حسابداري پایداری

توضیحات

منتشر شده در دوشنبه, 30 -3443 03:25

نوشته شده توسط مهدی خدامرادی

بازدید: 3861

حسابداري پایداری

یک چهارچوب مفهومی و ادراکی

نام دانشجو :

مهدی خدامرادی

مقطع : کاردانی

رشته: حسابداری مالی

پودمان: 2

حسابداری پایداری

یک چهارچوب مفهومی و ادارکی:

چکیده: انگیزه و هدف این مقاله ، معرفی راهبردهایی از یک مدل در تحقیق برای یک چهارچوب مفهومی برای گزارش دهی پایداری است. ما در حال حاضردرسطح قابلیت اطمینان و اعتبار اطلاعاتی هستیم که اساساً از چهارچوب های ادراکی و مفهومی حسابداری ناشی و مشتق شده اند و نیز از راهبردهای آغازین گزارشدهی جهانی (GRI) مشتق شده اند. روش ما در مطالعه این مقاله رویکرد استقرایی مورد استفاده می باشد. ما ویژگیهای کیفی شاخص های محیطی خاص را برای دستیابی به میزان رابطه و قابلیت اطمینان (اعتبار) هر یک از مفادهای خاص، تحلیل و تجزیه می کنیم. سرانجام ما تلاش خواهیم کرد تا این مساله را در مراحل تهیه صورتهای مالی بررسی کنیم. در حالی که میزان و نسبت مفید بودن این نوع از مدارک و اسناد را که به دقت و با نزدیکی تمام فرایند و مرحله رسمی تر شده گزارش کردن (گزارش) مالی را دنبال کنند را ، بررسی و ارزیابی می کنیم . ما نتیجه می گیریم که برای عدم گزارش دلایلی وجود دارد؛ اکثر این دلایل به قابلیت اطمینان و اعتبار اطلاعات داخلی مربوط هستند. از این رو، اعتباردهندگان نمی توانند انواع مختلف بی اعتباری را از هم تشخیص دهند، و GRI در مورد این موضوع کار کمی انجام می دهد.

لغات کلیدی: پایداری، راهبردهای نوین گزارش جهانی، چهارچوب مفهومی ، روش القایی (مقایسه ای) .

1- مقدمه: ویژگیهای اطلاعات موجود و در دسترس برای مدیر (کارفرما) با تفاوت های مقطعی و در ویژگیهای ثابت و استوار ، مرتبط است. این در روش سطح کیفی اطلاعات در حال ادامه و پیشرفت است، بعلاوه اطلاعات با هزینه می آیند و توسط موسسه های گزارش کننده به طور همزمان پرداخت می شود. اطلاعات مفید ، مسلم است که می تواند سودهایی را برای مصرف کننده های داخلی و خارجی ایجاد کند. گفته می شود که هزینه ها و سودها می توانند شناسایی و تعیین کمیت و مقدار شوند؛ مدعیان دارای شخصیت حقوقی می توانند هزینه های شفافیت را تجربه کنند ،در حالی که در همان زمان از منافع و سودهای مطلع شدن از تحولات بازار در مناسب ترین زمان، لذت ببرند . ما سعی می کنیم در تحقیقمان، تعدادی از مفاهیمی که تا به حال به خوبی شناحته و معرفی شده اند را بررسی کنیم. شفافیت یک ارتباط و استقلال وارائه واقعیات متضمن آن است. مباحثه به فرآیند و چگونگی فراهم کردن اطلاعات و تصمیم گیری ها وسیاست ها وچگونگی آشکار بودن و توزیع وارائه به موقع اشاره می کند.

تفاوت و تمایز مفهومی و درکی بین شفافیت و افشاء از جزئیات عملی و واقعی تغییر شکل یا تبدیل هدف «حقیقت و نگرش منصفانه» به شکل واقعیت از طریق یک جریانی از اطلاعات پیوسته و با کیفیت ، ناشی می شود. پاسخگویی به نیاز برای همکاری و شرکت در بازار اشاره دارد، که شامل اختیارات برای تأیید و ثبت اعمال آنها و سیاست های شان و قبول مسئولیت پذیری برای تصمیم ها و نتایج می شود.

علم بدیع (فصاحت و بلاغت ،معانی بیان) موافق با اصول و اصولی که تصور و مفهوم (نظریه) شفافیت را احاطه می کنند، میل و اشتیاق به پیشرفت و بهبود ارزشهای اخلاقی وصف کننده و نیز شرایط و قیود هنجاری و قاعده ای این مفاهیم را منعکس می کنند. ما در تحقیق خود، یک آزمایش را در مشخص کردن و ترسیم کردن یک نگرش و دیدگاه صحیح در مورد این که گزارش پایداری در مورد چه چیز است ، شناسایی و مشخص می کنیم .بکارگیری چهارچوب بطور گسترده پذیرفته شده ،مانند راهبردهای نوین گزارش جهانی(GRI)بسیار مشکل است. مشکلات گزارش پایداری ،در پایه و اساس اینGRI نهفته است. اولاً ،ما بنیان و بنگاه های مؤسسه ای و رسمی و مأموریت GRI را معرفی و شناسایی و مشخص می کنیم، بعلاوه ویژگیهای کیفی گزارش- قابلیت اطمینان و ارتباط – را در مفهوم شاخص های اجرای GRI ،بازبینی و رسیدگی می کنیم. دو سطح قابلیت اطمینان یا اعتماد که توصیف شدند، اصولاً و اساساً از چهارچوب های مفهومی حسابداری (مثل FASB) ،منابع برای اصول گزارش دهی GRI ،منشاء گرفتند . سرانجام، ارزیابی (وضع مالیات) ارتباط و قابلیت اطمینان ،مستلزم معرفی و شناسایی معایب و کاستی های اصلی در ارائه و نشان دادن «نگرش منصفانه و صحیح» از جنبه GRI است.(پایداری –گزارش پایداری): برای رسیدن به یک مفهوم مؤثر و مفیدتر ازپایداری لازم است با توجه به زندگی روزانه، نتایج دقیق تعاریف بسیار کلی اولیه باید درک شوند.هیچ تعریف کامل و همگانی پذیرفته شده از گزارش پایداری وجود ندارد. یک لغت وسیع وجود دارد که اساساً برای توصیف گزارش شرکت در مورد اجرای اجتماعی، محیطی و اقتصادی وجود دارد. این می تواند با گزارش طناب زیر بدنه و با گزارش تعهد و وظیفه متحد،مشابه و هم معنی باشد. گزارش پایداری، متداول تر شده است و ازین موارد مشتق شده است:

- یک شناسایی و تشخیص در حال رشد در مورد این مسائل مربوط به پایداری می توانند به طور اصولی بر اجرای شرکت اثر بگذارد.

