خلاصه جلسه اول

توریسم= تور(سفر) + ایسم(مکتب /اندیشه) :
گردشگر در فرهنگ و بستر
گردشگر در فرهنگ فارسی
گردشگر در سازمان جهانی گردشگری

سه عنصر اساسی در تعاریف منن:
1- هدف سفر
2- بعد زمانی سفر
3- موقعیت مسافر

توریسم: مکتبی که پایه فکری آن سیاحت وگردشگری است، ریشه اش یونانی است که از یونان به اسپانیا بعد به فرانسه وبعد به انگلیس رسید.
گردشگری: تمام مسافرتهایی که منجر به اقامت حداقل یک شب در مقصد شود اما مدت زمان دور بودن از منزل نباید بیش از یک سال باشد.
گردشگری در فرهنگ وبستر: به کسی اطلاق می شود که برای سرگرمی و تفریح یا به قصد امور فرهنگی سفر می کند.
گردشگری در فرهنگ فارسی: یعنی جهان گرداننده یا جهان گردننده، کسی که در قطار عالم بسیار سفر می کند و سیاح.
واما از نظر سازمان جهانی، کسی که برای مدت زمان دست کم یک شب و کمتر از یک سال به کشوری غیر از وطن خود یا محل سکونت معمولی خود مسافرت می کند و هدف او کارکردن و کسب درآمد نیست.
اوقات فراغت: یعنی آن بخش از بیداری که انسان از تعهدات شغل و کار مولد آزاد و به طور دلخواه به استراحت، ترمیم قوا و رفع خستگی، جسمی و روحی می پردازد.

انواع گردشگری:
1- گردشگری تاریخی و فرهنگی
2- گردشگری ماجراجویانه: هدف تخلیه هیجان وانرژی است.
3- گردشگری ورزشی: مثل جام جهانی
4- گردشگری درمانی: مثل رفتن به جایی برای استفاده از آب گرم یا آب درمانی
5- گردشکری انبوه یا تفریحی: بزرگترین بازار گردشگری جهانی را تشکیل می دهد که اکثر آن در تعطیلات است.
6- گردشگری خاطره(سنتالوژیک): مثل راهیان نور
7- گردشگری روستایی
8- گردشگری قومی