شنبه, 22 ارديبهشت 1403

 



موضوع: آیا اشتغال زنان یک ارزش اجتماعی است؟

آیا اشتغال زنان یک ارزش اجتماعی است؟ 10 سال 5 ماه ago #41690

امروزه بسیاری از زنان در مشاغل مختلف مشغول به کار هستند و در واقع شاغل بودن یک زن در جامعه‌‌یامروز تبدیل به یک ارزش اجتماعی شده است تا جایی که زن شاغل امروز به‌ خاطر شغلش، خود را بالاتر از زنی می‌داند که در خانه بیشتر وقت خود را برای تربیت کودکش صرف می‌کند. چرا با اینکه اشتغال و کسبدرآمد جزء وظایف زن تعریف نشده اما این مسئله در جامعه‌ی ما به صورت یک ارزش درآمده است؟

اینکه چرا اشتغال برای زنان ما تبدیل به ارزش شده است، می‌تواند 2 دلیل عمده داشته باشد:

نخست اینکه اشتغال، برطرف کننده‌ی 2 نقص زن‌هاست. اول مشکلات مالی‌شان را پاسخ می‌دهد، زیرا خانواده کاملاً به نیازهای آن‌ها پاسخ نداده است و این مسئله زمانی به وقوع می‌پیوندد که اسلام واقعی و مسائل طرح شده در آن، به آقایان آموزش داده نشده و طبیعتاً روابط مالی زن و شوهر دچار خلأ شده و در نتیجه بسیاری از خانم‌ها احتیاج دارند که این خلأ را پر کنند؛ اما اگر از اکثر خانم‌های شاغل بپرسید که آیا از شاغل بودن خود راضی هستید، می‌گویند نه، زیرا کار بیرون از منزل همراه با کارهای خانه باعث شده که چیزی جز خستگی مفرط از زندگی نصیب آن‌ها نشود. از خانم بازنشسته‌ای سؤال کردم که آیا اکنون که از کار بیرون از منزل فارغ شدی، راضی هستی؟ گفت نه، چون این مسئله باعث شده که من زیبایی‌های زندگی‌ فرزندانم را نبینم. من همیشه در دوران جوانی دغدغه‌ی کار بیرون از منزل را داشتم و بیشتر وقتم بیرون از منزل می‌گذشت و فرزندانم بیشتر اوقات تنها بودند، اما اکنون که به سن بازنشستگی رسیده‌ام، فرزندانم ازدواج کرده‌اند و تنهایی آزارم می‌دهد، در صورتی که من هرگز چیزی از زیبایی‌های زندگی‌ام نچشیده‌ام.

