اسطوره کلمه ای معرب است که ازواژه یونانی هیستوریا به معنی جستجو ، آگاهی و داستان گرفته شده است درزبانهای اروپایی از بازمانده و واژه یونانی میتوس به معنی شرح خبر وقصه استفاده شده است .
تعریف اسطوره : دربرخی از فرهنگها اسطوره معنی آنچه خیالی و غیر واقعی است وجنبه افسانه ای . اما اسطوره را باید داستان و سرگذشتی مینوی دانست در اسطوره وقایع از دوران اولیه نقل می شود . شخصیت های اسطوره را موجب مافوق طبیعی تشکیل می د هند وهمواره هاله ای از تقدس قهرمانانهای مثبت آن را فراگرفته است حوادثی که در اسطوره نقل می شود همچون داستان واقعی تلقی میگردد زیرا به واقعیت ها برگشت داده می شود وهمیشه منطقی دنبال می کند . اسطوره گاهی به ظاهر حوادث تاریخی را روایت می کند امام آنچه دراین روایات ها مهم است صحت تاریخی آنها نیست مفهومی است که شرح این داستان ها برای معتقدان آنها را را دربر دارد دیدگاههای آدمی را نسبت به خویشتن وجهان آفریدگار بیان می کند . اسطوره جلوه ای تاریخی می بابد تاریخ نیز می تواند به اسطوره تبدیل شود واسطوره های نیمه تاریخی بوجود آیند اسطوره های نیمه تاریخی عبارت از تحول و تکامل حوادث تاریخی و وقایع ابتدایی که به دست آدمیان زور مند ونامی انجام گرفته است این رویدادها اندک اندک شاخ وبرگ یافته وبه صورت داستانهای پر از عجایب وغرایب درآمده اند .
اسطوره با حکایت هایی که اززبان حیوانات نقل می شود و اعمال واحساسات انسان در آنها به حیوانات نسبت داده می شود فرق دارد این حکایت ها اغلب جنبه تمثیلی دارند وبر مفاهیم معنوی واخلاقی تاکید می ورزند مانند حکایت های کلیله و دمنه
منالع اساطیر ایران مانند الف منابع هندی ب منابع اوستایی ج منابع مانوی د منابع پهلوی ه منابع عربی وفارسی و نگاره ها ز نوشته های مورخان غیر ایرانی
بخشهای مختلف اوستا :
1-یسن ها مشتمل بر سرورد ها ودعاهای دینی است 2-ویسپرد مجموعه ای از ملحقات یسن ها ست 3- یشت ها سرودهای خطاب به خدایان باستانی 4-وندیداد مربوط به آیین های عملی زندگی درکیش زردشتی 5-خرده اوستان خلاصه ای از اوستای دوره ساسانی ومجموعه ای از دعاهای ونیایش هاست
آفرینش از دیدگاه اساطیر ایرانی :
این دوازده هزار سال به چهار دوره سه هزار ساله تقسیم می شود دردوران نخستین عالم مینوی و دورانهای بعد مینوی وگیتی است.


از طرف خانم ها:
ایلاتی، کوچکی، ارسالی (گروه اول)