با سلام خدمت استاد محترم سر کار خانم آسیه بهبودی
به نام خدا





























موضوع:ابیاتی از حافظ که در آنها کلمه شراب به کار رفته


استاد:سرکار خانم آسیه بهبودی


دانشجو:سیاوش عرفانی عزتی


غزل شماره 2
دلم ز صومعه بگرفت و خرقه سالوس
کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا

________________________________________
غزل شماره 15
راه دل عشاق زد آن چشم خماری
پیداست از این شیوه که مست است شرابت

________________________________________
غزل شماره 16
شراب خورده و خوی کرده می‌روی به چمن
که آب روی تو آتش در ارغوان انداخت

________________________________________
غزل شماره 22
نخفته‌ام ز خیالی که می‌پزد دل من
خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست

________________________________________
غزل شماره 29
ما را ز خیال تو چه پروای شراب است
خم گو سر خود گیر که خمخانه خراب است

________________________________________
غزل شماره 39
چون نقش غم ز دور ببینی شراب خواه
تشخیص کرده‌ایم و مداوا مقرر است

________________________________________
غزل شماره 39
دی وعده داد وصلم و در سر شراب داشت
امروز تا چه گوید و بازش چه در سر است

________________________________________
غزل شماره 65
زاهد شراب کوثر و حافظ پیاله خواست
تا در میانه خواسته کردگار چیست

________________________________________
غزل شماره 76
غلام نرگس جماش آن سهی سروم
که از شراب غرورش به کس نگاهی نیست

________________________________________
غزل شماره 79
کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت
من و شراب فرح بخش و یار حورسرشت

________________________________________
غزل شماره 91
حافظ شراب و شاهد و رندی نه وضع توست
فی الجمله می‌کنی و فرو می‌گذارمت

________________________________________
غزل شماره 99
بده ساقی شراب ارغوانی
به یاد نرگس جادوی فرخ

________________________________________
غزل شماره 100
دی پیر می فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غم دل ببر ز یاد

________________________________________
غزل شماره 101
شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد
زدیم بر صف رندان و هر چه بادا باد

________________________________________
غزل شماره 113
برو معالجه خود کن ای نصیحتگو
شراب و شاهد شیرین که را زیانی داد

________________________________________
غزل شماره 158
من و انکار شراب این چه حکایت باشد
غالبا این قدرم عقل و کفایت باشد

________________________________________
غزل شماره 159
دلق و سجاده حافظ ببرد باده فروش
گر شرابش ز کف ساقی مه وش باشد

________________________________________
غزل شماره 162
بیا ای شیخ و از خمخانه ما
شرابی خور که در کوثر نباشد

________________________________________
غزل شماره 162
شرابی بی خمارم بخش یا رب
که با وی هیچ درد سر نباشد

________________________________________
غزل شماره 165
شراب لعل و جای امن و یار مهربان ساقی
دلا کی به شود کارت اگر اکنون نخواهد شد

________________________________________
غزل شماره 167
کرشمه تو شرابی به عاشقان پیمود
که علم بی‌خبر افتاد و عقل بی‌حس شد

________________________________________
غزل شماره 198
گفتم شراب و خرقه نه آیین مذهب است
گفت این عمل به مذهب پیر مغان کنند

________________________________________
غزل شماره 201
شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند
که زیرکان جهان از کمندشان نرهند

________________________________________
غزل شماره 212
یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود
و از لب ساقی شرابم در مذاق افتاده بود

________________________________________
غزل شماره 214
چهل سال رنج و غصه کشیدیم و عاقبت
تدبیر ما به دست شراب دوساله بود

________________________________________
غزل شماره 218
دی عزیزی گفت حافظ می‌خورد پنهان شراب
ای عزیز من نه عیب آن به که پنهانی بود

________________________________________
غزل شماره 219
به دور گل منشین بی شراب و شاهد و چنگ
که همچو روز بقا هفته‌ای بود معدود

________________________________________
غزل شماره 219
ز دست شاهد نازک عذار عیسی دم
شراب نوش و رها کن حدیث عاد و ثمود

________________________________________
غزل شماره 221
شب شراب خرابم کند به بیداری
وگر به روز شکایت کنم به خواب رود

________________________________________
غزل شماره 221
حباب را چو فتد باد نخوت اندر سر
کلاه داریش اندر سر شراب رود

________________________________________
غزل شماره 239
صفیر مرغ برآمد بط شراب کجاست
فغان فتاد به بلبل نقاب گل که کشید

________________________________________
غزل شماره 246
جز نقد جان به دست ندارم شراب کو
کان نیز بر کرشمه ساقی کنم نثار

________________________________________
غزل شماره 246
ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود
تسبیح شیخ و خرقه رند شرابخوار

________________________________________
غزل شماره 254
زاهد اگر به حور و قصور است امیدوار
ما را شرابخانه قصور است و یار حور

________________________________________
غزل شماره 262
جز فلاطون خم نشین شراب
سر حکمت به ما که گوید باز

________________________________________
غزل شماره 263
بیا و کشتی ما در شط شراب انداز
خروش و ولوله در جان شیخ و شاب انداز

