منهم با شما موافقم بنده عضو علی البدل سایتم شما زیاد خودشونو ناراحت نکنید. مهم اینه که نظری داده باشم ببینید بزرگان و اعاظمممممممممممم چه میگویند ما بیدیم.

اااا سلام چطوری داریوش اول نکنه مدیر امور مالی کورش خان بودی؟ یادت باشه آقای مشفق پسر عزیز و خوشبینم!!! چیزی که در تاریخ ثبت میشه گریه زنان و کودکان و انسانهای تحت ستم نیست بلکه صدای چکاچک شمشیرها و شیهه اسبان جنگی و ماشین آلات جنگیست. تاریخ های فرمایشی را همیشه فاتحین می نویسند آن تاریخی ارزشمند است که تاریخ نگار بدون وابستگی به هیچ یک از طرفین و در کمال بیطرفی به نگارشی با ماموریت آگاهی رسانی تاریخ اهتمام بورزد. حالا پیدا کنید پرتقال فروش را.

با عرض سلام . (مستجاب الدعوه). تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها .آیا در طول تاریخ مطلب نا صوابی در مورد کوروش کبیر شنیده اید؟

وقتی که در کتاب خدا بنام ذوالقرنین یاد میشود به عدالت و ......... و منشوری که ایرانیان و جهان به آن افتخار میکنند !!!!! ؟ استغفرو الله...

اینگونه داوریها بعید است !!! نستجیرو باالله ...

جناب روزبهانی به نظر من اینکه آیا کورش ذوالقرنین است یا نه و اینکه با ذوالقرنین بودن کورش یا نبودن کورش دردی از ما دوا می شود یا نه و الخ ... هیچ اهمیتی ندارد. افتخار ما به منشور کورش باید برتر باشد یا افتخار ما به کتاب آسمانی و معجزه پیامبر اعظم (ص) یعنی قرآن کریم؟ منشور کورش برگرفته از دستورات یا ابلاغ یک انسان است، در زمانیکه ما خود را امت آخرین پیام آور الهی میدانیم؛ چنین کتب آسمانی را با انواع ترفندها و لطایف الحیل تفسیر به رای نموده و مطابق منافعمان از آن سواستفاده می کنیم. البته من مخالف میراٍث فرهنگی نیستم بلکه مخالف این هستم که از این میراث فرهنگی به ضرر عقایدمان و آرمانهایمان استفاده شود. مطمئن باشید وقتی این گونه سنگ نبشته ها از سوی چشم آبی هایی که در طول تاریخ تمام هستی ما و کشورهای مسلمان را به چپاول بردند حالا دلشان به طپش افتاده و دایه دلسوزتر از مادر برای ما و فرهنگ ما شده اند و به عنوان میراث فرهنگی ما تبلیغ میکنند، در این حال دیگر افتخار به یک سنگ نبشته چه اهمیتی دارد و مطمئن باشید این امر چیزی نیست جز تعصب و ....؛ حال تا کی باید اینقدر ساده باشیم و آنچه را که هستیم با آنچه را که می خواهند باشیم جابجا بفهمیم، من داوری نکردم و نمی کنم پس شما چگونه با کلمات طیبه که استغفار و استعاذه به درگاه الهی است کلمات مرا داوری می کنید. آیا بهتر نیست حال را بهتر دریابیم تا گذشته ای که به قول قرآن شاید افتخار به آن تفسیری از اساطیر الاولین باشد. از شما به عنوان یک دانشجو انتظار میرود چنین متعصبانه به آنچه که حتی درست بودن یا نبودنش در هاله ای از ابهام است قضاوت نکنید و و مدافع چیزهایی باشید که دفاع از آن گره ای از مشکلات همنوعانتان بگشاید که من اصبح و لم یهتم بامورالمسلمین فلیس بمسلم.
سبز باشید

با تشکر از استاد گرامی از اینکه برای آگاهی علاقمندان وقت میگذارید با تایید فرمایشات جناب عالی باید عرض کنم من با احترام به تمامی ادیان که به خداوند یکتا اعتقاد دارند خود را عاری از هرگونه تعصب میدانم و کلام زیبا و انسانی را بدون درنظر گرفتن راوی آن تایید میکنم خواه
این مطلب روی سنگ نوشته شده باشد یا روی کاغذ یا ... هر کلام و اعتقاد که برای اولین بار مطرح شود متعلق به اعتقاد شخصی است که
برای اولین بار آنرا به جامعه ارایه کرده است و نباید تمام اندیشه های متعالی را به یک زمان خاص مربوط بدانیم . سر بلند باشید .

برادر بزرگوار و ارجمندم عیدتان مبارک، معصوم می فرماید « انظر ما قال و لا تنظر من قال» حقیر همیشه این کلام نورانی را مد نظر قرار داده ام. من کاملا موافقم که سنگ نبشته منتسب به کورش هخامنشی بسیار متفکرانه و ارزشمند ابلاغ شده است! اما این نظر شما که میفرمایید متعلق به شخصی است که اولین بار آن را مطرح کرده است در تضاد کامل و پارادوکس عینی با اینکه نباید اندیشه های متعالی را مربوط به یک زمان خاص بدانیم قرار دارد چه اگر آن شخص در بازه زمانی خاصی زندگی میکرده است پس باید کلامش هم در همان بازه زمانی ارزشمند باشد نه در دیگر اعصار؛ آیا فقط او بود که از آزادی و آزادگی صحبت کرد آیا صرف حرف زدن می تواند معین( به فتح «ع» و تشدید و کسر «ی ») این باشد که فرد چگونه است به مصداق حدیث فوق؟ لزوما خیر! بنابراین اگر می خواهیم کلامی مانا داشته باشیم باید ضمن قایل بودن عامل هم باشیم که این هر دو در گفتار و کردار ائمه معصومین به ویژه حضرت سیدالشهدا (ع) متعین گشته است. از تمامی گفتار و رفتار کورش همان سنگ نبشته مانده است اما بیش از 13 قرن است که هماره کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا نه هر ساله بلکه هر روز در پهنه گیتی تکرار می شود. میدانید چرا؟ چون مسبب الاسباب کلام حضرتش شخص نیست بلکه خدای یکتاست یعنی آنکه مبدا کلام امام حسین (ع) کلام الهی است به همین روی هل من ناصر ینصرنی ایشان گویی فریادی است که مدام به گوش آزادگان طنین می اندازد و مدام از سوی آزادگان لبیک گفته می شود. به همین خاطر است که هنوز وقتی نام او می آید بنابر تصریح حدیث شریف حرارت شوق و ایثار در دل مومنین زبانه می کشد و حرارتش ظلم ستیز و جبار کش است ، حال بفرمایید کدام ماناتر است آن یا این؟ جواب با شماست! اما در این که فرمودید تعصب ندارید بالعکس به نظر من باید در مورد چیزی که به یقین حق میدانیم تعصب داشت و با تمام قدرت از آن دفاع کرد چون نمیشود هم با حق بود و هم با باطل، راه سومی وجود ندارد ؛ مطمئن باشید اگر وجود داشت حضرات معصومین و پیامبران الهی(ع) آن را انتخاب می کردند. سبز باشید