مقدمه
بی شک روابط عمومی مانند سایر رشته های علوم انسانی مورد غفلت قرارگرفته است توسعه روزافزون و ارتباط و اطلاعات درکشورها نتوانسته در آن تاثیری داشته باشد.حتی کشور در حال توسعه مانیز چنین است.مشکلات و ناکارایی اداری در کشور ما پدیده نو و جدیدی نیست و سال هاست که سازمان های مربوطه برای اصلاح ساختاری آنها مطالعه و برنامه ریزی می کنند هرچند تاکنون اقداماتی نیز به عمل آمده است.درعصر ارتباطات و اطلاعات در موقعیتی که جامعه متحول مارو به سوی تکامل دارد و مدنیت را جست و و می کند روابط عمومی از اجزا عناصر اصلی ارتباطات است و درایجاد بسترهای مشارکت ذهنی و عینی نقش نهادی و بنیادی دارد زیرا جنس و ماهیت مجموعه وظایف و فعالیت های آن به طور عمده است.امر مشارکت با مقوله اطلاع رسانی که از مهمترین رویکردهای روابط عمومیاست آغاز می شود و بسیاری دیگر از کارهای اجرای تحقق مشارکت از جمله تمهیدات ترغیبی همان امور رایج کاربردی روابط عمومی است.
تعریف روابط عمومی
اصطلاح روابط عمومی ترجمه کلمه انگلیسی Public Relations برای نخستین بار در آمریکا در اتحادیه راه آهن به کار برده شد و درایران نخستین بار در شرکت نفت به کر رفته و دفتری درآن شرکت ایجاد شد.روابط عمومی را در زبان عربی ترجمه کرده اند.
تعاریف گوناگونی از روابط عمومی از سوی صاحب نظران،کارشناسان و مولفان کتاب های این رشته بیان شده است از جمله :رکس هارلو از پیشقدمان روابط عمومی می گوید:روابط عمومی دانشی است که به وسیله ی آن سازمان ها آگاهانه می کوشند،بر مسولیت اجتماعی خویش عمل کنند تا بتوانند،تفاهم و پشتیبانی کسانی را که برای توسعه اهمیت دارد،به دست آورند.انجمن جهانی روابط عمومی گفته:روابط عمومی بخشی از وظایف مدیریت سازمان است وعملی ممتد،مداوم وطرح ریزی شده است که از طریق آن افراد و سازمان ها می کوشند تا تفاهم و پشتیبانی کسانی را که با آن ها سروکار دارند،به دست آورند.
تاریخچه روابط عمومی
ازابتدای تاریخ بشر تاکنون همواره افراد هوشمندی بوده اند،که این شناخت را در جهت ارتقای خود با دیگران به کار گرفته اند و نوعی روابط عمومی را در کارهایشان اعمال کرده اند.در تمامی دوره های دموکراسی از جمله از جمهوری روم گرفته تا نظام کنونی ،رساله ها،مقاله،سخنرانی ها ودیگر قالب های خطابه به قصد سلطه به افکار عمومی به کار گرفته شده اند.
البته کشورها و نهادهای غیر دموکراتیک هم،این ابزارها را به خدمت گرفته اند،اما در جایی که امکان بحث و انتقاد وجود ندارد،امکان تعالی به سوی گفت و شنود نیز که ما آن را وظیفه روابط عمومی در مسئولانه ترین و جامع ترین شکل اجتماعی اش مرتبط می دانیم،نمی تواند وجود داشته باشد.به طور مسلم فعالیت های روابط عمومی همیشه دوطرفه است اما در جامعه دموکراتیک افراد در تغییر،تفسیر و بحث درباره ی پیام هایی که دریافت می دارند،آزادانه می توانند درصورت تمایل با پیام های دریافتی مخالفت کرده و عکس العمل دلخواه خود را نشان دهد.