- تقاضاها برای گروه های مختلف سهام دار برای سطوح افزایشی شفافیت و آشکار سازی

- نیاز شرکتها (سایر استفاده کنندگان): برای اینکه به درستی به مسائل توسعه پایدار، پاسخ و واکنش دهند؛ یک تمایز مهم بین گزارش پایداری و نوع دوستی اتحادی، ایجاد شده که دومی به عنوان عمل بخشیدن و اهداء پول، اجناس، زمان و تلاش برای حمایت از یک دلیل خیریه و خیرخواهانه، تعریف شده است. برخی از تعاریف معروف و شناخته شده از گزارش پایداری به گونه زیر هستند: گزارش پایداری ..... تمرین و انجام اندازه گیری ، شفاف سازی و مسئول بودن در برابر سهام داران داخلی و خارجی برای اجرای سازمانی نسبت به اهداف گسترش و توسعه پایدار می باشد(GRI). پایداری متحد و یکپارچه در روش تجاری که میزان و ارزش سهامداران بلند مدت را با پذیرفتن فرصت ها و اداره ریسک های مشتق شده از رشد و توسعه اجتماعی، محیطی و اقتصادی ایجاد و تولید می کند. رهبران و هدایت کننده های پایداری متحد شده، ارزش و مقادیر سهام داران بلند مدت را توسط آماده کردن استراتژی ها و مدیریت برای کاهش ریسک پتانسیل بازار برای فرآورده ها و تولیدات پایداری و خدمات، کسب می کنند. در حالی که در همان زمان به طور موفقیت آمیز، هزینه ها و ریسک های پایداری را کم کرده و از آن خود داری می کنند. نشر و گسترش گزارش Brondtland در سال 1987 و گزارش متعاقب Summits of Rio (اوج های Rio) و Johannesburg که توسط ملل متحد حمایت شده است، به وقوع و رخ دادن گسترش و توسعه آگاهی و هوشیاری مشترک ملزم برای انعکاس و بازتاب روی این که چگونه جامعه می تواند به رفاه اجتماعی بدون تهدید کردن بقای تنوع و چندگانی، کمک کند، کمک کرده است. این روزها، مقبول ترین تعریف از توسعه پایدار همان است که در گزارش Brondtland پیشنهاد شده است: گسترش و توسعه ای که نیازهای فعلی بدون تسویه کردن (بدون مصالحه و توافق) توانایی تولیدات آینده برای رفع نیازهای شان. رویه به سمت گزارش پایداری، توسط دو عامل اصولی حاصل شده است. اولاً، افزایش دادن تشخیص پتانسیل برای مسائل مربوط به پایداری برای تاثیر اهمیت روی اجرای اقتصادی بلند مدت شرکت. دوماً، نیاز به واحد تجاری وخصوصی برای پاسخ دادن یا واکنش مناسب به مسائل توسعه پایدار. توسعه پایدار، معمولاً به عنوان «دسترسی و نائل شدن به نیاز تولید فعلی بدون توافق یا تسویه توانایی برای تولیدات آتی برای رسیدن به نیازهای شان» تعریف شده است.

پایه ها و اساس های GRI :

گزارش محیطی، وپیشرفت گزارش پایداری، در ابتدای سال 1990 به عنوان بخشی از تحقیق در مورد ابزاری برای افزایش پاسخگویی شکل گرفت. اصول 1989 از Coalition (ائتلاف و اتحاد موقتی) برای اقتصاد دانان(علم اقتصاد) بطور محیطی مسئول (CERES) – جوابگویی و مسئولیت پذیری اجتماعی پیوسته را بخش کرد.

(CSR) و نیز پیوستگی ها چند گروگذاری را تسهیم کرد که به سهولت توسط آن مدافعان محیطی که بر لزوم واحد تجاری در حل مسائل محیطی جهانی(سراسری) تأیید می کنند، رسیدگی شده است.

کنفرانس NU در سال 1992 در مورد محیط و توسعه که در Rio تشکیل شد، در برقراری تعادل و موازنه نیرو و قدرت بین شرکت های جهانی، دولت ها و جامعه، یک نقطه تحول بود. عمل کردن از سکوها و منبرهای اتاق بازرگانی ملی و انجمن تجاری برای توسعه پایدار (از زمان شورای تجاری جهانی 1995برای رشد با دوام WBCSD)، بخش شرکتی، خودش را به عنوان، نه تنها بخشی از مشکل محیطی، بلکه به عنوان بخش حیاتی و اساسی راه حل، ارائه کرده است. سال 1997، گزارش محیطی، وقتی که اقدام به GRI توسط CERES در مشارکت با برنامه محیطی ملل متحد را کرد، تغییر جهت داد.هدف آن، افزایش کیفیت، دقت و سودمندی یا مفید بودن گزارش پایداری بود. این یک تلاش برای هماهنگ سازی و متحد کردن بسیاری استانداردها در بازار به شکل یک چهارچوب گزارش پایدار) به طور کلی پذیرفته شده . منفرد، که شامل اجرای اقتصادی، اجتماعی و محیطی هستند، بوده است. اولین چاپ رسمی (اداری) راهبردهای GRI در ماه ژوئن سال 2000منتشر شد و اثر وی روی تنظیم و ویرایش بعدی بلافاصله پس از آن آغاز شد. در ماه آگوست سال 2002، چاپ دوم راهبرد ها در (Johannesburg) در طی اوج جهانی گسترش و توسعه پایدار، که در جانشینی سریع توسط یک سری مکمل های (ضمیمه ها) مناسب و در خور برای بخش های صنعتی فردی و توسط امتیازات (میزان، درجات) پروتکل های تکنیکی و (یا موضوعات) مواد معدنی، پیروی شده اند، منتشر شد. در انتهای سال 2000، ساختار نظارت (اختیار داری) GRI، کامل شد. سومین نسل (تولید) این راهبرد ها (G₃) – که در این مقاله به آن اشاره شده است- در اکتبر سال 2006 منتشر شدند. راهبرد ها برای استفاده توسط گزارش سازمان ها در مورد ابعاد طناب بدنه سه گانه (triple- bottm- line) فعالیت ها، فرآورده ها و سرویس های شان، (اجتماعی)، تعدادی از روندهای کلیدی، پیشرفت سریع آن را تحریک و تقویت می کند توسعه: وسعت بخشیدن به سراسری و جهانی کردن؛ تحقیق در مورد فرم ها و اشکال جدید نظارت ، اصلاح نظارت اتحادی و شرکتی در سایه نظریه گروگذار.

