روز اول مهر بود
پدر خانواده برای رفتن به سر کار عجله داشت
دختر و پسرش لباس های مدرسه را بر تن کرده بودند
و داد می زدند
بابا ما حاضریم بریم


دخترک دوید تا نارنگی و خیار از یخچال برای زنگ تفریح بردارد
و پسرک هم دوید تا از جعبه پاستیلش مقداری پاستیل بردارد

اما مادر ناراحت شد و گفت
لقمه هایتان را بردارید
با سیب و موز
و گردو و کشمش که برایتان کنار گذاشتم

پدر ناراحت شد
اما لب باز نکرد و گفت
بچه ها به حرف مادر گوش بدین

اما خودش متوجه قضیه نشد
دختر داد زد و گفت مامان خانم من نمی خوام من اینا رو می خوام

پسرک هم گفت من به بچه ها قول دادم
براشون پاستیل ببرم

مادر خندید و گفت : عصر بگو بیان اینجا تا من به اونا پاستیل بدم
گل دخترم تو هم عصر خیار و نارنگی بخور

پدر تازه متوجه شد
که مادر تنها نگران بچه هایی بود
که توان مالی برای خرید پاستیل یا میوه را نداشتند

و آهی از ته دل برآورد و گفت

اگه می تونید پاستیل و نارنگی و خیار رو به همه بچه ها بدید و سهمتون و تقسیم کنید ببرید
وگرنه نمی شه

و در آخر پدر و مادر توضیح دادن که نارنگی و خیار دو میوه ای که بودار است
و ممکن است بچه های دیگر دلشان بخواهد و پاستیل هم خوراکی است که همه کودکان دوست دارند
بچه ها خندیدند و گفتند مرسی مامان و بابای مهربون
شما پدر مادر همه بچه های مدرسه ما هستید