مدیریت مالی مدیریت اثربخش و کارا پول (وجوه/منابع مالی) به منظور دست یابی به اهداف سازمان را مدیریت مالی گویند. مدیریت مالی دربرگیرنده چگونگی افزایش سرمایه (تامین مالی)، و نحوه تخصیص آن است (به عنوان مثال بودجه بندی سرمایه‌ای). این امر تنها مختص بودجه بندی منابع بلند مدت نیست؛ بلکه منابع کوتاه مدت مانند دارایی‌های جاری را نیز در بر می‌گیرد. همچنین با سیاست توزیع سود سهامداران نیز مرتبط است. مدیریت مالی مدیریت منابع و مصارف به صورت کارا و اثربخش است و هدف مدیریت مالی افزایش ارزش شرکت و در نتیجه افزایش ثروت سهامداران می‌باشد.
*****
در شرکت های تجاری ,باید اشخاصی مسئولیت نهایی تعین خط مشی شرکت را به عهده داشته و مالک درآمد پروژه و دارائی های آن نیز باشند و در یک شرکت سهامی دارند که آن سهام وی این نقش را به عهده دارند و آن چرا از در آمد خالص ,پس از کسر طلب بستانکاران و سود سهام ممتاز باقی می ماند ,به آنها تعلق می گیرد در موقعیتی نامطمئن کسب سود خالص برای دارندگاه سهام عادی بالطبع یا مطمئن است ,گاهی سود حاصل برای سهامداران بیش از مبلغی است که از قبل پیش بینی شده است و گاهی نیز کمتر از آن .
بازده صاحبان حساب عادی از دو جزء تشکیل می شود :سود سهام و سود سرمایه سود یا زیان سرمایه به حاصل تغییر در قسمت سهام شرکت است .همچنانکه شرکت سرمایه گذاری مجدد می کند ورشد می یابد ,ارزش آن به طور دائم افزایش یافته و این افزایش به صورت قیمت بیشتر سهام انعکاس پیدا می کند .
تعریف سهام عادی از نظر قانون تجارت ایران –ماده 24
قانون تجارت سهام را چنین تعریف می کند :سهم قسمتی است از سرمایه شرکت سهامی که مشخص میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می باشد ورقه سهم سند معامله ایی است که نماینده ی تعداد سهامی است که صاحب آن در شرکت سهامی دارد :

تقریباً همه مشاغل تجاریمی بایست دارای برنامه ریزی و بودجه بندی مالی باشند. این مقاله چارچوبی اصولی، برای توسعه یک سیستم اطلاعات مدیریت جهت پشتیبانی از چنین فعالیتهایی، را ارائه می کند. این طرح از فرآیندهای برنامه ریزی در بین سطوح سازمانی حمایت می کند. این سیستم ممکن است با یک گرایش مدلسازی یا بودجه بندی همراه باشد که برنامه ریزی بالا به پایین، پایین به بالا و یا درون به بیرون را تایید و حمایت میکند. یک عملکرد تحلیلی، رابطه بین برنامه ریزی بالا به پایین و پایین به بالا را تقویت می کند. این رابطه حالتی انعطاف پذیر را در برنامه های تجارتی جایگزین فراهم می سازد. طراح اصولی، استانداردی برای ایجاد و ارزیابی طراحی های سیستم جایگزین بوجودمی آورد تا مناسب ترین سیستم برای یک موقعیت تجاری خاص مشخص شود.