نگرش به کسب و کار ، عبارت است از آمادگی روانی برای انجام کار که این آمادگی روانی میتواند مثبت ، منفی یا خنثی باشد.
1- نگرش منفی نسبت به کسب و کار : وقتی به هر دلیلی ، فرد از انجام کار خوشش نیاید و به دنبال فرصتی بگردد تا از انجام کارشانه خالی کند و به اصطلاح اززیر کار در رود ، دارای نگرش منفی نسبت به کار است که البته این نگرش میتواندمبنای فلسفی داشته باشد . مثلا این اعتقاد که « عمر گرانبهاست چرا آن را با کارکردن به هدر بدهیم ؟ » بیانگر نگرش منفی به کسب و کار است در این اعتقاد ، اساس لذت بردن از زندگی ، خوش بودن ، دم را غنیمت شمردن ، به عیش و نوش پرداختن ، مصرف و تظاهر به مصرف کردن بدون انجام کار است . این نوع دیدگاه نسبت به کسب و کار می تواند مبنای فلسفی نداشته باشد و تنها به این دلیل پدید آید که فرد شرایط کار را ناعادلانه ارزیابی کند .
2- نگرش خنثی نسبت به کسب و کار : این نگرش ، بیانگر وضعیتی است که فرد هیچ احساس مثبت یا منفی ای نسبت به کسب و کار ندارد و انجام کار را یک تکلیف در برابر دستمزدی که به او می دهند ارزیابی می کند در این حالت ، فرد از کار انتظار محدودی دارد و به همین دلیل مشکلات و نارسایی های محیط کار ، وی را زیاد ناراحت نمی کند چون به لحاظ روانی پذیرفته است که کاری به این امور نداشته باشدو به اندازه ای که از او خواسته شده است کار خود را انجام دهد . چنین فردی احساس تعلق خاطر به کسب و کار نمی کند و برنامه ی دراز مدتی برای آن ندارد.
3- نگرش مثبت نسبت به کسب و کار : نگرشی است که فرد با عشق و علاقه به کار می نگرد و کسب و کار را عامل موفقیت فردی و اجتماعی می داند و از انجام کار ، احساس رضایت و شادمانی می کند شاید بتوان از نظر فلسفی دقیقا به این سئوال پاسخ داد که انسان در حالت طبیعی و براساس فطرت و ذات خود دوستدار کار یا بیزار از آن است یا نسبت به آن بی تفاوت است ولی میتوان با قطعیت بیشتری اعلام کرد که دستاوردهای عظیم بشریت ، مدیون کار و تلاش انسان هاست