نقش سینما در اقتصاد مقاومتی
هنگامی که عرصه های اقتصادی و سیاست خارجی یک آرایش مقاومتی گرفته حوزه های فرهنگی مخصوصا" سینما و تلویزیون به عنوان انتشار دهندگان اصلی فرهنگ امروزه کاملا" ضعیف عمل کرده اند
رسانه ها مخصوصا سینما و تلویزیون از مهمترین ابزارهای انتشار و توزیع فرهنگ است هنگامی که یک جامعه به شکوفایی و پویایی می رسد که همه قسمتها و زیر مجموعه ها هم راستا و در جهت اهداف حرکت کنند.
عرصه های اقتصادی و اجتماعی پیوند بسیار نزدیک با فرهنگ و زیر مجموعه های آن شامل رسانه ها و تلویزیون و سینما دارند
یک واقعیت انکارناپذیر جوامع امروزی وابستگی حوزه های مختلف به یکدیگر است فرهنگ سیاست اقتصاد جزایر جدا از هم نیستند و یک پیوند نامرئی دارند و در تعامل همیشگی می باشند.
همان طور که اقتصاد بر فرهنگ تاثیر می گذارد فرهنگ نیز بر عرصه های اقتصادی کشور موثر است به خصوص سینما و تلویزیون که نفوذ بیشتری در جامعه دارند و از عوامل اصلی تبلور آرمان ها می باشند .
رسانه ها از ابزارهای اصلی تلقین امنیت روانی با برعکس ایجاد جنگ روانی در میان مردم هستند به همین دلیل رژیم های جنگ طلب و استکباری مخصوصا" صهیونیست ها سالیانه سرمایه گذاری های بسیار زیاد در این زمینه انجام می دهند و میلیاردها دلار خرج تولیدات سینمایی و تلویزیونی می کنند به همین دلیل این دستگاه ها مهم ترین نقش را در فرهنگ سازی برای مواجهه شدن با این چالش ها از جمله عملیاتی ساختن اقتصاد مقاومتی دارند
اقتصاد مقاومتی یک استراتژی هوشمندانه برای تبدیل تهدیدهایی مثل تحریم و فشارهای اقتصادی به فرصت هایی برای شکوفایی و افزایش استقلال و خودکفایی است ولی نکته مهم این است که اقتصاد مقاومتی به عنوان یک استراتژی مبارزاتی در حیطه اقتصاد قبل از هر موضوع دیگری تحت تاثیر فرهنگ و جریان های فرهنگی می باشد
شاخصه هایی مثل تقویت عدالت اجتماعی و مبارزه با تقسیم ناعادلانه ثروت – حمایت از تولید و سرمایه بومی – کاهش واردات – مواجهه با مفاسد اقتصادی گسترش فرهنگ ساده زیستی – ارتقای جایگاه و ارزش فعالیت اقتصادی خدامحور – نزدیک کردن زندگی مسئولان و مردم – تخریب ارزش های اشرافی و تجملی – مبارزه با اسراف و مصرف گرایی از عناصر اقتصاد مقاومتی است و همه این شاخصه ها در عین این که مفاهیم اقتصادی هستند ارزش های فرهنگی محسوب می شوند
با بررسی آثار سینمایی به این نتیجه می رسیم که مضامین این آثار مخصوصا در فیلم های سینمایی نسبت و نزدیکی با این شاخصه های تعریف شده ندارند . عمده محصولات سرگرم کننده سینمایی مروج تجمل گرایی سوداگری اسراف و سبک زندگی مصرفی غربی است و مسبب این مسایل ضعف فیلم سازان در خلق آثار با کیفیت و دارای محتوای تعالی است
یک اثر سینمایی زمانی می تواند در خدمت آرمان های ملی کشور قرار گیرد که به اعتلای روحی و روانی مخاطب خود کمک کند و به جای ابتذال سطحی گرایی سیاه نمایی و تظاهر به روشنفکری به ارزش های دینی عدالت خواهی وطن دوستی و اخلاق در فیلم ها توجه کند