شخصي بنام الف، ماشين آقای ب را بدون رضايت او برداشته و پس از يك ماه استفاده از ماشين بر اثر لغزندگي جاده تصادف كرده و به ماشين خسارت وارد مي شود، منشاء و مبنای مسئوليت شخص الف را با استناد به مواد قانون مدنی بيان نماييد.

وفق ماده 307 قانون مدنی در ضمان قهری مسئولیت وی در نقص ماشین کاملاً محرز است ، وفق ماده 328 قانون مدنی و 331 قانون مدنی الف ضامن پرداخت نقص قیمت و از عهده خسارات ماشین برآید قاعده تلف و تسبیب مشمول این عمل شخص الف است . و شخص الف الزام می گردد به پرداخت تمامی خسارات ناشی از عمل غیر ماذون خود ، همچنین مطابق ماده 533 و 534 قانون مجازات اسلامی جدید شخص الف مسئول خسارات وارده می باشد . همچنین در باب استفاده از منافع می بایست منافع یک ماه را به عنوان اجرت المثل مطابق نظر کارشناس پرداخت نماید .

با سلام خدمت خانم سرابی.
لطفا همیشه به یاد داشته باشید که اصولا زمانی به قانون دیگری استناد می شود که در قانون مدنی نتوان جوابی یافت در غیر این صورت استنادتان به قوانین دیگر باعث انحرافتان از پاسخ صحیح می شود.
لازم است متذکر شوم که برای پاسخ دادن به مسئله، لطفا ابتدا فرضیه های مختلف مطرح شده در مسئله را برای خود بنویسید تا برای پاسخ دادن به تمامی آن ها واقف باشید.
فرضیه های مسئله:
1- استیلا بر مال غیر
2- بدون رضایت مالک ماشین
3- وارد شدن خسارت بر ماشین
ایرادتان در پاسخ:

* شما عبارت «تسلط شخص الف بر مال غیر بدون رضایت ب» رامورد توجه قرار ندادید، و حتی با توجه به اشاره تان به کلمه غیر ماذون، اما به آن نپرداختید به همین دلیل از پاسخ کامل سوال دور شدید. لذا با توجه به توضیحات مربوط به جلسه دوم باید اشاره کنید به این که مالک ماشین با توجه به فروض بالا، با استناد به چه مواد قانونی از چه باب های ضمان قهری، میتواند خسارتش را جبران کند.
بدین ترتیب پاسختان به سوال درست و کامل نمی باشد، زیرا باید تمامی ضررهای وارد شده بر یک متضرر جبران شود اما در پاسختان این امر حاصل نشد. لطفا با دقت بیشتر به فرضیه های ذکر شده در بالا و مطالب کلاسی مربوط به جلسه دوم پاسخ دهید.
پاسختان را پیوست کردم تا متوجه تذکرات بنده شوید.
با تشکر

فروض مسئله :
1) بدون رضایت (به نحو عدوان ) 2) استفاده کردن از مال غیر (استیلاء) با استناد به ماده 308 ق.م غصب است و ضامن است و باید خسارت وارده را جبران نماید و اگر خسارت جبران نشود از باب تسبیب میتوان جبران خسارت نمود چون غاصب سبب خسارت وارده بوده است.( ماده 331 ق.م)