با سلام ومراتب احترام
موضوع کنفرانس سازمان میراث فرهنگی
که تهیه کننده ها خانمها داننده جگرکندی -اکبری -لیندا کاظمی


سازمان
سازمان مجموعه هدفمندی است که پیرو یک نظام است، و دارای مرزها و حدودی است که آن را از محیط خود جدا می‌سازد.
تعریف و ویژگی‌ها
یک سازمان، یک نهاد مستقل است که یک ماموریت خاص دارد و می‌تواند با نیت انتفاعی یا غیرانتفاعی تأسیس شده باشد. یک سازمان٬ یک ماهیت اجتماعی است که دارای ساختار، اهداف و مرز مشخصی است. سازمان :
• هدف دارد.
• برای هدفش برنامه دارد.
• استراتژی دارد.
• منابع خود را می‌شناسد و از آنها بهینه و هماهنگ استفاده خواهد کرد.
• وابسته به اطلاعات است.
یک سازمان دارای ویژگی‌های زیر است:
1. ماموریت یا هدف ویژه‌ای دارد.
2. برای بقاء به دیگر سازمان‌ها وابسته است.
3. هیئت حاکمه مستقلی دارد.
4. از بخش‌های مختلف تشکیل شده است.
5. دارای ساختاری فیزیکی و منطقی است.
کاربرد عملی
سازمان در محیط‌های گوناگون کاربردهای متفاوتی دارد. بنگاه‌های اقتصادی (شرکت‌های تجاری)، سازمان‌های دولتی، سازمان‌های غیردولتی، سازمان‌های ائتلافی و حتی یک خانواده را نیز می‌توان به عنوان یک سازمان نام برد.

آشنایی با سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری


تشکیل وزارت فرهنگ و معارف، اوقاف و صنایع مستظرفه در سال ۱۲۸۶ شمسی برای اولین بار وظائف دولت را در مورد حفاظت از میراث فرهنگی مورد توجه قرار داد
تشکیل موزه ملی ایران و تشکیل اداره عتیقات به اقدامات دولت در زمینه میراث فرهنگی نتیجه بخشید. تشکیل وزارت فرهنگ و هنر در سال 1343 مسائل مربوط به میراث فرهنگی را به شکل تخصصی‌تری در قالب یک شاخه معاونت مورد توجه قرار داد.
با انحلال وزارت فرهنگ و هنر در سال 1358 و تشکیل وزارت فرهنگ و آموزش عالی وظائف مربوط به میراث فرهنگی در وزارتخانه اخیرالذکر متمرکز شد.

