با سلام

مولفان(سید فرج اله طاهریان »محمد کشاورز»سیدعلیرضا عبدالهی)

گویش زبانهای اصلی آن زبان مازندرانی(گیلکی.تالشی.طبری)می باشدواز غرب به شرق حتی بابل>قايمشهر >ساری وبهشر که نوع تکلم آن
متفاوت وگوناگون می باشد.درسال1786یکی ازمهمترین سنوات تاریخ زبان شناسی ایران هست ومردم روستا بیشتر به کشاورزی ودامداری و
مرکبات وجنگل داری وماهی گیری و غیره میپردازنند.(زبان مازندرانی راباخط پهلوی می نگاشتند)
قوم فیروزکوهی:اکنون درمنطقه مسیر مرغاب درشرق وشمال شرقی قله زندگی می کنندوجمعیت آن پیش از 90هزار نفرمی باشد.
گویش زبانهای گرگانی:درشرق استان مازندران وبه زبان ترکی(گرایلی)صحبت میکنندواین زبان در منطقه رامیان رایج هست وبه ایین های سنتی
مراسم عید نوروز .شب یلدا.مراسم چال یاچاه برف.گهواربندی. دندان سری.مراسم ازدواج.چهارشنبه سوری

چهارشنبه سوری:
اش هفت ترشی درست می کنندمانند اب نارنج.اب لیمو. اب عنار.سرکه.گوجه سبز و اب ازگیل دران می ریزندو به همسایه می دهندوبعد
از آتیش می پرند.
یکی از مراسم در ارتباط باآب درروستای اسک واقع درجاده هزارمراسم ورف چال است که این مراسم در روزهای جمعه در فاصله اول تا پانزدهم اردیبهشت برگزار مشود.
مراسم تیرماه سیزده:در اول آبان هر سال خانواده ها دور هم جمع میشوندوتا پاسی از شب به خوردن تنقلات وگوش دادن به قصه و
افسانه ها سپری می کنندو با لال بازی و سرو صدا کردن وکوبیدن چوب تقاضای شرینی وپول می کنند.

عیدغدیر:
که دراین روز عید سادات است وبه دیدن انها می روندوسکه ایی به عنوان ته کیسه یا پارچه سبزیا سفیدرنگ به آنها میدهند.