفه) درباره موضاعات در حوزه قضائی شان تصمیم گیری می کردند و درباره مجازات افراد به هر طریقی که می خواستند و گاهی خیلی وحشیانه تصمیم گیری می کردند. این تصمیمات مبتنی بر اصول برابری سیاسی یا فردی و رأی گیری گرفته می شدند همانطور که امروزه نامیده می شوند.

در جامعه امروزی، همچنین حالتی از مشارکت مستقیم درقانون گذاری وجود دارد، اما دامنه آن نسبتا محدود است. رفراندوم، که در آن مردم از یگان سیاسی خواستار تصمیم گیری مستقیم بر روی یک موضوع می باشند، مثالی از این نوع است.

در ایالات و شهرهای آمریکائی، مشکلات معاهدات، شامل مجوز اوراق قرضه برای جمع آوری پول برای ساخت مدارس و بیمارستان ها اغلب دراین روش در نظر گرفته شده اند. درجمهوری اسلامی ایران مسئله شکل گیری دولت جدید اسلامی مستقیما به وسیله مردم از طریق رفرادوم سراسری تصمیم گیری شد. حتی بریتانیا، که سنت رفراندوم ندارد، اولین رفراندوم درتاریخش را در سال1975 درشرایط مطلوب باقی مانده در جامعه اقتصادی اروپا اجرا کرد. همه کشورهای اروپایی که عضو اتحادیه اروپا شدندتصمیم نهایی خود را برای پیوستن به این اتحادیه از طریق رفراندوم سراسری گرفتند.

دموکراسی غیرمستقیم یا نمایندگی شکلی ازدولت است که قوانین و تصمیمات اجرایی اصلی درآن توسط تعداد کمی از افراد گرفته می شوند که به وسیله مردم به عنوان نماینده شان انتخاب می شوند. دموکراسی غیرمستقیم مشخصات دموکراسی مستقیم را دارا است اما همچنین تفاوت های مهمی نیز دارند. آن دسته از خصوصیاتی که تا حدودی شبیه هستند، مشارکت مردمی، برابری سیاسی و حکومت اکثریت است. مهمترین تفاوت عملکرد معاصر دولت نماینده این است که فعالیت های دولت بر اساس انتخابات آزاد و مجموعه ای از محدودیت های قانونی تحت شکلی از قانونی اساسی می باشد. اگرچه اکثر شهروندان هیچ نقش مستقیمی در عملکرد روزانه وضع قوانین ندارند اما در دیگر اشکال مشارکت سیاسی مجاز می باشند. برخی شهروندان به گروههای ذی نفع (گاهی گروههای فشار نامیده می شوند) به منظور تأثیرگذاری بر مقامات منتخب و بروکرات های انتخابی برای عملکرد خاصی می پیوندند. شهروندان همچنین در مبارزات انتخاباتی سیاسی به منظور همکاری با کاندیدا های که نظرشان به نفع آنهاست، کار می کنند. جلسه می گذارند، جزوه می نویسندو تظاهرات مسالمت آمیزبرگزار می کنند وغیره...

که باهدف تأثیر بر سیاست دولت آینده می باشد. 

نويسنده : زهره یاری

این کاربر 3 مطلب منتشر شده دارد.