نقش جهانی اقتصادیات پدیدار شونده؛ دادن پدیداری (قابلیت دید) و انتظارات برای چند ملیتی، پیمایش و ارزیابی پیشرفت به سمت گسترش پایا (قابل دوام) ؛ سود بازار اقتصادی دولت ها در گزارش قابلیت دوام؛ و ضرورت حسابداری نسل بعد. سطوح سازنده (استنباطی، قانونی) این نظر و عقیده که می توانند در طیف وسیعی از ادبیات (تاریخچه) جدید بر طبق این موضوع، در مورد گزارش قابلیت تحمل، یافت شوند، به ترتیب زیر هستند: گزارش باعملکردسه گانه، که همچنین به عنوان گزارش قابلیت شناخته می شود، شامل گزارش دادن اطلاعات مالی و غیر مالی به یک دسته از اعتباردهندگان وسیع تر هستند و نه به گزارش دادن فقط به سهامداران. از طریق در معرض قرارگیری اجتناب ناپذیر و پیوسته (دائمی)، آن نتایج از این سطح بالا از شفافیت، شرکتها برای بهتر کردن اجرای خودشان روی طیفی از شاخص ها برای نشان دادن بهبود و توسعه پیوسته و ادامه دار و اجرای خارجی دیگران در بخش خودشان، دارای انگیزه می شوند. نقش سازنده (قانونی) گزارش دادن، یک محصول جانبی توسعه و رشد سیستم کثرت گرایانه جوابگویی (مسئولیت پذیری) در اعتباردهندگان است. در میان مکانیزم های مختلف مسئولیت پذیری (جوابگویی)، جوابگویی اعتباری(شهری) دارای اهمیت ویژه ای برای ضمانت کردن جوابگویی در شبکه هاست. از آنجا که، نه تنها اطلاعات بلکه همچنین تاییدها و تصویبها، باید بخشی از فهم و درک ما از جوابگویی باشند، فقدان اعتبار (قابلیت اطمینان) یکی از موثرترین مکانیزم های تجویز و تایید منفی برای شرکت ها، دولت ها، افراد و موسسات اجتماعی مدنی است. فعالیت های مبنی بر اعتباردهندگان – از آنجا که ارجای عقاید، از نظریه گروگذار مشتق شده اند – به نظر می رسد که مشروعیت خود را در ظرفیت و استعداد شرکت در تحویل و منتقل کردن صورت حسابهای (اظهارهای) کمی و کیفی، پیدا می کنند.

202. اصول و قوانین برای چهارچوب مفهومی تجربی (عملی):

چهارچوب GRI ،یک چهارچوب گزارشی اصول محور خود آشکار کننده است. این اصول و روش ها به دو گروه طبقه بندی شده اند:

1-    اصولی که موضوعات و شاخص هایی را تعیین و مشخص می کنند که بر روی آنها سازمان دهی ( طبقه بندی) باید گزارش شود.

2-    اصولی برای حصول اطمینان ار ارائه و نمایش مناسب و کیفیت اطلاعات گزارش شده (GRI,2006)

ساختار نظریه حسابداری (برای مثال، چهارچوب مفهومی FASB، مانند مفاهیم حسابداری مالی شماره 01- اهداف گزارش مالی توسط شرکت های تجاری) منبع الهام (استشاق) از چهارچوب GRI هستند. ادعای اصول محوری چهارچوب GRI ، مستلزم تحلیل ها و بررسی های دقیقی است. در تاریخچه و پیشینه اصولی و قانون هایی یافت شده است که به طور زیر طبقه بندی می شوند:

a) جهت گیری (گرایش) زود گذر: قوانینی که مرزها را تعریف کرده و هدایت ها و راهنمایی ها را فراهم می کنند، در حالی که اصول و روش آنها را بعد از آن تعریف می کنند. در مورد اصول و مبادی گزارش دادن، نقطه (نکته) خاصی از افشاء و آشکار سازی در مورد پایداری می تواند به عنوان فقدان و کمبود نقدی یا اعتبار یا کامل بودن، نگریسته شود، تنها زمانی که آن به شکل گزارش نهایی متحد و یکپارچه شده و برای عموم منتشر شده است، به گونه expost (بوقوع پیوسته، عملی، واقعی). چنین نوع تحول و دگرگونی، گاهی اوقات به درجه و میزان بالایی از درونی بودن (فردیت، فاعلی بودن) اشاره دارد. برای مثال، یک شرکت می تواند انتخاب کند که آب کلی تخلیه شده اش را توسط کیفیت و مقصد (EN21) افشاء کند، یک قانون می تواند مانند این به نظر آید: «شرکت ها باید یک روش خاص برای اندازه گیری (سنجش) تخلیه آب داشته باشند، در غیر این صورت افشاء ها و آشکار سازی های آنها غیرقابل اطمینان و غیر معتبر هستند». اصول GRI مربوط (نسبی) بیان می کند که اگر سازمان دهی گزارش دارای مقیاس و میزان برای اندازه گیری و پیمایش تخلیه آب نیست، این عدد باید توسط کم کردن میزان و مقدار نسبی مصرف شده در محل از میزان و حجم بازگیری شده (پس گرفته شده)، تخمین زده شود. در این مورد، به عموم مردم بستگی دارد که تصمیم بگیرند آیا این تخمین یک عدد (رقم) مربوط و نسبی است یا فقط یک تمرین حسابی (مربوط به علم حساب) است.