________________________________________
غزل شماره 263
مهل که روز وفاتم به خاک بسپارند
مرا به میکده بر در خم شراب انداز

________________________________________
غزل شماره 275
راهم شراب لعل زد ای میر عاشقان
خون مرا به چاه زنخدان یار بخش

________________________________________
غزل شماره 278
شراب تلخ می‌خواهم که مردافکن بود زورش
که تا یک دم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

________________________________________
غزل شماره 283
شراب خانگی ترس محتسب خورده
به روی یار بنوشیم و بانگ نوشانوش

________________________________________
غزل شماره 292
شراب خانگیم بس می مغانه بیار
حریف باده رسید ای رفیق توبه وداع

________________________________________
غزل شماره 299
اگر شراب خوری جرعه‌ای فشان بر خاک
از آن گناه که نفعی رسد به غیر چه باک

________________________________________
غزل شماره 305
به وقت گل شدم از توبه شراب خجل
که کس مباد ز کردار ناصواب خجل

________________________________________
غزل شماره 309
عشقبازی و جوانی و شراب لعل فام
مجلس انس و حریف همدم و شرب مدام

________________________________________
غزل شماره 350
مرا که نیست ره و رسم لقمه پرهیزی
چرا ملامت رند شرابخواره کنم

________________________________________
غزل شماره 356
شراب تلخ صوفی سوز بنیادم بخواهد برد
لبم بر لب نه ای ساقی و بستان جان شیرینم

________________________________________
غزل شماره 374
شراب ارغوانی را گلاب اندر قدح ریزیم
نسیم عطرگردان را شکر در مجمر اندازیم

________________________________________
غزل شماره 376
می‌کشیم از قدح لاله شرابی موهوم
چشم بد دور که بی مطرب و می مدهوشیم

________________________________________
غزل شماره 395
بوی بنفشه بشنو و زلف نگار گیر
بنگر به رنگ لاله و عزم شراب کن

________________________________________
غزل شماره 396
صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
دور فلک درنگ ندارد شتاب کن

________________________________________
غزل شماره 396
روزی که چرخ از گل ما کوزه‌ها کند
زنهار کاسه سر ما پرشراب کن

________________________________________
غزل شماره 403
شراب لعل کش و روی مه جبینان بین
خلاف مذهب آنان جمال اینان بین

________________________________________
غزل شماره 411
شور شراب عشق تو آن نفسم رود ز سر
کاین سر پرهوس شود خاک در سرای تو

________________________________________
غزل شماره 421
سلام کردم و با من به روی خندان گفت
که ای خمارکش مفلس شراب زده

________________________________________
غزل شماره 422
گفت حافظ دگرت خرقه شراب آلوده‌ست
مگر از مذهب این طایفه بازآمده‌ای

________________________________________
غزل شماره 423
دوش رفتم به در میکده خواب آلوده
خرقه تردامن و سجاده شراب آلوده

________________________________________
غزل شماره 429
فردا شراب کوثر و حور از برای ماست
و امروز نیز ساقی مه روی و جام می

________________________________________
غزل شماره 430
سخا نماند سخن طی کنم شراب کجاست
بده به شادی روح و روان حاتم طی

________________________________________
غزل شماره 432
مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی
پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی

________________________________________
غزل شماره 432
وصف رخ چو ماهش در پرده راست ناید
مطرب بزن نوایی ساقی بده شرابی

________________________________________
غزل شماره 433
از فریب نرگس مخمور و لعل می پرست
حافظ خلوت نشین را در شراب انداختی

________________________________________
غزل شماره 462
از چار چیز مگذر گر عاقلی و زیرک
امن و شراب بی‌غش معشوق و جای خالی

________________________________________
غزل شماره 466
این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی
وین دفتر بی‌معنی غرق می ناب اولی

________________________________________
غزل شماره 466
تا بی سر و پا باشد اوضاع فلک زین دست
در سر هوس ساقی در دست شراب اولی

________________________________________
غزل شماره 468
اگر این شراب خام است اگر آن حریف پخته
به هزار بار بهتر ز هزار پخته خامی

________________________________________
غزل شماره 478
نوش کن جام شراب یک منی
تا بدان بیخ غم از دل برکنی

________________________________________
غزل شماره 478
دل گشاده دار چون جام شراب
سر گرفته چند چون خم دنی

________________________________________
غزل شماره 483
که ای صوفی شراب آن گه شود صاف
که در شیشه برآرد اربعینی

________________________________________
قصیده شماره 2
که تنگدل چه نشینی ز پرده بیرون آی
که در خم است شرابی چو لعل رمانی

________________________________________
مثنوی شماره 2
شرابم ده و روی دولت ببین
خرابم کن و گنج حکمت ببین

________________________________________
ربایی شماره 2
بر گیر شراب طرب‌انگیز و بیا
پنهان ز رقیب سفله بستیز و بیا

________________________________________
ربایی شماره 18
ایام شباب است شراب اولیتر
با سبز خطان باده‌ی ناب اولیتر

________________________________________
ربایی شماره 25
ای دوست دل از جفای دشمن درکش
با روی نکو شراب روشن درکش

________________________________________

متشکرم