اهداف سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
مصوبه هیات وزیران در سال 1360 موجب شد تا واحدهای استانی و برخی از واحدهای فرهنگی که عمدتا وظیفه معرفی میراث فرهنگی را بر عهده داشتند از وزارت فرهنگ و آموزش عالی منتزع و در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ادغام شوند، از این تاریخ تا تصویب قانون تشکیل میراث فرهنگی کشور عملا دو وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی و آموزش عالی متکفل امور مربوط به میراث فرهنگی بودند.
ضرورت جلوگیری از انجام وظائف موازی ادغام دستگاه هایی با وظائف مشابه ایجاد مدیریت متمرکز برای سیاستگذاری بهینه موجب شد که در سال 1364دستگاه‌های اجرایی و پژوهشی متکفل امور میراث فرهنگی از وزارتخانه‌های ذیربط منفک و در سازمان میراث فرهنگی کشور وابسته به وزارت فرهنگ و آموزش عالی ادغام شوند.
با تصویب قانون اساسنامه سازمان در سال 1367 اهداف و وظائف سازمان قانوناً تعیین و فعالیت های مربوط به میراث فرهنگی از انسجام لازم بر خوردار شد.
شورای عالی اداری طی جلسه‌ای در سال 1373 به پیشنهاد سازمان امور اداری کشور و به منظور افزایش کارآیی سازمان و تمرکز در مدیریت دستگاه‌های فرهنگی، سازمان میراث فرهنگی کشور را از وزارت فرهنگ و آموزش عالی منفک و به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ملحق شد.
در جلسه علنی23 دی ماه سال 82 مجلس شورای اسلامی سازمان‌های میراث فرهنگی ایرانگردی و جهانگردی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتزع و بعد از ادغام آن‌ها سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با کلیه اختیارات زیر نظر ریاست جمهوری تشکیل می‌شود و ادغام این دو سازمان صورت می‌گیرد که بعد از تصویب این قانون وظائف حاکمیتی سازمان ایرانگردی و جهانگردی به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری منتقل شد و وظائف اجرایی و تصدی آن با همه امکانات، اعتبارات، نیروی انسانی، اموال و دارایی‌ها و تعهدات در قالب یک شرکت دولتی با عنوان شرکت توسعه ایرانگردی و جهانگردی به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری وابسته شد.
به منظور حسن اجرای قانون اساسنامه سازمان میراث فرهنگی مصوب مجلس شورای اسلامی و مطالعه و تحقیق در آثار باقی مانده از گذشتگان جهت معرفی ارزشهای نهفته در آنها و همچنین توسعه پژوهشهای میراث فرهنگی کشور و حمایت از دستاوردهای علمی و تحقیقاتی در این زمینه، با برخورداری از توان علمی از طریق استفاده هر چه مطلوبتر از امکانات بالقوه و بالفعل نیروی انسانی کار آزمایشگاه‌ها و لوازم کتابخانه و سایر وسایل پژوهشی موجود سازمان میراث فرهنگی وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این اساسنامه به اختصار پژوهشگاه نامیده می‌شود، تشکیل شد.
همچنین با تصویب شورای عالی اداری در یکصد و سی امین جلسه خود به منظور تقویت و توسعه صنایع دستی کشور و ایجاد هماهنگی با سیاست‌های توسعه صنعت گردشگری سازمان صنایع دستی ایران با تمام وظائف، اختیارات، مسئولیت‌های قانونی، دارایی‌ها، تعهدات، اعتبارات، امکانات و نیروی انسانی از وزارت صنایع و معادن منتزع و در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ادغام شد.






سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سازمان آموزشی، تحقیقاتی و نظارتی جمهوری اسلامی ایران به ریاست معاون رئیس جمهور در زمینه‌های مربوط به آثار تاریخی و باستانی صنایع دستی و گردشگری است. با حکم رئیس جمهور ایران، دکتر حسن روحانی، ریاست این سازمان را مسعود سلطانی‌فر بر عهده دارد.
اندیشهٔ بهره‌گیری از قابلیت‌های صنعت گردشگری در حوزه سازمان‌های دولتی ایران، از سابقه زیادی برخوردار است. در طول بیش از هفت دهه ساماندهی به این صنعت با تشکیل اداره‌های مختلف شروع شده و سپس به سازمان ازتقاء یافته و این ترفیع تا سطح وزارتخانه پیش رفته است. درپی انقلاب ایران (۱۳۵۷) دچار رکودشده و دوباره به سازمان تنزل یافته که پس از مدتی طولانی در سطحی قابل قبول در حوزه سازمانهای نهاد ریاست جمهوری قرار گرفته‌است.
اداره جلب سیاحان خارجی و تبلیغات (۱۳۱۴)
در سال ۱۳۱۴، دولت وقت با هدف جلب سیاحان و شناساندن مفاخر و تمدن کهن ایران به خارجیان اقدام به تأسیس اداره‌ای به نام «اداره جلب سیاحان خارجی و تبلیغات» در بدنه وزارت داخله (کشور) نمود.
شورای جهانگردی (۱۳۲۰)
در سال ۱۳۲۰ شورایی به نام «شورای جهانگردی» در داخل وزارت کشور توسط اداره سیاسی این وزارتخانه تأسیس شد که هفته‌ای یکبار تشکیل جلسه می‌داد.
اداره امور جهانگردی (۱۳۳۳)
در سال ۱۳۳۳ با توجه به اهمیت روزافزون جنبه‌های اقتصادی و تحکیم مبانی حسن تفاهم میان مردم کشورهای مختلف که مورد توجه دولت وقت قرار گرفت در وزارت کشور اداره‌ای به نام «اداره امور جهانگردی» تأسیس شد. از جمله اقدامات این اداره «تدوین قوانین و مقررات ورود و اقامت اتباع بیگانه» بود. به دنبال آن در سال ۱۳۴۰ شورایی به نام «شورای جهانگردی» در اداره امور جهانگردی وزارت کشور با ترکیب ۱۲ نفر از نمایندگان وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی بعلاوه سه نفر از افراد صاحب‌نظر و مطلع در امر جهانگردی تأسیس گردید. حسب تصویب‌نامه هیئت وزیران وقت، این شورا وظیفه تعیین خط و مشی و برنامه‌های اجرایی اداره امور جهانگردی وزارت کشور را در سطح عالی نظارت بر عهده گرفت.
سازمان جلب سیاحان (۱۳۴۲)
در سال ۱۳۴۲ به دلیل سرعت رو به افزایش صنعت گردشگری و روی آوردن گردشگران خارجی برای مسافرت به ایران و توسعه مواصلات و ارتباطات کشور و همچنین برای هماهنگی و نظارت بر کلیه فعالیت‌های جهانگردی کشور، «سازمان جلب سیاحان» تأسیس شد و صنعت گردشگری رفته رفته جای خود را میان سایر صنایع کشور باز نمود. این سازمان زیر نظر مستقیم نخست وزیر بود و دارای شورایی با ترکیب وزارتخانه‌های اقتصاد، کشور، فرهنگ و هنر، سازمان برنامه و بودجه، کانون جهانگردی ایران و سه نفر صاحب‌نظر و مطلع به پیشنهاد سرپرست سازمان و تصویب نخست وزیر بود. اعضای این شورا به مدت ۲ سال انتخاب و به صورت افتخاری انجام وظیفه نموده و انتخاب مجدد آنها بلامانع بود. همچنین جلسات آن هر ۲ ماه یکبار تشکیل می‌شد.
وزارت اطلاعات و جهانگردی (۱۳۵۳)
در سال ۱۳۵۳ با الحاق سازمان جلب سیاحان در وزارت اطلاعات این وزارتخانه به عنوان «وزارت اطلاعات و جهانگردی» تغییر نام یافت و سیاستگذاری و هماهنگی امور جهانگردی کشور به معاونت‌ها و چند شرکت وابسته به این وزارتخانه واگذار گردید.
معاونت امور سیاحتی و زیارتی وزارت ارشاد اسلامی (۱۳۵۷)
با پیروزی انقلاب ایران (۱۳۵۷) در سال ۱۳۵۷، ابتدا وزارتخانه‌ای به نام «وزارت ارشاد ملی» از ادغام وزارت خانه‌های «اطلاعات و جهانگردی» و «فرهنگ و هنر» تشکیل شد که به سرعت به نام «وزارت ارشاد اسلامی» تغییر نام یافت و کلیه وظایف و مأموریت‌های مربوط به امور سیاحتی، زیارتی، ایرانگردی و جهانگردی در قالب «معاونت امور سیاحتی و زیارتی» در این وزارتخانه سازمان دهی شد.
سازمان ایرانگردی و جهانگردی (۱۳۷۰)
سپس به موجب مصوبه شورای عالی اداری کلیه وظایف و مأموریت‌هایی که در «معاونت امور سیاحتی و زیارتی» در وزارت ارشاد به «سازمان ایرانگردی و جهانگردی» منتقل شد تا در قالب سازمان به فعالیت خود ادامه دهد. این سازمان دارای یک شورای عالی به نام «شورای عالی ایرانگردی و جهانگردی» به موجب ماده ۲ قانون توسعه صنعت ایرانگردی و جهانگردی مصوب ۱۳۷۰ مجلس شورای اسلامی بود. این شورا با ترکیب ۷ وزیر به ریاست معاون اول رییس جمهور و تعدادی افراد صاحب‌نظر و مطلع بدون حق رأی فعالیت خود را تا پایان سال ۸۲ با تشکیل ۱۳ جلسه (میانگین هر سال یکبار) ادامه داد و در این مدت حدود ۶۷ موضوع در این شورا طرح و مورد تصویب قرار گرفت.
سازمان میراث فرهنگی و گردشگری (۱۳۸۲)
در سال ۱۳۸۲ با تصویب قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی سازمان ایرانگردی و جهانگردی و سازمان میراث فرهنگی سابق با کلیه اختیارات، تعهدات، امکانات، نیروی انسانی و... از بدنه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جدا و زیر نظر ریاست جمهوری تحت عنوان «سازمان میراث فرهنگی و گردشگری» فعالیت خود را آغاز نمود. همچنین حسب ماده ۳ قانون تشکیل سازمان، یک شورایی تحت عنوان «شورایعالی میراث فرهنگی و گردشگری»است.
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری (۱۳۸۵)
در تاریخ ۱۶ فروردین ۱۳۸۵ شورای عالی اداری کشور در یکصدمین جلسه خود، سازمان صنایع دستی کشور را از وزارت صنایع و معادن با کلیه اختیارات، تعهدات، امکانات، نیروی انسانی و غیره جدا و به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری الحاق نمود تا این سازمان تحت عنوان «سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری» به فعالیت خود ادامه دهد.[۱]