b ) عمومیت نسبی و مربوط آنها در برابر اختصاصی بودن، تجرد و مطلق بودن برابر واقعی بودنشان، جامعیت آنها (عام گرایی) در برابر فردی بودن (وابسته به عقاید خاص) بودن آنها. مفاد و قیود دارای ویژگی های عمومی بودن، انتزاعی و مطلق بودن (خلاصه بودن) یا جامعیت، اصول و روش و مبادی هستند در حالی که آنهایی که خاص، واقعی و فردی هستند قوانین می باشند.

c ) صلاحدید و تدبیر، آرام و منظم آنها در مدعی ها (حامیان) معین و تخصیص داده شده: هر چه تدابیر و تشخیص ها دارای شرایط و قیود آسوده و آرام تر باشند، آن بیشتر شبیه اصول و قاعده است و هرچه آسودگی ها و سامان ها کمتر تدبیری و به صلاح باشند، آنها بیشتر شبیه قوانین هستند. این روش، از نکته (نقطه) اول و ابتدای طبقه بندی (رده بندی) ما تقلید می کند، با این فرض که گروه های مدعیان (حامیان، خواهان ها) می توانند سطوح بالایی از تدبیر و صلاحدید را بر پایه شباهت سیستم به یک سیستم اصول محور و نه بر عکس آن، را نشان دهند. Cunninghm (2007) بررسی کرد که اصول و مبادی می توانند محافظه کاری را درمیان مدعیان منظم و نظارت شده، پیشرفت دهد، از دیگر شرکت کننده ها حمایت کرده و دارای عمر قفسه ای (زمان مجاز جهت نگهداری کالا) طولانی تر باشد. در مورد گزارش استقامت (قابلیت دوام)، اگر از کارایی و سودمندی بازار را بعنوان یک هدف سیستم جلوگیری کنیم، و اگر درنظر بگیریم که انصاف و عدالت می تواند تنها از طریق آشکار سازی وسیع و گسترده و تحقیق و بررسی گروگذار، حاصل می شود، ما می توانیم بحث کنیم که یک سیستم بر پایه اصول و مبادی، که دارای خصیصه های بالاست، می تواند بهترین راه حل را برای مشکلات توسعه ای و گسترش قابل دوام باشد. به طور کلی، از حجیت دادن به عدالت و انصاف و تحلیل متنی و وابسته به قراین، منجر به شکل گیری و ساخت اصول می شود، با این وجود، شرایط مطلوب (درجه تمایل) قانون در طی (برای) اصول، به شفافیت و وضوحی بستگی داردکه با آن، شخص می تواند اهمیت اهداف نسبی و مربوطه را تعریف کند. در قسمت بعدی، همان طور که ما از روش قدم به قدم (مرحله به مرحله) استفده میکنیم: ما، ویژگی های کیفی شاخص های مختلف GRI را تحلیل و بررسی می کنیم، تا میزن و درجه ارتباط و پیوند و اعتبار هر مثال تنظیمی خاص را ارزیابی کنیم ( تعیین کنیم). سپس، یک هدف گزارش استقامت را پیشنهاد می کنیم در حالی که میزان و درجه مفید بودن این نوع از سند و مدرکی را که از آغازین های (ابتکارهای، قریحه های) خود تنظیمی ناشی (مشتق) می شوند را بررسی می کنیم.

03A . مدل پایداری

301. شفافیت: شفافیت می تواند به عنوان یک مفهوم چند سطحی (چند لایه) که برای بررسی و ارزیابی کیفیت تمام انواع گزارش ها مفید است، در نظر گرفته شود ، و نیز بعلاوه برای گزارش اقتصادی و صورت حسابهای مالی. چهارچوب چند لایه ای که با جزئیات و به طور دقیق تاریخچه آن توصیف شده است، شفافیت را بعنوان یک سلسله مراتب از ذره بین هایی که باید نهایتاً یک نظریه و دیدگاه از اجرای اقتصادی شرکت و مقام و جایگاه مالی فراهم کنند، تصور می کند. فقدان شفافیت در سطح بالا، به طور خودکار، شفافیت را به سطوح پایین تر، تنزل می دهد.

- شفافت سطح 1 (عملیات حسابداری و حوادث یا رویدادها): این سطح بحرانی ترین سطح شفافیت است، زیرا هر انسداد مهم و ویژه ای در این سطح، به نگرش و نظریه تحریف شده در مورد اقتصادیات شرکت بدون در نظر گرفتن شفافیت در سطوح دیگر می شود.

- شفافیت سطح 2 (روش های حسابداری): به مصرف کننده اجازه می دهد قضاوت کند که آیا روش های اندازه گیری قابل قبول هستند و با دیگر نهادها و وجودها قابل مقایسه هستند. در طی تاریخ کوتاه در گزارش قابل دوام، مسئله یا موضوع روش ها و تکنیک های پیمایش و سنجش قابلیت دوام، چندین بار بحث شده است و توسط بیش از یک نویسنده بحث شده است. می توان گفت که استفاده از شاخص ها برای تخمین متغیرهایی که نمی توانند به طور دقیق اندازه گیری شوند، دارای تاریخچه طولانی در علم محیطی هستند، جایی که متغیرهایی که به طور ذاتی پیچیده هستند، نمی توانند مستقیماً مشاهده و بررسی شوند.

