بسیاری که از نظر سواد و تحصیلات هم در سطح مناسبی هستند از نوشتن طفره رفته و اغلب اقدامات و اهداف مهم خود را بصورت شفاهی منعکس می نمایند، بدیهی است که این نوع گزارشات متکی به الفاط که هم می تواند با کاربرد متفاوت تعابیر و اثرات متعدد یابد و هم با تعدد ناقلین و در گذر زمان تغیر یافته یا بطور کامل فراموش شوند. فقط ارزش زمانی حال حاصر آن هم نه چندان مهم داشته و ماندگار نحواهد بود .

گزارش چیست؟
روانشناسان می‌گویند: نوشتة هر شخصی بازتاب اندیشه‌ها و تمایلات درونی و برونی و پرتوی از شخصیت اوست..
از زمانی که «خط» پدید آمد و زندگی اجتماعی شکل گرفت و پیشبرد اهداف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی احتیاج به تحقیق و بررسی پیدا کرد، لزوم تداوم و پیگیری مسائلی از این دست، اهمیّت گزارش‌نویسی را مشخص‌تر کرد و ارتباط کتبی را ناگزیر ساخت، تا هم مردم از کند و کاوهای انجام شده باخبر باشند و هم مبنایی باشد برای این که آیندگان کار را ادامه دهند. قضاوتها ، اظهار نظر، تجزیه و تحلیلها و تصمیم گیری های ما درباره افراد ی که آنها را ندیده ایم و یا پدیده ها و تحولات اجتماعی که در آنها حضور نداشته و نداریم. جز از طریق بررسی گزارشات چه منابعی دارند ؟

با سلام؛
ضمن تشکر از بارگذاری این مطلب مفید ؛ به دوستانی که در پی اطلاعاتی مرتبط با مفهوم عمومی گزارش و نه «گزارش مطبوعاتی» هستند مطالعه آن را توصیه می کنم.