روسای سازمان
1. سید محمد بهشتی شیرازی: از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۳ اولین رئیس این سازمان بوده است.[۲]
2. حسین مرعشی: در سال ۱۳۸۳ و در اواخر دولت دوم خاتمی به عنوان ریاست میراث فرهنگی منصوب گردید. او با رئیس جمهور شدن احمدی‌نژاد، از این سمت برکنار شد. وی اولین عضو از کابینه بود که توسط احمدی‌نژاد از کار برکنار گردید.
3. اسفندیار رحیم مشایی: سومین رئیس این سازمان است که از طرف احمدی‌نژاد برای این پست منصوب شد. او در رشتهٔ مهندسی الکترونیک در دانشگاه صنعتی اصفهان تحصیل کرده‌است.
4. حمید بقایی: چهارمین رئیس این سازمان بود.[۳] که دارای مدرک تحصیلی در زمینهٔ آی تی می‌باشد.
5. روح‌الله احمدزاده کرمانی: به مدت ۶ ماه در این سمت مشغول به کار شد و پس از استعفای ۲ یار دیرین خود در دانشکدهٔ خبر و استانداری فارس که به سمت‌های معاون گردشگری و سرمایه‌گذاری منصوب شده بودند خود او نیز به دلایل نامعلوم استعفا داد و در مراسم تودیع خود نیز شرکت نکرد.
6. سید حسن موسوی: معاون سرمایه‌گذاری اسبق سازمان (زمان ریاست مشایی) که تا ۱۱ آذر ۱۳۹۱ رئیس بود. وی در این تاریخ با حکم رئیس‌جمهور برکنار و به جای مشایی به سمت رئیس دفتر رئیس‌جمهور گماشته شد.
7. محمدشریف ملک‌زاده: مشاور رئیس‌جمهور و ... از ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۲
8. محمدعلی نجفی: معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از ۲۶ مرداد ۱۳۹۲ تا ۱۰ بهمن ۱۳۹۲، نجفی پس از حدود ۶ ماه، ریاست سازمان میراث فرهنگی به دلیل بیماری قلبی از این سمت استعفا کرد و به عنوان مشاور رئیس جمهور و دبیر ستاد هماهنگی اقتصادی منصوب شد.
9. مسعود سلطانی‌فر: معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از ۱۰ بهمن ۱۳۹۲ تاکنون