دوم اینکه خانم‌های خانه‌داری که تمام وقتشان را در منزل می‌گذرانند، به سبب برخی محرومیت‌ها، خستگی‌ها و یکنواختی‌ها، خود را با زنان شاغل مقایسه می‌کنند و ممکن است این احساس به آن‌ها دست بدهد که فرد شاغل حداقل به دلیل مشغله‌هایی که دارد، دچار فشارهای فکری و روحی نمی‌شود. به دلیل این یکنواختی زنان خانه‌دار در خانه خسته می‌شوند و گاهی از کار شدید وسواس نیز پیدا می‌کنند، زیرا کار دیگری ندارند و بیش از حد به تمیز کردن منزل می‌پردازند. برخی افراد وقتی این روزمرگی‌ها را می‌بینند، می‌گویند شغل برای زنان خوب است.
اگر امروز بتوانیم تحلیل درستی از بحث اشتغال زنان ارائه دهیم، آن وقت مشاهده می‌کنیم که این بحث، به حاشیه‌ی زندگی خانم‌ها می‌رود. به عنوان مثال، جمله‌ی بسیار باعظمتی از امام خمینی(رحمت‌الله‌علیه) نقل می‌شود که ایشان می‌فرمایند: «معلمی شغل انبیاست» سپس می‌فرمایند: «مادری بالاترین شغل‌هاست.» مادری شغل است، یعنی وقت‌گیر است،‌ زحمت دارد، برنامه، مدیریت، صبوری و استقامت می‌خواهد. انبیا چه می‌کنند؟ انبیا برای هدایت مردم کار می‌کنند، پس چرا ایشان می‌فرمایند مادری بالاتر از شغل انبیاست، به جهت اینکه مادر کسی است که به اذن خداوند تبارک و تعالی از جسم خود انسانی را خلق کرده و می‌خواهد که او را به سوی خدا هدایت کند و تمام ناراستی‌های زندگی و زحمات را در این مدت تقبل می‌کند، خودش را خرج جسمانی و روحانی می‌کند تا بتواند یک انسان را به خدا نزدیک کند. به همین دلیل است که امام این جمله‌ی بسیار زیبا را فرمودند.
انبیا مسئول ابلاغ هستند، اما به دنبال این نیستند که حتماً آن فرد به ثمر برسد، ولی مادر می‌خواهد که فرزندش حتماً به ثمر برسد، به همین دلیل زمانی که خداوند می‌خواهد از مادری که صاحب چند فرزند معتبر در قرون و اعصار گذشته است نام ببرد، می‌فرماید: «مادر موسی»؛ «اوحینا الی ام موسی» او زنی است که فرزندش پیامبر اولوالعزم می‌شود. دومین پسر او می‌شود وزیر این پیامبر اولوالعزم، دخترش می‌شود یاور آن پیامبر اولوالعزم یا مثلاً عروسی که خدا به این مادر داده، دختر پیغمبر است (دختر شعیب)، یعنی خداوند کفویت هم به این خانواده می‌بخشد و نشان می‌دهد اگر زنی در انجام وظیفه‌ی مادری خود تمام تلاشش را در جهت جلب رضایت حق‌ تعالی انجام دهد، حتی خاندانی که به این خانواده اضافه می‌شود، از پیغمبران خواهند بود.
اگر امروز بتوانیم تحلیل درستی از بحث اشتغال زنان ارائه دهیم، آن وقت مشاهده می‌کنیم که این بحث، به حاشیه‌ی زندگی خانم‌ها می‌رود.
باید این مسئله را برای خانم‌ها تبیین کنیم که اگر می‌خواهند شاغل باشند باید جامعه واقعاً به آن‌ها نیاز داشته باشد، نه اینکه تحقیر شوند و یا دچار آسیب روحی و روانی بگردند.

در حقیقت اگر نقش مادری را آن طور که اسلام و قرآن می‌فرماید، آموزش دهیم و راه‌های عملیاتی آن را به مردم بیاموزیم، مانند اینکه به زنی که می‌خواهد مادر باشد و در منزل بماند طوری که دچار روزمرگی و افسردگی نشود، راهکار ارائه دهیم، هرگز زنان به جامعه نمی‌آیند که دچار آسیب بشوند و هرگز راضی نمی‌شوند که وقت و عمر خود را تلف کنند و در آینده افسوس بخورند.

باید این مسئله را برای خانم‌ها تبیین کنیم که اگر می‌خواهند شاغل باشند، باید جامعه واقعاً به آن‌ها نیاز داشته باشد، نه اینکه تحقیر شوند و یا دچار آسیب روحی و روانی بگردند. در حال حاضر جامعه‌شناسان غربی که اشتغال بیرون از منزل را برای زنان ما تبلیغ می‌کنند، به بسیاری از معضلات شغلی زنان جامعه‌ی خودشان اعتراف می‌کنند و می‌گویند که زنان در محیط کار امنیت جنسی ندارند یا بسیاری مسائل دیگری که اشتغال برای آن‌ها به وجود می‌آورد...
پيوست:
مدير دسترسي عمومي براي نوشتن را غيرفعال كرده.