همسویی با اکثریت : آدمی در گروه ممکن است خود در برخی زمینه ها در اقلیت ببیند. این یکی از واقعیت های زندگی است که بیشتر آدمها به ان خو کرده اند.اگر به این نتیجه برسیم که اکثریت منبع اطلاع معتبری است تاتجربه شخصی ما ممکن است نظر خود را تغییر دهیم و با عقیده اکثریت همسو شویم . اما خود را در موقعیتی مجسم کنید که در ان اطمینان دارید نظر خودتان درست است و گروه اشتباه میکند . آیا در چنین وضعیتی تسلیم فشار اجتماعی شده و با آن اوضاع واحوال همسویی می کنید؟ این همان گونه همسویی است که روان شناس اجتماعی سالو مون اش طی رشته تحقیقات کلاسیک به بررسی در مورد آن پرداخت. در شیوه اش یک آزمودنی منفرد با گروهی مرکب از هفت تا نه نفر پشت میز می نشست .تصویری شامل سه خط عمود در اندازه های مختلف به گروه نشان داده میشد و از اعضای گروه خواسته میشد که بگویند کدامیک از این سه خط با خط معیار در تصویر دیگری برابر است . هر یک از افراد گروه به نوبت نظر خود رااعلام میکرد و ازمودنی واقعی را یک نفر مانده به آخر مینشاندند. قضاوتهای صحیح کاملا واضح بود و در بیشتر کوششها همه ی افراد پاسخ یکسانی داشتند .اما در برخی از کوششهای معین از قبل همدستان آزمایش گر گفته شده بود که پاسخ نادرست بدهند . اش میزان همسویی حاصل از شیوه ی اخیر را در آزمودنیها مورد بررسی قرار داد . نتایج شگفت آور بود . با وجود اینکه پاسخ درست همیشه واضح بود آزمودنیها به طور متوسط تقریبا در یک سوم موارد با رای نا درست اکثریت همسویی کردند . حدود 75درصد آزمودنیها حد اقل یک بار همسویی نشان دادند . دکتر یوسف کریمی نام کتاب : زمینه روانشناسی هیلگارد