روابط عمومی به مفهوم یک حرفه ،در قرن بیستم در آمریکا به وجود آمد با عنوان دفتر تبلیغات publicity bureau یا دفتر مطبوعات press Bureau نامیده شد. پس از انقلاب صنعتی و پیشرفت صنعت و تکنولوزی، منجر به ایجاد دفاتر روابط عمومی به خاطر نیاز به آگاه سازی و ایجاد برقراری ارتباط شد.
پس از آن نخستین شرکت روابط عمومی توسط خبر نگار روزنامه در شهر نیویورک تاسیس شد.
با آغاز قرن بیستم،فعالیت ها و راهبرد هایی برای پیشبرد امور اتخاذ شد.از تغییرات اجتماعی گرفته تا سرگرمی که به عنوان بخشی از مفهوم جامع روابط عمومی به حساب می آید.
روابط عمومی،در زمینه سیاسی نیز روز به روز به صورت ابزار مهمی درآمد و به نامزد های انتخاباتی درآمریکا کمک کرد،مدرس روابط عمومی آمریکا بر آن شدکه روابط عمومی در پاسخ به مسائل پیچیده گسترش یافته و به صورت یک حرف در آید.در جهان مملو از پیام های گوناگون ودر هم تنیده ،به کسی نیاز است که این پیام ها را تفسیر و طبقه بندی کند و رابط میان گروه هایی باشد که زبان و ارزش های مختلفی دارند و سرانجام تعامل عملکرد روابط عمومی عنصری نامیده شد که گذار به سوی (سرمایه داری رفاه) درقرن بیستم را یاری کند.
در چنین اوضاع، روابط عمومی در مقام یک <<وظیفه مدیریت>> پدیدار شد،وظیفه ای که به نحوی بی دلیل صلاحیت آن را دارد،که میان مخاطبان گوناگون جامعه پیشرفته ما از حق اظهار نظر برخوردار شده اند.
فرد در روابط عمومی(استعداد،دانش،تجربه،سازمان واخلاق)
کسی که روابط عمومی را به عنوان یک شغل انتخاب می کند و مسئولیت انجام وظایفی را در این حرفه می پذیرند، باید به عنوان یک حرفه به آن نگاه کند و سعی کند مهارت ها و تخصص های آن را فرارگیرد و آینده شغلی و پیشرفت اجتماعی خود را بر اساس آن برنامه ریزی کند.
باید استعداد،آمادگی ،ظرافت،تناسب وتوانایی فردی،علاقه،اندیشه زایا یا اندیشه خلاق،انگیزه پیشرفت،شهامت و شجاعت داشته باشد،همچنین قدرت تجزیه و تحلیل مسائل محیط کار اصول و فلسفه سازمان را به خوبی بشناسد.
حساس و پر مسئولیت ،هوش و زیرکی از خصوصیات فردی است که در روابط عمومی مشغول به کار است.
ارتباط کاربردی روابط عمومی باوسایل ارتباط جمعی
برقراری ارتباط و انتقال پیامها هسته مرکزی و کانون اصلی فعالیت های عمومی را تشکیل می دهد.مسئولان روابط عمومی باید به خوبی وسایل و کانال های ارتباطی موجود در جامعه را بشناسند و نسبت به کارکرد های آنها آگاهی کامل اشته باشند.چرا که هنگامی که نیاز ارتباطی احساس شد به خوبی بتوانند تصمیم بگیرند که کانال یا کانال های موجود درجامعه را به کار گیرند.
همه مسئولان روابط عمومی که مسئولیت ارتباط با وسایل ارتباطی را به عهده دارند باید به این اصل مهم وکلی و این واقعیت واقف باشند و آن را در فعالیت ارتباطی خود به عنوان محور اصلی در نظر بگیرند در برخوردبا خبر نبایدبه صورت انفعالی عمل کنند و منتظر نشوند تا با پیش آمدن رویدادی خبر آن ر تهیه کنند بلکه هنگامی که لازم بود خبر را بیافریند مبتنی بر صحت و دقت باشد بر حسب تشخیص و خط مشی سازمان می توانند با مسئولان برنامه های مورد توجه خود ارتباط داشته و با آنان همکاری مقتضی داشته باشند.