فرهنگ وشخصيت
درزندگي انسان هيچگاه نميتوان فرهنگ وشخصيت وفرد را جدا از يكديگر در نظر گرفت وحتي به صورت تخيلي در افسانه ها واسطوره ها اگر(قهرمان داستان )فردي منزوي وپرورش يافته دردامان طبيعت است از زماني مورد توجه قرار مي گيردكه فرهنگ جامعه او را احاطه مي كند مثلا زندگي انكيدو در افسانه ي گيل گمش ازاين گونه است بنابراين ((رفتارووضع نفساني اشخاص آئينه اي فرهنگ نما است وفرهنگي جدا از افرادي كه آن را دارا هستند وجود ندارند. از سوي ديگر مي توان گفت كه شخصيت براثر جريان فرهنگي شدن به وجود مي آيد و مفهوم شخصيت لااقل تا حدودي نماينده ي جذب عناصر و مواد موجود در محيط است
در مورد رابطه ((فرد)) و ((فرهنگ )) نيز نقطه نظرهاي متفاوتي بيان گرديده : بعضي از مردم شناسان چون كروبرو وايت معتقدند كه فرهنگ پديده ي مستقلي است كه جدا ازافراد واشخاص نيز وجود دارد. وبراي آن دو دليل مي آورند :
اول: آنكه فرهنگ باقي مي ماند وحال آنكه افراد از ميان ميروند حتي بعد از چند قرن هم ممكن است بعضي از زمينه هاي فرهنگي (باهمه ي صفات وخصوصيا تش ) حفظ شود
دوم : آنكه درست است كه اختراعات واكتشافات به دست اشخاص صورت مي گيرد ولي معمولا در دوره ي فرهنگي معيني از تاريخ وبه دست دو يا چند نفر و به طور جداگانه( گاه در دو كشور) صورت ميگيرد.