انرژی کلی توسط تلاش ها برای کاهش مصرف انرژی و افزایش بازدهی انرژی، ذخیره شده است (EN⁵). مصرف انرژی کاهش یافته از ظرفیت تولید کاهش یافته یا منابع یا بی برونی، نباید شامل این شاخص (مقیاس) شود. ما ادعا می کنیم که یک تخمین انرژی ذخیره شده می تواند تنها در صورت ثابت بدون سایر عوامل و شرایط دیگر، فراهم و ایجاد شود، وقتی که تمام عناصر دیگر در طی زمان مشخص ثابت باشند، مثلاً: یک سال. منظور ما از «تمام عوامل» نگه داشتن و حفظ تمام سطوح، در فعالیت پیوسته و نامتغیر است که این یک فرضیه واقعی نیست (واقع گرایانه نیست). انرژی غیر مستقیم، از طریق مواد خریدنی و مؤلفه ها یا خدماتی مانند سفر، جابجایی مسافرتی و فرآورده های (بازده های) دارای قرارداد فرعی (EN⁷)، استفاده می شود. وقتی که بطور جامع نظارت و کنترل شود، مصرف انرژی غیرمستقیم، به طور ویژه ای کاهش می یابد. انرژی کلی توسط تلاش ها برای کاهش مصرف انرژی و افزایش کارایی انرژی (EN⁵)، ذخیره و حفظ شده است. مصرف انرژی کاهش یافته از ظرفیت تولید (بازده) کاهش یافته یا منابع یابی برونی، نباید شامل این شاخص (مقیاس) باشد. ما ادعا می کنیم که یک تخمین انرژی ذخیره شده می تواند تنها در صورت ثابت بودن سایر عوامل، فراهم شود، وقتی که تمام عناصر دیگر در طی یک زمان خاص ثابت باشد مثل یک سال.

منظور ما از «تمام عوامل» نگه داشتن و حفظ تمام سطوح در فعالیت نامتغیر است که این یک فرضیه واقع گرایانه نیست. انرژی غیر مستقیم، از طریق مواد خریدنی و مؤلفه ها یا خدماتی مثل مسافرت، جابجایی سفری و فرآورده هایی (تولیدات) دارای قرارداد فرعی (NE⁷)، استفاده می شود. وقتی که به طور جامع کنترل شود، مصرف انرژی غیرمستقیم به طور مؤثری می تواند کاهش یابد (مثلاً با انتخاب کردن دقیق و صحیح مواد دارای انرژی مؤثر و کارآمد، خدمات یا ظرفیت های تولیدی یا جایگزین کردن گفتگوهای تلفنی یا ویدئویی برای سفر). برعکس، ما تایید می کنیم که استفاده انرژی غیر مستقیم پایین دست و بالا دست نسبی و مربوط، به طور مستقیم قابل پیمایش نیست مگر (به استثنای) برای هزینه هایی که توسط کارگران (کارمندان) یا شرکت با اسم خودشان، حاصل می شود (حمل می شود). هر زمان که یک نوع خدمات، نیازمند جایگزینی است، یک تحول قابل اطمینان برای دومی (آخری)، همچنین، باید فراهم شود. تأثیرات منفی و مثبت غیرمستقیم (EN¹²) و مستقیم با اشاره به موارد زیر: گونه های متأثر (مورد تأثیر)، گستره نواحی مورد تأثیر (این می تواند به مناطقی که بطور رسمی و جدی حفاظت شده هستند محدود نباشد و باید شامل رسیدگی و ملاحظه تأثیرات روی منطقه پیشگیری (مناطق تأ مین) و نیز مناطق بطور رسمی منسوب و تعیین شده برای اهمیت و حساسیت باشند)؛ مدت (طول) اثرات؛ و برگشت پذیری و عدم برگشت پذیری تأثیرات. اولین ملاحظه و بیان (تذکر) در ارتباط با این شاخصه، روی هزینه های تأسیس و پایه گذاری اهمیت تأثیرات محیطی، تمرکز می کند. هر چه میزان سرمایه گذاری و پس انداز شده در تعیین و ارزیابی چنین جنبه هایی کمتر باشد، اهمیت و مفهوم گزارش شده کمتر می شود؛ شرکتی که به دنبال حداکثر کردن میزان و ارزش سهام دار است، در معرض شدید کاهش دادن سودهایش است تا خسارت های گذشته وارد شده به محیط را بررسی کند. ثانیاً، تأثیرات وسیع در طی دوره های زمانی وسیع و طولانی رخ می دهند؛ نکته زمان، وقتی که تأ ثیر مهم می شود، در صلاحدید و تشخیص مدیر است. عنصر و مؤلفه دیگر در پیمایش قابلیت تحمل و استقامت گزارش از طریق اعتبار و قابلیت اطمینان، اصول و مبدأ اهمیت است. در مفاد و مفهوم راهبردهای GRI، اهمیت به این شکل تعریف شده است: آستانه ای که در آن، یک موضوع به اندازه ای مهم می شود که باید گزارش شود، یک ترکیب از عوامل داخلی و بیرونی باید برای تعیین و تشخیص این که آیا اطلاعات اساسی و مهم هستند، باید استفاده شوند، این عوامل شامل مأموریت سراسری (کلی) سازمان و استراتژی رقابتی، نگرانی ها و چیزهای مهمی که مستقیماً توسط اعتباردهندگان بیان شده است، انتظارات اجتماعی وسیع تر و تأثیرسازمان روی واحدهای جریان بالا (مثل زنجیره موجودی) و جریان پایین (مثل مشتری ها).

اصول اهمیت ، بر این عقیده است که عملیات بانکی و رویدادها، دارای اثرات قابلیت دوام یا اثرات اقتصادی مهمی هستند که می توانند به روش بسیار اضطراری، اجراء و مدیریت شوند و نیاز به آشکار سازی ندارند. اهمیت، به عنوان یک راهبرد مجازی و مفهومی برای گزارش ماهیت بر حسب این که چه چیز باید در گزارش های شرکت آشکار و مشخص شود، عمل می کند و سازمان را قادر به تصمیم گیری در مورد این می کند که چه چیزی مهم نیست و چه چیزی در مورد هزینه های نگهداری ثبت ها (نگهداری سوابق)، صحت و سقم صورت حسابها و ارتباط با استفاده کنندگان اهمیت ندارد. به هر حال، اصول اهمیت فاقد تعریف سودمند و کارآمد است. اکثر تعاریف اهمیت بر روی نقش موجودیت گزارش در تفسیر این که چه چیزی مهم ست و چه چیزی مهم نیست، تأکید می کند.