سازمانهای مردم‌نهاد با مجوز میراث فرهنگی

نشان بنیاد فردوسی
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، تلاش نموده تا مجوزهایی برای فعالیت مردمی در زمینه‌های میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، صادر نماید.
یکی از سازمان‌های مردم‌نهاد که از ۲۷ اسفند ۱۳۸۴ با مجوز سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در زمینهٔ شاهنامه‌پژوهی در ایران فعالیت می‌نماید، بنیاد فردوسی است. پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی در پروندهٔ ثبت هنر نقالی در میراث معنوی ناملموس یونسکو از بنیاد فردوسی به عنوان پشتیبان اصلی، دعوت نموده است. پرونده «هنر نقالی» در ششمین اجلاس میراث معنوی ناملموس ۲۰۱۱یونسکو به نام ایران به ثبت رسیده است.
میراث فرهنگی شامل بناهای تاریخی، اشیا، کتاب ها، نقاشی ها، فرش ها و بافته های قدیمی است. از آن جا که مالک آن ها همه ی مردم هستند، باید در مکانی نگهداری شوند که همه بتوانند آن ها را ببینند. پس نمی توان آن هارا در خانه ها نگه داشت. این بازمانده ها در مکان هایی به نام موزه یا در مناطق حفاظت شده نگهداری می شوند و همه ی ما مسئول حفظ، نگهداری و شناساندن آن ها هستیم.

انواع میراث فرهنگی

۱- میراث فرهنگی قابل لمس
2-میراث فرهنگی غیر قابل لمس


میراث فرهنگی از دو بخش تشکیل شده است: یک بخش اشیا یا بناها هستند که ما می توانیم آن ها را لمس کنیم.
بخش دوم، آن هایی هستند که نمی توانیم آن ها را لمس کنیم.در اینجا، باید ذهن کودکان را به چالش بکشید و درباره ی چیزهای قدیمی که قابل لمس نیستند، گفت و گو کنید. نخست از آن ها در این زمینه بپرسید. پس از کمی بحث و گفت و گو، مفهوم میراث معنوی را برای آن ها توضیح دهید:
میراث معنوی شامل بخشی از فرهنگ ماست که به شکل شفاهی و سینه به سینه به ما به ارث رسیده است، مانند قصه ها، لالایی ها، رقص ها، آیین ها، شعرها، گویش ها و آداب و رسوم.
قصه های شاهنامه و کلیله و دمنه، لالایی هایی که مادران مان برای ما می خوانند، رقص های اقوام مختلف، جشن هایی همچون نوروز، چهارشنبه سوری، سده و مهرگان، عیدها و سوگواری های مذهبی مانند عید فطر یا عاشورا، از جمله میراث معنوی ما هستند که باید با مطالعه و انتقال آن ها به نسل های آینده، آن ها را زنده نگه داریم و حفظ کنیم.
معرفی روز میراث فرهنگی
روز ۲۸ اردیبهشت برابر با ۱۸ ماه می میلادی، روز جهانی موزه است. در کشور ما از ۲۸ اردیبهشت تا ۳ خرداد،هفته ی میراث فرهنگی نامگذاری شده است. در این یک هفته، سازمان میراث فرهنگی برنامه های گوناگونی برگزار می کند. بازدید از موزه ها در این یک هفته برای همه رایگان است.
معرفی میراث فرهنگی جهانی
میراث فرهنگی هر کشوری از آن همه ی مردم آن کشور است و همه در برابر آن مسئولیت دارند، اما بعضی آثار چنان ارزشمندند که دیگر نه تنها از آن یک سرزمین نیستند، بلکه به همه ی مردم دنیا تعلق دارند. این آثار در فهرست یونسکو ثبت می شوند. این گونه آثار، یک نشانه ی ویژه دارند. این نشانه در کنار آثار کشورهای دنیا به این معنا ست که آن ها ثبت جهانی شده اند، همانند برج ایفل در فرانسه یا بنای تاج محل در هند و مسجد ایا صوفیه در ترکیه.


