1- برنامه ريزي فرهنگي بايد منعطف باشد؛
2- انضمامي و تجربي باشد؛
3- از يك سو براساس تعريف محدود از فرهنگ استوار باشد و از سوي ديگر، انتخابي بوده و صرفاً به برخي از متغيرهاي راهبردي در
سطح فوقاني جامعه توجه كند،
4- ويژگي ساختاري داشته باشد؛ نه اجباري .
5- ويژگي مشاركتي و مردمي داشته باشد؛
6- براي جلب مشاركت عموم بايد حتي المقدور ويژگي داوطلبانه داشته باشد؛
7- واقع گرايانه باشد؛
8- منطبق با وجدان عمومي جامعه باشد؛
9- آينده نگر باشد؛
10- به قلمرو ملي محدود نشود؛ بلكه با اتخاذ چشم اندازي وسيع، مسائل بين المللي، بين منطقه اي و جهاني نيز مدنظر قرارگيرد .

در نگاهی دیگر موارد ذیل را بکار می بریم:

موفقیت در برنامه ریزی فرهنگی، مستلزم مراحلی است که در پی به آن اشاره می شود:
1- تجزیه و تحلیل گذشته ی پدیده فرهنگی (پدیده ای که می خواهیم برای آن برنامه را طراحی کنیم)
۲- طراحی ، تدوین و ترسیم دقیق اهداف فرهنگی.
۳-بررسی علمی نیازها و نگرش های اجتماعی فرهنگی گروه مخاطب و شناسایی مناسبات حاکم بر آنها به منظور دستیابی به اولویت نیازها.
۴- شناسایی قابلیت ها، امکانات و توانمندی های ممکن در ابعاد نرم افزاری و سخت افزاری.
۵- شناسایی موانع، مشکلات و محدودیت ها جهت اجرای برنامه در ابعاد نرم افزاری و سخت افزاری .
۶-طراحی برنامه ها با توجه به اهداف ، سنجش نیازها، قابلیت ها، و محدودیت ها.
۷- ابلاغ برنامه به مجریان.
۸- نظارت، ارزشیابی، رفع موانع احتمالی و در صورت نیاز، تجدید نظر در برنامه وطراحی برنامه علمیاتی.



و در نهایت:
ویژگی های یک مدل برنامه ریزی مطلوب ( بایسته های برنامه ریزی فرهنگی )
1- اینده نگری 2- فعال 3- مستمر 4- علت گرا 5- ارزشمدار 6- خلاق 7- بدیع 8- منسجم 9- زمان بندی شده