یک شاخص اجرای محیطی جنجال برانگیز، در رابطه با ارزش پولی جرایم ویژه و تعداد کلی مجازات های غیر پولی برای عدم تبعیت و عدم پذیرش قوانین محیطی و قوانین، می باشد. (EN28). سازمان باید در مورد جرایم مهم و مجازاتهای پولی گزارش دهد بر حسب:

a ) ارزش پولی کلی جرایم مهم؛ b ) تعداد مجازاتهای غیر پولی و c ) مواردی که از طریق مکانیزم های حل و فیصله مباحثات و مناظره ها حاصل می آیند. به هر حال، پیشینه نشان داده است که اعتبار و ارزش بالای حفظ شده برای اهمیت (ضرورت) می تواند یک سر پوش و پنهان کاری برای فقدان و کمبود، آشکارسازی و افشای کامل در رابطه با اثرات محیطی، اجتماعی و قومی (نژادی) شرکت های خاص باشد. مطالعه موردی اخیر، تمارین و اعمال گزارش پایداری کمپانی Alpha را بررسی می کند؛ برگزیده های زیر مباحثات و مشاجرات ما را حمایت می کند: دو صفحه در بررسی سالانه سال 1999، یک نشان و اثر به طور مشابه غیر گیج کننده از پیشرفت را، با این که جریمه 2000 پوندی را برای «دو فقدان در محدود نگه داشتن در سال 1998» ذکر می کند. Alpha در بالای لیست جریمه ها برای، آلودگی توسط شرکت ها در انگلستان و Wales که در مارچ سال 1999 منتشر شد. آژانس محیط قرار داشت به جریمه هایی به میزان 500/382 پوند برای آلودگی در طی سال 1998. بنابراین اصول اهمیت اطلاعات به نظر مهم و اساسی می آیند تنها به شرطی که از قلم افتادگی آنها یا تفسیر غلط و درک و اشتباه آنها می تواند بر تصمیمات و اعمال و کارهای سرمایه گزاران تأثیر بگذارد. وقتی مؤثر و بسیار مطمئن و امید بخش خواهند بود که بیمه و پشتیبانی و تعهد خارجی موجود باشد. صورت حساب های پشتیبانی و تعهدی (تضمین) باید از آن سوی این روش کاهش و انقباضی که به طور مبهم و تلویحی اهمیت را طوری تعریف می کند که به مدیریت مربوط می شود، برداشته شود.

302 . بیمه و تضمین غیر وابسته و مستقل:

چیزی که بیمه (تضمین) خارجی و غیر مستقل به آن توجه می کند، به طور قطعی ارزشمندتر از نوع داخلی آن نیست.

بیمه (تضمین) یک ارزیابی یا سنجش در برابر(برعلیه) یک مجموعه خاص و ویژه از اصول و استانداردها، به اندازه و مقدار جوابگویی (مسئولیت پذیری) نسبت به سرمایه گذاری ایجادشده توسط گزارشات عمومی خاص و ویژه، می باشد. این شامل بررسی کیفیت سیستم ها، پردازش ها و شایستگی هایی است که اطلاعات پشتیبانی کننده (تأیید کننده) اجرای سازمان گزارش دهنده را، بیان می کند. راهبرد ها مشخص می کنند که استفاده از بیمه خارجی توصیه شده و پیشنهادی است، اما برای گزارشات و قابلیت تحمل الزامی و اجباری نیست، در حالی که روش های بسیاری پیشنهاد شده اند:  

استفاده از مهیا کننده های (بدست آورنده های) بیمه حرفه ای، قاب های هیئت های (صفحه، هیئت) سرمایه گذار و گروهها و افراد دیگر خارجی (بیرونی). GRI از لغت «بیمه خارجی» استفاده می کند که به فعالیت هایی اشاره داردکه طراحی شده تا باعث نتایج منتشر شده به سمت گزارش و اطلاعات موجود در آن شوند. این، با فعالیت هایی که طراحی شده اند تا کیفیت یا سطح اجرای یک سازمان را تأیید و تصدیق یا ارزیابی و تعیین کنند، متفاوت است مانند تصدیق (گواهی) اجرای صادر کننده (نشر کننده) یا طبقه بندی.

بومی کردن: به طور کلی، کیفیت های کلیدی برای بیمه خارجی گزارش ها که از چهارچوب گزارشی GRI استفاده می کنند، آن هایی هستند که:

استفاده کردن از گروهها وافرادی برای هدایت و رهبری بیمه که بطور نا روا و بی جهت به روابطشان با مؤسسه و سازمان و سرمایه گذارهایش برای رسیدن و نشر نتیجه منصفانه و غرض و مستقل در مورد گرایش، محدود نیستند؛ دستیابی ها و ارزیابی ها به حدی که (به حوزه و اندازه ای که) آماده کننده گزارش، چهارچوب گزارش GRI را در آن به کار برده است (که شامل اصول گزارش می باشد). در ضمن رسیدن به نتایج آن؛ و نتایج در یک عقیده یا دسته ای از نتایج که به طور عمومی و آشکار به شکل نوشته در دسترس است و صورت حساب از فراهم کننده بیمه در مورد روابطشان برای آماده کننده گزارش . بیشتر و بیشتر، شرکت ها از استانداردهای بین المللی 3000 IASE در مورد مشغولیت های (اشتغال های) بیمه به عنوان استانداردهای رسیدگی و بررسی استفاده می کنند، این یکی از دلایلی است که تلاش برای حصول استانداردخوب قابل اجراء و شدنی خواهد بود. استانداردهای رسمی، صلاحدید و تدبیر را از حسابرس (ممیز) برداشته و ادعای او را برای عمل مستقل و غیر وابسته شرکت بررسی شونده، تقویت می کند. بعلاوه، استانداردهای بررسی و ممیز، تعیین و مشخص کردن این که آیا خود فرایند و مراحل بیمه (خودش) به طور موفقیت آمیز کامل شده است را برای همه سرمایه گذاران، ساده تر می کند. کمیسیون های اروپایی معتقدند که: تأیید و تصدیق توسط گروه های سوم مستقل اطلاعات منتشر شده در گزارشات تعهد و ضمانت، همچنین باید از این انتقاد که گزارشها طرح های روابط عمومی بدون مفهوم و مفاد هستند، خود داری کنند. بعلاوه چنین خدماتی، از قبل برای پیشنهاد شدن و طرح شدن توسط شرکت های گوناگون، شروع می شوند، که به دنبال اجرای آنها با پیروی از استانداردهای پذیرفته شده هستند. درگیری و سرمایه گزاران، که شامل NGO₂ و اتحادیه های صنفی می باشد، می تواند کیفیت تأیید و رسیدگی را بهبود دهند.