آثار ایرانی که تاکنون در فهرست جهانی ثبت شده اند به شرح زیر است:

الف – میراث مادی:تخت جمشید، پاسارگاد، تخت سلیمان، ارگ بم، زیگورات چغازنبیل، میدان نقش جهان، سازه های آبی شوشتر، قره کلیسا، بازار تبریز، مقبره ی شیخ صفی الدین اردبیلی
ب- میراث معنوی:نوروز، دستگاه های موسیقی ایرانی برای شناخت بیشتر، نشانه ی میراث جهانی را تکثیر کنید و در اختیار کودکان قرار دهید.
• چرا میراث فرهنگی باارزش است؟
چون:
• هرگز دوباره باز آفرینی نمی شود،
• سند هویت ملی آن کشور است،
• میراث فرهنگی منبعی برای در آمد ملی است،
• چگونگی زندگی مردمان گذشته را به ما نشان می دهد،
• نشان از فناوری روزگاران گذشته دارد،
• ابزاری برای آشنایی با آداب و رسوم گذشتگان است.
•
اکنون نوبت طرح این پرسش است که چرا باید میراث فرهنگی را پاس داشت و چرا میراث فرهنگی ارزش دارد؟
به کودکان توضیح بدهید که این میراث تنها یکبار به وجود آمده است و دیگر جایگزینی نخواهد داشت. برای روشن کردن موضوع نمونه بیاورید:
تا به حال آلبوم کودکی خود را ورق زده اید؟ کدام عکس از کودکی خود یا پدر و مادرتان جالب یا خنده دار بوده است؟
هریک از کودکان عکس های خنده دار یا خاطره انگیز خود را به یاد می آورند. از آن ها بپرسید که آیا می توانند آن عکس ها را دوباره به وجود بیاورند؟ پاسخ شان بی گمان منفی است.

بعد به آن ها بگویید که میراث فرهنگی کشور هم مثل عکس خانوادگی است که فقط یکبار آن هم در چند صد یا چند هزار سال پیش به وجود آمده است. پس دیگر امکان باز آفرینی آن وجود ندارد. به همین دلیل باید در حفظ و نگهداری آن بکوشیم.
برای درک مفهوم هویت ملی و حفظ آن، به نام کودکان اشاره کنید. از هر کدام از آن ها بخواهید نام شان را بگویند. سپس توضیح دهید: "برای نمونه سارا تیموری تنها یکی است و هیچ کس دیگر نمی تواند با این چهره و شخصیت و خصوصیات، سارا تیموری باشد. هویت ملی همچون نام ماست که با ویژگی های فردی هر ملیتی تعریف می شود. میراث فرهنگی هر کشور سند هویت ملی آن کشور است. میراث فرهنگی مانند شناسنامه ی یک کشور است."
میراث فرهنگی منبعی برای درآمد ملی است، همانند گنجی بزرگ است که به نمایش در آوردن آن در موزه ها می تواند برای کشوردر آمدزا باشد و ثروتی ملی است.

