با سلام
استاد محترم مطلب آقای میرمحمدی به دلیل مشکل ورود به سایت درس سازمانها و مراکز فرهنگی توسط اینجانب خدمتتان ارسال میگردد.
با تشکر الهه شهابی
طبقه‌بندي سازمان‌هاي فرهنگي
نوع طبقه‌بندي سازمان‌هاي فرهنگي، در فرآيند تحليل و ارزيابي آن‌ها مؤثر مي‌باشد. از اين رو در اين طرح سعي گرديد رويكردهاي متفاوتي كه به منظور طبقه‌بندي سازمان‌ها مورد استفاده قرار مي‌گيرد شناسايي‌گردد. در مجموع رويكردهاي ذيل در خصوص طبقه‌بندي‌هاي دستگاه‌هاي فرهنگي كشور مشاهده گرديدند.
سطوح مديريت فرهنگي: بر پايه مواد 1و 2 قانون برنامه سوم توسعه، مي‌توان سطوح مديريت سازمان‌هاي دولتي را به دو دسته كلي تقسيم نمود: سطح راهبري و سطح اجرايي. سطح راهبري، فعاليت‌هاي سياست‌گذاري، برنامه‌ريزي كلان، هدايت (ضابطه‌گذاري) و نظارت را شامل مي‌شود. انجام اين امور در حيطه وظايف دستگاه‌هاي ملي و حوزه ستادي وزارتخانه‌ها مي‌باشد. سطح اجرايي به عهده واحدها و سازمان‌هاي استاني و شهرستاني (منطقه‌اي و محلي) مي‌باشد.
تخصيص بودجه: از ملاك‌هاي شناخت دستگاه‌هاي فرهنگي، چگونگي تخصيص بودجه اين دستگاه‌ها در قوانين بودجه سنواتي است. در گزارشي از سازمان مديريت و برنامه‌ريزي كشور (طرح ساماندهي امور فرهنگي، 1380) ساختار مديريت فرهنگي كشور برحسب منابع مالي و گستره وظايف و مأموريت‌ها به سه طبقه تقسيم شده است. طبقه اول شامل كليه دستگاه‌هايي است، كه وظيفه يا مأموريت آن‌ها به طور كامل در حوزه فرهنگ قرار دارد و بودجه سالانه آن‌ها تقريباً به طور كامل از محل اعتبارات فصل‌هاي فرهنگ و هنر، اطلاعات و ارتباطات جمعي، جهانگردي، تربيت بدني و امور جوانان و زنان در قوانين بودجه سنواتي تأمين مي‌شود. طبقه دوم شامل مراكزي است كه وظيفه و مأموريت آن‌ها در حوزه‌اي به جز فرهنگ، هنر و تربيت بدني است؛ اما بخشي از ساختار آن‌ها (معمولاً در سطح معاونت يا اداره كل) در حوزه فرهنگ و هنر فعال بوده و بودجه اين بخش از محل اعتبارات فرهنگي تأمين مي‌شود و طبقه سوم سازمان‌هايي كه تمامي يا بخشي (معاونت يا اداره كل) از آن‌ها به فعاليت فرهنگي اختصاص دارد، اما منبع مالي آ‌ن‌ها خارج از بودجه عمومي دولت است.
زمينه فعاليت و يا مأموريت اصلي در بخش فرهنگ: با مقايسه مأموريت دستگاه‌هاي فرهنگي كشور و مجموعه‌ي فعاليت‌هاي فرهنگي (طبقه‌بندي يونسكو) سازمان‌ها و مراكز فرهنگي را مي‌توان در شش مقوله دسته‌بندي نمود (ر.ك. جدول 4-1، طرح تدوين مباني ارزيابي عملكرد سازمان‌هاي فرهنگي).
* مطلق فرهنگ و هنر: سازمان‌هاي داراي وجه غالب فرهنگي (دربرگيرنده اكثر فعاليت‌هاي فرهنگي و هنري).
* تربيت‌ بدني: مراكز خاص فعاليت‌هاي تربيت‌بدني و ورزش
* مذهبي و انقلابي: نهادهاي مذهبي و انقلابي (كه در طبقه‌بندي توصيه‌نامه يونسكو وجود ندارند).
*مراكز مشورتي- نظارتي: شوراهايي كه جهت اظهار نظر در موضوعات فرهنگي و امور نظارتي تشكيل شده‌اند.
* پشتيباني: شركت‌ها و مراكزي كه در زمينه فعاليت‌هاي خدماتي و پشتيباني از فرهنگ فعاليت مي‌كنند.
* خدمات فرهنگي: سازمان‌ها و مراكزي كه در سطوح اجرايي خاصي از فرهنگ فعاليت مي‌نمايند و در سطح و حوزه موارد فوق‌الذكر نمي‌باشند.
حوزه‌هاي فرهنگي كشور: با توجه به ساختار سازمان‌هاي فرهنگي، نحوه تشكيل، نظارت و تأمين بودجه سازمان‌ها، مي‌توان حوزه‌هاي خاصي جهت سازمان‌ها و مراكز فرهنگي تعريف نمود. انواع سازمان‌ها، مراكز و نهادهاي فرهنگي كشور (اعم از دولتي، نيمه دولتي و غيردولتي) در 6 حوزه ذيل دسته‌بندي گرديده‌اند.
* حوزه رهبري.
* حوزه رياست جمهوري.
* حوزه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي.
* حوزه آموزش پيش دانشگاهي.
* حوزه آموزش عالي.
* نهادهاي نيمه دولتي.