همان طور که پیش می رود، ما یکی از انتقادات بدیهی اعمال بیمه حاضر (رایج) اجتماعی، قومی را نشان می دهیم و به طور اساسی گزارشهایی را که مربوط به اختلاف و کاستی های زیاد نسبت به انتظارات بررسی و ممیزی می شود را ارائه می کنیم که از چندین عوامل ناشی می شوند به ویژه وقتی که کار مالی و بیمه کننده های پایداری، ظاهر و آشکار می شوند. متفاوت از گزارش بررسی مالی، هیچ راهبردی که مشخص کند که چه نوع از عقیده و نظر بیمه پایداری، باید در چه شرایطی صادر (اجراء) شود، وجود ندارد و هیچ راهبردی وجود ندارد که مشکلات را در رساندن و منتقل کردن ضمانت های مناسب، نشان و ارائه دهد. در نبود و فقدان استانداردهای بیمه به طور کلی پذیرفته شده، بیمه سطح بالا نمی تواند پیشنهاد شود. وقتی که بررسی مالی اختیاری و انتخابی (غیر اجباری) است، بیمه قابلیت دوام یک التزام قانونی و حقوقی نیست. این ویژگی، یک استنباط یا نتیجه فرعی پذیرش یا تبعیت از طرز حکومت خود تنظیمی یا خود گردانی است. حتی اگر مؤسسه یا سازمان قبول و اجابت اختیاری و داوطلبانه راهبردهای GRI را انتخاب کند (به طور داوطلبانه راهبردهای GRI را برگزیند)، مجبور نخواهد بود گزارش هایش را تسلیم و مطیع بیمه خارجی (بیرونی) کند. موافقت با اصول حسابداری مرتبط و مناسب، باید به طور واضح در صورت حسابهای مالی دچار افزایش نرخ فروش شود، در حالی که تشخیص تضمین کننده قابلیت تحمل و دوام، فاقد اصول GRI و ویژگی های کیفی برای گزارش دادن بر روی آن است. این روزها جریان هایی وجود دارد که این اصول را مشخص و مختصر می کند: اهمیت (ضرورت)،‌مفاد قابلیت تحمل و کامل شدن – و ویژگی های کیفی: توازن، بجا و مناسب بودن، صحت، وضوح، قابلیت مقیاس و قابلیت اطمینان- به طور مبهمی تعریف شده و مشوق های قابل توجهی را برای صلاحدید و تأیید مدیریتی فراهم کردند. هدف بررسی و ادوات (اسناد) تنها برای شخصی که شرایطی را که می تواند قابلیت اعتبار را در مجموعه یا اجتماع و تفسیر شواهد، تأیید و تصدیق می کند، اختیاری و غیر اجباری است. سری اخیر از تحلیل های بیانات و گفته های تصدیق و تأیید که در گزارشات قابلیت تحمل وجود دارند، نشان داده اند که تخصیص بررسی به طور گسترده ای از لحاظ متن و مفاد و حوزه متفاوت هستند، و از بیمه داده ادغامی و ترکیبی، داده ایجاد (تولید) در سطح محلی، کامل شدن موضوع تحت پوشش، اجابت و قبول درونی با روش ها و سیاست ها، سازگاری با داده ها در گزارش مالی، تا کفایت و بسندگی اطلاعات شرکت ها در مورد سیستم های مدیریتی محیطی، متفاوت می باشند. از بیان ها و اظهارات بررسی، 40٪ شامل عبارات ذهنی و منطقی هستند که کاملاً بر اساس کار اجراء شده نیستند. بنابراین این حقیقت که یک گزارش بررسی شده است به این اشاره نمی کند که داده های آن و تمام محتویاتش به طور کامل بررسی شده اند و کامل قابل اطمینان و معتبر هستند. توسعه با دوام به هم دیگر گره خورده اند تا به انجام و رسیدگی به ظرفیت های سیستم های طبیعی با چالش های اجتماعی که مردم با آنها روبروی می شوند، بپردازند. در سال های 1970 «قابلیت دوام و تحمل» برای توصیف یک علم اقتصاد «در تعادل و موازنه با سیستم های بوم شناختی پایه ای» بکار گرفته شد. بسیاری از معیارهای قابلیت دوام از همان قوم و نژاد هسته ای سرمایه یا انصاف (عدل) بین تولیدی (بین زایشی)، قابل اشتقاق هستند. انتخاب معیار قابلیت دوام ای که مناسب روش و مفهوم سیاست فرضی و داده شده باشد، نیازمند قضاوت در این مورد است که کدام منبع دست ساز (ساخته انسان) یا طبیعی، ورودی های (داده های) مهم برای تولید و رفاه هستند و چقدر اساسی و قابل دوام هستند. این عقیده که سیاست ها و روش های محیطی و قراردادی می توانند به طور اساسی بهبود یابند، مهم است. پیشنهاداتی برای کارهای تحقیقاتی بیشتر آورده شده است (ارائه شده است). افزایش تشخیص و فهم این که اهداف کلی حفظ و بقای محیطی و گسترش . بسط اقتصادی، در تضاد نیستند، بلکه می توانند به طور دو جانبه یکدیگر را تقویت کنند، دعوت و احضارها را برای گسترش و رشد اقتصادی «به طور محیطی قابل تحمل و قابل دوام» بهبود داده است. اگر چه، سختی هایی در تعریف گسترش و توسعه با دوام در یک روش و راه از لحاظ تجزیه این سخت و دشوار، وجود دارد، هنوز نیازمند به استنتاج و نمو مفهوم قابلیت دوام وجود دارد که هر دو، آن را از معانی پس از جنگ دیگر توسعه ، متمایز کردند و برای تحلیل عملی و مناسب و مفید است. این مفهوم به طور وسیع به عنوان یک مفهوم چند ردیفی شناخته شده است، که ردیف ها به طور شدیدی به هم وابسته و متصل اند و پایداری جهانی می تواند تنها از طریق عمل در هر سطح، حاصل آید. گزارش پابداری، یک تلاش برای فراهم کردن حسابهای مضاعف است که برخی از پیامد های خارجی را تسخیر می کند و با این کار، رفتاری را که عواقب فعالیت اقتصادی نظارت نشده را اصلاح تشویق و تحریک می کند. چهارچوب GRI بیان می کند که (تحمیل می کند که) گزارش باید اجرای سازمان را در مفهوم وسیع تر پایداری، ارائه کند و نشان دهد.

