یک مثل قدیمی وجود دارد که می گوید «تمرین هنرهای رزمی با احترام شروع و خاتمه می یابد» این پدیده به نام ری شی کی شناخته شده است و یکی از مهمترین قسمتهای تمرین هنرهای رزمی واقعی است. مدارس و باشگاه های نقاط مختلف دنیا هر کدام در سطوح مختلفی روی ری شی کی تأکید دارند، اما باشگاه های جودو سطح خاصی از تشریفات ژاپنی را مراعات می کنند یکی از معمول ترین و شناخته شده ترین نوع احترام گذاشتن در ژاپن تعظیم کردن است، که به آن ری گفته می شود. جودو در تمام طول تمرین از تعظیم کردن برای نشان دادن احترام و تمرکز خود برای تمرین سالم و جدی استفاده می کند. ری شی کی از لحظه ای که جودوکا در تمام طول تمرین از تعظیم کردن به خود باشگاه شروع می شود.
هر وقت شخصی در مدرسه معلم یا جودوکایی را که کمربند سیاه دارد می بیند باید برای احترام به او تعظیم کند. جودوکای دارای کمربند سیاه هم باید جواب تعظیم دانش آموزان رده پایین تر را تعظیم بدهد. در ابتدای کلاس تمام دانش آموزان در یک خط مقابل معلم قرار می گیرند و با هم به او تعظیم می کنند. در این خط دانش آموزان درجه بالاتر در سمت راست قرار می گیرند و به ترتیب درجات پایین تر در کنار آنها قرار می گیرند. اگر تعداد دانش آموزان زیاد باشد برای تمرین مقابل یکدیگر قرار می گیرند، جودوکاهای مرتبه بالاتر در خط اول قرار می گیرند. وقتی که دو دانش آموز برای تمرین مقابل یکدیگر قرار می گیرند به یکدیگر تعظیم می کنند. از آنجاییکه تمرینات جودو بر پایه تکنیک های مبارزه ای می باشد، سهل انگاری و مراقب نبودن در تمرینات باعث صدمه می شود. بنابراین، وقتی آماده تمرین مهارتهای جودو می شوید، جودوکاها در مقابل یکدیگر تعظیم می کنند و این تعظیم نشان دهنده آن است که آنها تصمیم دارند روی مهارتها بطور جدی و امن کار کنند. وقتی جودوکا مشکلی در مورد اجرای یک تکنیک دارد باید سؤال کند. بعضی از اساتید جودو عقیده دارند که دانش آموزان باید مشکل را باکار کردن از بین ببرند، در حالیکه بعضی از اساتید از پاسخ دادن به دانش آموزان و کمک کردن به آنها در حل مشکلاتشان لذت می برند.
وقتی دانش آموزان شروع به سوال کردن از جودوکاهای رده بالاتر می کنند، باید با تعظیم کرد از آنها برای کمکی که می کنند تشکر کنند و وقتی که پاسخ خود را دریافت کردند باید دوباره به آانها تعظیم کنند.