1- اطلاعات :

سوژه پرداز خوب اطلاعاتش گسترده و نو می باشد .

2- توسعه به نشر اجتماعی :

سوژه پرداز خوب فردی منزوی و بریده از واقعیت های اجتماعی ونیز منفی گرا نیست ، زیرا چنین کسی نمی تواند رسالت خلاقیت سوژه های مناسب را بدوش کشد .

3- نگرش طولی :

طرز نگرش سوژه پرداز به پدیده های اجتماعی و اطلاعات محرمانه و غیر محرمانه که از آنها دارد بیشتر طولی است نه عرضی ، برای مثال : کسی که در داخل تظاهرات اقدام به مشاهده و

کشف واقعیت ها می کند تا چند قدمی خود را بیشتر نمی تواند ببیند در حالیکه وقتی از بالا به تظاهرات نگریسته می شود بسیاری از روابط کشف می شود ، تعداد جمعیت را می توان

تخمین زد ، سیر حرکت را می توان پیش بینی کرد و جایگاه رهبر یا رهبران را در بین تظاهر کنندگان می توان تشخیص داد ، همین نکته ها دستگیر سوژه پرداز است ، چون نگرش طولی

( درعین حال نگرش عرضی هم فراموش نمی شود ) به وی این قدرت را می دهد تا از بین پدیده های اجتماعی که شبکه های یک سیستم اجتماعی را تشکیل می دهد ، به سراغ آن

سوژه ای برود که کانون تحریک پدیده های دیگر است ، مثل : ( گرانی ، کمیابی ، احتکار ، افزایش ناراحتی های روانی ، ترافیک ، رشوه خواری و امثال آن بشمار می رود ) .

4- جامع شناسی :

احاطه ( تسلط ) سوژه پرداز به علوم اجتماعی ، امری ضروری به نظر می رسد . سوژه پرداز باید یک جامعه شناس باشد ، چون قلمرو کاری وی جامعه است علم جامعه شناسی به سوژه پرداز

کمک می کند که در تحلیل پدید های اجتماعی به علت ها بیشتر توجه داشته باشد تا به معلول ها . سوژه پردازی که قدرت تحلیل اطلاعات و داده ها ( واقعیت های اجتماعی ) را ندارد

، بیشتر به معلول ها ، نظر می افکند و به این ترتیب حتی اگر سوژه ای با بهترین بیان عرضه شود ، جزء برانگیختن احساسا ت مردم کارایی دیگری ندارد .

در نتیجه موجب افسردگی و سردرگمی مردم می شود و نمی تواند توانایی تشخیص راه رهایی و نیز برخورد با ایده های نو را در آنها ایجاد کند.

5- آگاهی و اطلاع از روشهای تحقیق :

اگر سوژه پرداز از روشهای تحقیق در علوم اجتماعی آگاه باشد ، بسیاری از سختی های برایش آسان می شود و بویژه درجمع آوری اطلاعات مورد نظر درباره یک مصاحبه ، تحلیل داده ها و نظایر آن موفقیتهای بزرگی بدست می آورد.

6- استقلال رای :

سوژه پرداز مثل همه افراد جامعه و بوسیله خانواده ، دوستان ، همکاران ، مسئولان و دست اندرکاران ، احاطه شده است . اگر افراد مذکور بدانند که وی نقش تعیین کننده ای در موسسه مطبوعاتی خود دارد تلاش می کنند او را برانگزیند تا ، موضوع مورد نظرشان را در روزنامه یا مجله چاپ کنند ، تا سوژه پرداز را آماده کنند که مطالب او را کار نمایند ، بنابر این بی شک سوژه پردازی موفق است که ( استقلال رای ) داشته باشد .

7- تقوای حرفه ای :

سوژه پردازی که زندگی خود را وقف به انجام رساندن یک رسالت اجتماعی کرده است و مصالح جامعه را مقدم بر آمال و آرزوهای شخصی و صنفی و طبقاتیش می داند ، کمتر ممکن است خود را ببازد ، یا حسادت ، کینه و خشم بر او مستولی شود ، در واقع سوژه پرداز از بعد منافع شخصی و فردی و حتی صنفی ، خود را فدای مصالح و منافع اجتماعی می کند.