بجای تکیه محض بر اصول حسابداری پذیرفته شده به عنوان تنها روش پیمایش و اندازه گیری، Bedford از توسعه ابزار جدید برای فراهم کردن مدیریت و تصمیم گیرنده ها با اطلاعات مفید، دعوت کرد (احضار کرد):

a ) یک بسط و توسعه از قلمرو و حوزه کاربران از سهام داران، بستانکارها، مدیران و مردم معمولی تا گروه های سرمایه گزار؛ b ) یک توسعه ای از قلمرو کاربرها از بررسی رشد اقتصادی، تا فراهم کردن هماهنگی بین شرکتی، دستیابی به نیازهای اطلاعاتی کاربر خاص و توسعه اعتماد مردم در فعالیت های شرکت ؛ c ) یک توسعه در نوع اطلاعات از ارزیابی های پولی بر پایه معاملات، تا رسیدن به داده ها برای آشکار کردن فعالیت های درونی و کارگذاری (زمینه) محیطی فعالیت های درونی؛ d ) یک بسط در تکنیکهای پیمایشی از سیستم کتاب داری و حسابداری تا زمینه علمی مدیریت کلی؛ e ) یک گسترش و بسط کیفیت آشکارسازی از عالی برحسب نیازهای گذشته تا ارتباط (ربط) بهبود یافته برای تصمیم های خاص؛ f ) یک گسترش و توسعه تمهیدات و شعارهای آشکار سازی و شفاف سازی از عبارات و بیان های (صورت حساب های) مالی و قراردادی تا آشکارسازی های رسانه ای بر اساس روان شناسی جوامع انسانی، فقط به این دلیل که حقیقت و عدالت، به طور تفکیک ناپذیری با پایداری ، متصل و مرتبط است. اطلاعات حسابداری قابلیت دوام، باید خواص و صفات کیفی شفافیت و قابلیت مقایسه را در یک مفهوم و مفاد پایداری مناسب و مربوط نشان و ارائه دهد تا سرمایه گذاران را قادر به ارزیابی اثرات اجتماعی و محیطی سازمان بکند. فرضیه ای که پشت این اجراء و انجام راهبردهای GRI خوابیده این است که شاخص های رشد و توسعه یافته، که در گزارش های مربوط به اصول و مبادی آمیخته و ترکیب شده اند، (متحد هستند)، با یک چشم انداز یا پیش بینی قوی فرار مشکلات حکایت و مقایسه ناپذیری که گزارش اثرات اجتماعی و محیطی را تحت تأثیر قرار داده است، پیشنهاد کند. اگر چه اکثر اطلاعات مربوطه، غیر قابل سنجش باقی ماند، گزارش استاندارد شده، قیاس های بین موقتی (بین زمانی، temporal- inter) و بین شرکتی سیستماتیک را تسهیل و آسان می کند.

نتیجه گیری:

هدف مشترک و معمول این دو واقعیت مفهومی در هم پیچیده شده، وضع قانونی است که فرای اجابت و قبول قانونی و حقوقی باشد. شفافیت و مسئولیت پاسخگویی به طور دو جانبه، تقویت کننده هم هستند. شفافیت، جوابگویی را توسط تسهیل کردن نظارت و کنترل، توسعه و افزایش می دهد و جوابگویی، شفافیت را از طریق فراهم کردن یک مشوق و انگیزه برای کارگزاران (عوامل) برای مطمئن شدن از این که دلیل برای اعمال و کارهایشان به خوبی فهمیده و درک شده است، افزایش و بهبود می دهد.

فرآیند و مرحله آشکارسازی جنبه های خاص دوام نداشتن با افشای دقیق و کامل دلایل آن و بررسی و ملاحظه مسیرهای دیگر، می توانست یک تجربه تسهیل کننده و ویژه را ثابت کند. شواهد تجربی که این اظهارات را حمایت می کند، وجود رابطه و ارتباط مثبت بین اجرای محیطی و سطح آشکارسازی های بصیرتی و شهودی را در گزارشات اجتماعی و محیطی، اثبات کرده است. به عبارت دیگر، اجراهای محیطی برتر و بالاتر، در کانالهای آشکارسازی بصیری صحیح و درست، در شرف وقوع هستند.همان طور که توسط نظریه های شکار سازی اختیاری بر پایه اقتصاد، پیش بینی شده است. دلایل زیادی برای گزارش نکردن وجود دارد، در بین آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد، شک و تردید در مورد مزایا و سودی که خواهد داشت، شهرت و اعتبار خوبی که از قبل شرکت داشته، ملاحظات و بررسی های سود- هزینه (CoST- benft) یا مشکلات برای جمع آوری داده های مربوط وقابل اتکا. به هر حال وقتی که یک سازمان، گزارش پایداری را انتخاب می کند، بدترین سناریو (داستان) معمولاً در مورد افشاسازی استراتژیک است. بسیار ی از مؤلفین، نگرانی شان را در این مورد که مراحل و فرآیند های گزارش برای «تسخیر و کسب مدیرانه و مأبانه» متمایل و مستعد شده اند،‌در جایی که مدیریت یکی شده و شرکتی شده، کنترل کل فرآیند گزارش را به دست گرفته، بیان کرده اند، بنابراین انتشار اطلاعات به نظر می رسد که تنها برای کسب سودها و فواید شهری و اعتباری مناسب است و نه تنها جستجوی شفافیت و جوابگویی راستین و حقیقی نسبت به   سرمایه گذاران.

نويسنده : مهدی خدامرادی

این کاربر 1 مطلب منتشر شده دارد.