مزایای روزنامه نگاری سایبر چیست؟

روزنامه نگاری سایبر مزایای غیرقابل انکاری دارد. برخی از مزایای رسانه های سایبر به قرار زیر است:
۱) آزادی از زمان و مکان:
زمان و مکان هر دو در اینترنت نابود شده اند. شما به محض تماس با اینترنت در جهان سایبر قرار می گیرید. اختلاف ساعت با کشورها برای دسترسی به اطلاعات و همچنین فاصله مکانی شما با این کشورها هیچ مفهومی ندارد. این امر در مورد روزنامه های اینترنتی به این معناست که آن ها لحظه به لحظه در معرض دید مخاطب قرار دارند و به عبارت بهتر ساعت انتشار برای آن ها که معمولاً برای رسانه های نوشتاری پس از چاپ شدن می باشد هیچ مفهومی ندارد. علاوه بر این، برای رسانه های الکترونیک هیچ مشکلی از نظر توزیع هم وجود ندارد، نه برف، نه باران، نه کمبود وسایل نقلیه زمینی و دریایی و نه مشکل تنظیم ساعت ارسال نشریه با خطوط هوایی، هیچ کدام مطرح نیست.
۲) نزدیک بودن و بی واسطه گی:
یکی از ویژگی ها و مزایای دیگر روزنامه نگاری الکترونیک این است که بین تولیدکننده و مصرف کننده (رسانه و مخاطب) هیچ واسطه ای وجود ندارد. چیزی شبیه به ارتباط چهره به چهره. به عبارت بهتر هر دو طرف، همیشه به هم دسترسی دارند و امکان پس فرست هم به طور لحظه به لحظه برای طرفین موجود است.
۳) تعامل یا کنش و واکنش متقابل و دوسویه :
یکی از هیجان انگیزترین ویژگی های روزنامه نگاری الکترونیک، دوسویه بودن آن است. همان طور که مسیر اطلاعات از سوی روزنامه امتداد می یابد، مسیر دیگری هم برای مخاطب هست تا اطلاعات خود را برای رسانه ارسال کند. به دیگر زبان این یک خیابان دوطرفه است. امکان ارسال فایل و یا ارسال نامه الکترونیک (e mail) از ابزارهای تعامل در این نوع از رسانه هاست.
4) فرامتن :
فرامتن (hypertext) از دیگر مزایای روزنامه نگاری سایبر است. استفاده از این امکان، به معنی دستیابی مخاطب به ادبیات جهانی یک واژه است. به دیگر سخن هر واژه فرامتنی امکان دستیابی شما را به تمام اسناد مربوط به آن واژه در اینترنت فراهم می سازد. این امکان برای هیچ روزنامه نوشتاری متصور نیست و به یک رؤیا می ماند.
۵) گرافیک متحرک، موسیقی، صدا و تصویر:
از موارد فوق، تنها تصویر است که در رسانه های چاپی وجود دارد و البته بدون تغییر می ماند و برای یک شماره هم ثابت است. اما در رسانه های سایبر گرافیک های متعدد و متحرک، تصاویر تغییریابنده ، صدا و موزیک هم به کمک خبرها، مقاله ها، گزارش ها و... می آیند تا تأثیرگذاری مطلب به اوج خود برسد.


6) شخصی شدن:
روزنامه های سایبر حتی می توانند برای یک نفر انتشار یابند. به این معنی که شما می توانید به سایت مورد استفاده روزنامه اینترنتی خود دستور بدهید که چه نوع اطلاعاتی را در اختیارتان قرار دهد و چه نوع اطلاعاتی را در اختیارتان قرار ندهد. البته همین جا باید یادآوری کنم که خطر اصلی علیه روزنامه های چاپی از جانب روزنامه های الکترونیک اینترنتی بروز نمی کند اگرچه الان چنین است بلکه خطر اصلی مربوط به سایت های پرقدرت اینترنتی نظیریاهو (Yahoo) است، چرا که این سایت ها با ایجاد اتصال های تخصصی (منابع اطلاع رسان تخصصی) خوانندگان روزنامه ها را به خود جذب می کنند و به این ترتیب برای روزنامه ها دردسرآفرین می شوند. اما به هرحال برای این که تا حدودی با قدرت رسانه های الکترونیک آشنا شوید، یادآوری می کنم که وقتی گزارش قاضی کن استار (Ken Starr) در ماجرای کلینتون لوینسکی در یک فلاپی ۱۱۹۰۵۹ واژه ای در اینترنت ریخته شد، ظرف ۴۸ ساعت توسط ۲۴/۷ میلیون نفر در سراسر جهان خوانده شد، یعنی چیزی برابر با تیراژ ۵۰ روزنامه آمریکا ! در هر صورت مشروعیتی که ترور جان اف کندی و جنگ خلیج فارس به رسانه های چاپی دادند، گزارش استار به اینترنت داد و شاید از این جهت بتوان گفت که تلقی آنتونی اسمیت در قبال سه انقلاب ارتباطی (خط، چاپ و کامپیوتر) تا حدودی درست بوده است. ولی او از اینترنت خبر نداشت که چطور انقلاب سوم یعنی کامپیوترها را هم خواهد بلعید.
۷) نسل ها و کادرها :
به نظر می رسد، زمان هم به نفع روزنامه های سایبر است. نسل جوان امروزی روزنامه خوان نیست. او به رسانه های دیجیتالی و به خصوص به کامپیوتر گره خورده است.از دیگر سو کهنسالان نیز به تدریج از خط خرید روزنامه ها خارج می شوند، بی آن که جایگزینی برای آن ها پیدا شود. انقلاب دیجیتال، کادرها و حتی محتوای رسانه های چاپی را هم غارت کرده است، این انقلاب حتی آگهی ها را نیز از چنگ رسانه های چاپی خارج کرده است.
توزیع افقی و بدون سلسله مراتب :
ارتباطات جمعی از آغاز حالتی یک طرفه داشته است. از مدل های ارتباطی شانون و ویور تا نظریه گلوله های جادویی همه و همه جریان هایی یکطرفه بوده اند. حال آن که در رسانه های سایبر، گیرنده یک مشارکت گر فعال است که مثل فرستنده در توزیع اطلاعات شرکت دارد.