خواهر زاده من نازنین فاطمه که در حال حاضر 3ساله است به دلیل شاغل بودن مادرش پیش من بزرگ شده است. لذا به علت اعتماد به نفس پایین و وابستگی زیاد نازنین فاطمه به خانواده ،تصمیم گرفته شد که به مهد فرستاده شود.در روزهای ابتدایی، در شیفت صبح به مدت دو ساعت به مهد می رفت که سه هفته طول کشید نازنین به مهد وفق پیدا کند و در هفته چهارم ساعت زمانی او تا غروب ادامه پیدا کرد که به یک هفته نرسیده بود که نازنین شروع به بهانه گفتن کرد که به مهد نرود و همش بهانه می کرد که خوابش میاید و دوست ندارد که برود و میخواهد پیش من بماند.
وبا پیگیری فروان متوجه شدیم مربی مهد بعد از ناهار به زور نازنین را وادار به خواب می کند و وقتی من این جریان به مسئول مهد گفتم او زیر بار این حرف نرفت وگفت نازنین خواسته خودش را لوس کند و ما زیادی بهش توجه می کنیم و ما با شناختی که از روحیه نازنین داشتیم و با پیگیری دوباره از جانب مادر نازنین ,مربی مهد اعتراف کرد که فقط از نازنین خواسته که دراز بکشه و استراحت بکنه و زوری در کار نبوده واین دلیلی شد که ذهنینت نازنین به مهد عوض بشه و ترسی در او ایجاد بشه نازنین چون دختر پر انرژی هست از خواب بدش میاد و ذهنیت ترس از مهد باعث شد تا نازنین توجهش به تاریک شدن هوا جلب بشه و همیشه بعد از خوردن ناهار میگفت الان شب میشه و از اینکه ما ازش بخواهیم به خواب برود واهمه داشت و از دیدن لحاف وبالش گریه میکرد و موضع می گرفت و سخت میشد او را خواباند و هرازگاهی در خانه در حین بازی بغض میکرد و می گفت من دیگه مهد نمیرم تو روو خدا منو مهد نبرید وترس نازنین فاطمه از مهد و بهم خوردن آرامشش برای ما مسئله شد که باعث شد با یکی از دوستان بنام خانوم علیپور که تخصصی در مورد کودکان داشت وتجربه ای در مهد کودک داشت مشورت کنیم خانم علیپور گفت زیاد در مورد مهد باهاش حرف نزنید تا حرفمان به نازنین تحمیلی نشود که نازنین بیشتر حساس میشود و چند سی دی در مورد کودکان و مهد در اختیارمان گذاشت تا نازنین ببینه که بچه ها چطور وقتشون رو در مهد میگذرونن و اینکه با یک مهد هم هماهنگ کرد ما هم به همراه نازنین به مهد بریم تا به اونجا وفق پیدا بکند حتی ترتیبی داد ما جشن تولد نازنین را در مهد برگزار کنیم که این تاثیر گذار بود و روحیه نازنین بهتر شد حتی ذهنیت اون نسبت به مهد هم عوض شد ولی کاملا بهبود پیدا نکرده چون از مهد قبلی و مربی اش هنوز واهمه دارد و اصلا دوست ندارد به اون مهد برود.