الف كه مالك يك اتومبیل است ، طي قراردادي با ب متعهد مي شود كه اتومبیل خود را به همراه راننده (ج) در اختيار ب و خانواده وي براي يك سفر دو هفته اي به شمال كشور قرار دهد. ج راننده اتومبیل عنوان مي نمايد كه در قبال حوادثی كه موجب ايجاد خسارت به ب و خانواده اش چه به صورت غير عمد چه به صورت مسامحه يا عمد شود، هیچ مسئوليتي نخواهد داشت. اتومبیل مزبور در حادثه، واژگون شده و در اثر اين حادثه، خساراتی به ب و خانواده اش وارد مي شود. بنابر نظريه كارشناس راهنمايي و رانندگي علت واژگون شدن وسيله نقليه، لغزنده بودن جاده و خواب آلودگي راننده و فرسودگي لاستيك ماشين عنوان مي شود.

اولا: در اين حادثه چه كساني و به چه دلیل مسئوليت خواهند داشت؟ به صورت كامل شرح دهيد

ثانیا: شرط عدم مسئوليت ج از نظر حقوقي تا چه ميزان قابل قبول است؟

فروض مسئله :
1 - لغزنده بودن جاده
2- خواب آلودگی راننده
3- فرسودگی لاستیک
حال به عنایت به موارد مطروحه فوق اشعار میدارد :
اولاً - مالک که ماشین خود را به راننده داده است اگر از فرسودگی اطلاع داشته مقصر است.
راننده باید قبل از حرکت ایمنی و لاستیک و وضعیت خودرو را بررسی و نقص و عیب خودرو را برای مسافرت برطرف می نمود پس فرسودگی لاستیک برعهده راننده بوده که برای رانننده مسئولیت ایجاد می نماید و راننده مقصر است .حال مالک و راننده هر دو مقصر هستند و بحث تضامن مطرح میگردد و در پی آن بحث تساوی در پرداخت خسارت عنوان می شود.(که هر کدام از افراد مقصر می توانند خسارت راپرداخت و به طرف دیگر مقصر رجوع و نصف خسارت را بگیرد)
ثانیاً - اصل بر مسئولیت است و هر کس مسئول عملی است که انجام می دهد و شرط راننده مبنی بر نداشتن مسئولیت قابل قبول نیست (شرط عدم مسئولیت نافذ نیست) و شرط عدم مسئولیت شرایط منحصر به خود را دارد و (ب) با خواب آلودگی رانندگی نموده و مقصر است و مسئولیت ناشی از فعل شخص است.
استاد محترمبسیار تلاش نمودم تا بتوانم پاسخ قابل قبولی ارائه نمایم در صورت نقصان لطفاً مرا راهنمایی نمایید.متشکرم

با سلام خدمت خانم شعبانی. قسمت اول مسئله را درست پاسخ دادید بهمین دلیل پاسختان را تائید کردم اما با دیدن پاسخ قسمت دوم مسئله متعجب شدم چرا که در کلاس بارها در رابطه شرط عدم مسئولیت توضیح دادم. اما شما در پاسختان نوشتید این شرط نافذ نیست!!!! شاید با توجه به شناختتان از لحاظ درسی و همچنین از جمله بعدیتان بتوان حدس زد که در نگارش جمله اشتباه کردید اما اگر چنین پاسخی را به عنوان سوال امتحانی بدهید اصلا قابل قبول نخواهد بود.
باید این گونه می نوشتید که:
شرط عدم مسئولیت صحیح می باشد زیرا طبق اصل آزادی اراده و ماده 10 قانون مدنی طرفین قرارداد می توانند قبل از ایجاد ضرر، بوسیله قرارداد یا اعلام رضایت، حق خسارت گرفتن را ساقط کنند اما یکی از استثنائات آن در خصوص شرط بر خسارت های وارد به جان، آزادی و شخصیت انسان می باشد که رضایت زیان دیده اثری ندارد. لذا شرط عدم مسئولیت در این مسئله پذیرفته نمی باشد و کأن لم یکن می باشد و گویی از ابتدا این شرط وجود نداشته است.

با سلام خدمت خانم سرابی. پاسختان را تایید نکردم زیرا در قسمت , بحث تضامن و تساوی مسولیت اشتباه و نامفهوم پاسخ دادید. با توجه به تکرار همیشگی بنده در کلاس , مسولان ایجاد حادثه و ضرر, در مقابل مالک مسولیت تضامنی دارند یعنی مالک به هریک ار ان ها رجوع کند می تواند تمام خسارت وارده را مطالبه کند. بین خود مسولین حادثه بحث تساوی خسارت مطرح می شود و شخصی که تمام خسارت را پرداخت کرده می تواند نسبت به مازاد, به مابقی مسولین رجوع کند.