يكي از سوالاتي كه در مسئله تخصيص وجود دارد اينست كه چه كساني كالاها و خدمات را مصرف خواهند كرد. كه اين مسئله به چگونگي نحوه توزيع كالا و خدمات برميگردد. كه چهار الگوي عمده براي آن تعريف شده است
كه عبارتند از:
1_ تصميم گيري سنتي ، كه طبق آن انتخاب مصرف كننده كالا بر اساس تكرار تصميمات پيشين ، وضعيت اجتماعي،اقتصادي و پايگاه طبقاتي و عوامل ديگر صورت ميگيرد.
2_ تصميم گيري مبتني بر بازار، كه بر اساس آن ميزان عرضه و تقاضا قيمت كالا را تعيين ميكند و در عين حال ضمن تاثير بر توليد، مشخص ميكند چه كساني قادر به خريد كالا و خدمات هستند.
3_ تصميم گيري متمركز ، كه بر اساس آن تصميمات از سوي مقام هاي دولتي و هيئت هاي برنامه ريزي اتخاذ ميشوند.
4_ تصميم گيري مختلط ، كه آميزه اي از برنامه ريزي مبتني بر ساز و كار بازار و تصميم گيري متمركز است.