بهتر است این بحث را با یک نمونه پیش ببرید تا خود کودکان به ارزش اطلاعاتی این آثار پی ببرند. می توانید نقشی از نقش برجسته های تخت جمشید را نشان دهید و از کودکان بپرسید از این تصویر می توانند به چه اطلاعاتی درباره ی زندگی مردمان آن دوران دست یابند؟
به کودکان توضیح دهید برای اینکه به شکوه و بزرگی میهن شان پی ببرند باید آثاری را که از گذشته باقی مانده اند، ببینند و بشناسند و با مطالعه و تحقیق در زمینه ی آن ها از چگونگی زندگی مردم کشورشان در گذشته اطلاعاتی به دست آورند، کشوری که گذشته ی باشکوهی داشته باشد مایه ی افتخار و سرافرازی مردم آن است. کشور ما یکی از چند تمدن بزرگ دنیاست که تنها به گواه آثار تاریخی آن می توان اهمیت و ارزش آن را به جهانیان اثبات کرد. این ها پیام هایی از گذشته هستند که به ما رسیده اند.
مطالعه ی میراث فرهنگی هر کشوری به مردم آن کشور می آموزد که در گذشته چگونه زندگی می کردند و از چه فرهنگی برخوردار بوده اند. برای نمونه، پژوهشگران کشف کرده اند که در ملات بین آجرهای دیوار چین، از نشاسته ی برنج استفاده شده است. این موضوع نشان می دهد که در چین برنج کاشته می شده است و مردم از آن استفاده می کرده اند. به این ترتیب، می توان سطح فناوری آن زمان را تشخیص داد.
باستان شناسان با مطالعه در حوزه ی میراث فرهنگی ایران به این نتیجه رسیده اند که در زمان های دور، هنگام دفن اجساد، آن ها را به شکل جنین (پاهای تا شده به طرف شکم) در تابوت می گذاشتند و بر این باور بودند که انسان باید به همان شکل که به دنیا می آید از دنیا برود. همچنین کشف کرده اند که اقوام ایلامی در لرستان وقتی یک سوار کار ماهر از دنیا می رفته است تمام ابزار سوار کاری او همچون یراق و دهانه ی اسب و شمشیر و خنجرش را همراه با جسدش دفن می کردند. پس به این ترتیب است که چگونگی آداب و رسوم گذشته را در می یابند. در ادامه ی این مبحث می توان به شکل لباس های قدیم، جنس پارچه ها، نوع بافت آن ها، انواع خط در کتاب های قدیمی و نقاشی ها اشاره کرد.
توجه: بهتر است اجازه دهید کودکان نظرهای خود را بگویند و شما بحث را کامل کنید.
چگونه از میراث فرهنگی خودمراقبت کنیم؟
در این مبحث از مثال بیمار و پزشک بهره بگیرید. از کودکان بپرسید هنگامی که بیمار می شوند چه کار می کنند؟ حتما نزد پزشک می روند و پزشک ، آن ها را با دقت معاینه می کند و بسته به نوع بیماری دارو می دهد یا عمل جراحی روی آن ها انجام می دهد.
اشیا ی قدیمی و بناهای تاریخی هم بر اثر گذشت زمان دچار بیماری و شکستگی می شوند و مانند بیمارانی هستند که باید پزشک آن ها را ببیند! به کسانی که آسیب های اشیا و بناها را درمان می کنند، مرمت گر می گویند. کسانی که اشیا یا بناها را از زیر خاک بیرون می آورند نیز باستان شناس نام دارند.
سپس با کمک خود کودکان، راه هایی را که آن ها می توانند به نگهداری و مراقبت از میراث فرهنگی کمک کنند، پیدا کنید:
• روی بناهای تاریخی یاد گاری ننویسند و اگر کسی این کار را کرد، به او توضیح بدهند که این بناها مال همه است و نباید به آن ها آسیب رساند.
• برای گرفتن عکس یادگاری، روی مجسمه ها ننشینند. چون با گذشت زمان سبب تخریب و فرسایش آن ها می شود.
• در موزه ها بدون فلاش عکس بگیرند ،چون نور فلاش دوربین به آثار لطمه می زند.
• هرگز از چسب شفاف برای چسباندن پارگی کتاب ها استفاده نکنند. چون چسب پلاستیکی رفته رفته کاغذ را زرد می کند. به جای آن می توانند از یک تکه کاغذ و چسب صحافی استفاده کنند.
• وقتی اشیا ی سفالین یا چینی در خانه می شکنند،ت که های آن را دور نریزند و با دستورکاری که در کارگاه مرمت سفال داده می شود، آن ها را مرمت کنند.
• خرید و فروش اشیای قدیمی که از زیر خاک بیرون آورده می شوند، غیر قانونی است، چون میراث فرهنگی از آن همه ی مردم است. اگر کسی این کار را انجام دهد، جرم کرده است. آن ها می توانند این قانون را به بزرگتر ها گوشزد کنند یا آن ها را را از وجود این قانون آگاه سازند.
• برای حفظ میراث معنوی، آن ها گردآوری و مطالعه بکنند. چون میراث معنوی به شکل شفاهی و سینه به سینه منتقل می شود، تنها راه نگهداری آن ها، گرد آوری و زنده کردن آن هاست. می توانند بازی های قدیمی را با هم انجام دهند و از پدر بزرگان یا مادر بزرگان درباره ی آداب و رسوم گذشته بپرسند.


