روش تولید در کشور خارجی :
در بعضی شرایط خاص مانند هزینه حمل و نقل ، تعرفه و ..... باعث می شود که درهای یک کشور بر روی محصولات یک شرکت که در خارج از مرزهای آن کشور تولید می شود بسته شود . در این حالت شرکت می تواند از این استراتژی ها استفاده کند .
1- مونتاژ :
عملیات مونتاژ در خارج کار تولیدی کاملی نیست اما ارزش افزوده ی عمده ای در بازار محلی ایجاد می کند .
2- تولید قراردادی :
منظور این است که یک شرکت بین المللی با یک شرکت منفعل خارجی قرارداد می بندد که کالاهایش را از این شرکت خارجی طبق مفاد قرارداد تولید نماید .
3- اعطای امتیاز :
که خود یکی دیگر از روشهایی است که یک شرکت بین الملی می تواند بدون سرمایه گذاری وارد بازارهای خارجی شود .
4- فرنچایزینگ :
به عنوان یک شیوه ورود به بازارهای خارجی شبیه به اعطای امتیاز می باشد . در این قرارداد ، امتیاز دهنده به امتیاز گیرنده حق استفاده از یک اختراع ، نوآوری ، نشان تجاری ، فرمول محصول ، نام شرکت یا هر چیز دیگری را واگذار می کند .
5- سرمایه گذاری مشترک :
مزایای این راهبرد ، مشارکت در ریسک و توانایی ترکیب نقاط قوت طرفین می باشد .
6- پیمان های استراتژیک :
عبارت است از پیمان هایی که بر اساس آن شرکت ها برای دست یافتن به توان رقابتی از منابع یکدیگر طرز مشترک استفاده می کنند .
7- مالکیت کامل یک شرکت تولیدی در خارج :
بیشترین تعهد برای یک شرکت بین المللی زمانی ایجاد می شود که تمام ملیات تولید در یک کشور خارجی را بدست گیرد و صد در صد شرکت را مالک می شود و مالکیت ان را به دو صورت می تواند به دست گیرد :
الف _ یک شرکت آماده را خریداری کند .
ب- از ابتدا خود شروع به ساخت و برپایی شرکت کند و یا سهم شرکت خود را خریداری کند که قبلاً به صورت سرمیه گذاری مشترک وارد بازار شده باشد .

پایان

با سلام و تشکر از زحمات شما ، مطالب ارسالی در خصوص استراتژیهای ورود به بازارهای جهانی مبحث روش تولید در کشور خارجی بوده است که در کلاس ارائه و تدریس شده است .
موفق باشید
صفرلی