ایوان موزه ملی ایران



تبلور ميراث فرهنگي در فرهنگ جامعه

زيستن طولاني در مكان جغرافيايي مشخص باعث ارايه فرضيات توسط نخبگان جامعه براي تعامل با محيط مي شود و اين فرضيات در صحنه عمل به تجربه در مي آيند و منجر به ارايه نظرياتي مي شوند كه دانش را توليد مي كنند. اين دانش در ذهن خودآگاه افراد جامعه جاي گرفته و عموما ثبت، ضبط و مكتوب مي شود ولي اين دانش هر لحظه در معرض خطر از بين رفتن و نابودي قرار دارد.لذا اين انبوه دانش، در ذهن ناخودآگاه افراد جامعه تبديل به دانايي شده و در فرهنگ جامعه از نسلي به نسل ديگر منتقل مي شود و اگر در اثر نامساعد شدن شرايط محيطي تبلور بيروني آن متوقف شود، به صورت هاگ در مي آيد كه ازبين رفتني نيست و به محض مساعد شدن شرايط،مجددا" رشد خود را آغاز مي كند، شكوفه مي دهد و به بار مي نشيند.
اين چنين ميراث فرهنگي وقتي در فرهنگ جامعه جاي مي گيرد از گزند نابودي توسط اقدامات كوته فكران مصون ومحفوظ مي ماند. مانند ويژگي هاي بومی بودن كه از مادر به فرزند منتقل مي شود و بيانگر چه كسي بودن و كجايي بودن فرد است.
شما دقت بفرمائيد: از دروازه دولت و حمام خسرو آقاي اصفهان و... اثر كالبدي وجود ندارد ولي در ذهن مردم اصيل وبا فرهنگ تهران دروازه دولت مثل اول پابر جاست و به آن آدرس مي دهند و همين طور مردم اصيل وبافرهنگ اصفهان در خصوص حمام خسرو آقا براي فرزندانشان داستان ها نقل مي كنند و تخريب كننده آنرا نكوهش مي نمايند. چه خوش گفت فردوسي پاك زاد كه رحمت بر آن تربت پاك باد:
بنا هاي آباد گردد خراب ز باران و از تابش آفتاب
پي افكندم از نظم كاخي بلند كه از باد و باران نيابد گزند
اينچنين است كه با ورود ميراث فرهنگي در فرهنگ جامعه ميراث فرهنگي ابدي ميشود وتخريب كنندگان آن نفرين ابدي را از پيش خريداري ميكنند.
بنا بر این مهمترین راه حفاظت از میراث فرهنگی مستند سازی و معرفی آن به شیوه ای منا سب در
فرهنگ جامعه می باشد
________________________________________
باب سی و چهارم ( منابع مطالعاتی حفاظت از میراث فرهنگی )













منابع
1. پرش به بالا↑ «از اداره جلب سیاحان تا سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری». گردشگری الکترونیک، ۱۳۸۶/۵/۱۱.
2. پرش به بالا↑ معرفی گروه معماری و شهرسازی
3. پرش به بالا↑ «معرفی بالاترین مقام مسئول». وب گاه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری. بازبینی‌شده در ۳ نوامبر ۲۰۱۰.
4. پرش به بالا↑ UNESCO Culture Sector - Intangible Heritage - 2003 Convention :
جستارهای وابسته
• میراث فرهنگی
• بنیاد فردوسی
• گردشگری
• ترابری
پیوند به بیرون
• میراث آریا: خبرگزاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
• خبرگزاری میراث فرهنگی
• وب گاه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری

سلام خوب بود