What is culture
Culture, a word about the way people live, meaning the way people do things. Different groups of people may have different cultures. Culture, by training, is transferred to the next generation while genetics are passed on by heredity. Each region of the country where the culture can be different from other parts of the country, Edward Taylor (1917-1832), a complex set of cultural knowledge, beliefs, arts, law, morals, habits, and as a person as a member of the Society of It is their community, defines.
فرهنگ چیست؟
فرهنگ، واژه ای است درباره شیوه زندگی مردم؛ به معنی روشی که مردم، کارها را انجام می دهند. گروههای متفاوت مردم، ممکن است که فرهنگ های متفاوتی را دارا باشند. فرهنگ، بوسیله آموزش، به نسل بعدی منتقل می شود؛ در حالی که ژنتیک بوسیله وراثت منتقل می شود. هر منطقه از کشوری می تواند که فرهنگی متفاوت با دیگر مناطق کشور داشته باشد ادوارد تايلور (۱۹۱۷-۱۸۳۲)، فرهنگ را مجموعه پيچيده ای از دانشها، باورها، هنرها، قوانین، اخلاقیات، عادات و هرچه که فرد بعنوان عضوی از جامعه، از جامعه خویش فرا مي گيرد، تعریف می کند. .

Science or knowledge is structured and arranged to generate knowledge about the natural world, in the form of explanations and predictions Zmayshshdny. Danshshnasy knowledge or science, with three elements: data, information and knowledge are dealing. In other words, Danshshnasy the discussion about knowledge and its constructive elements, examines the data and information.
علم یا دانش، ساختاری است برای تولید و ساماندهی دانش دربارهٔ جهان طبیعت، در قالب توضیحات و پیش‌بینی‌های آزمایش‌شدنی دانش یا علم دانش‌شناسی، با سه عنصر داده، اطلاعات و دانش سر و کار دارد. به عبارت دیگر، دانش‌شناسی به بحث و بررسی پیرامون دانش و عناصر سازنده آن، یعنی داده و اطلاعات می‌پردازد.
In ancient Greece, Socrates (470-399 BC. M) father of knowledge, philosophy, and Plato (427-348 BC. M), and after him, Aristotle (384-322 BC. M), to vote against the elders and the principles and rules to deal with right thinking and assessment for Posts and arguments were developed. [10] In the fifteenth century AD, researchers in Europe and the Middle East, dusty shelves of the old buildings were searched and found the manuscripts and inscriptions in Greek and Roman writers Classical, Renaissance reached. This work, new knowledge was called.
در یونان باستان، سقراط (۴۷۰-۳۹۹پ.م) پدر دانش فلسفه، سپس افلاطون (۴۲۷-۳۴۸ پ.م) و پس از او، ارسطو(۳۸۴-۳۲۲ پ.م)، به مخالفت با آراء پیشینیان پرداخته و اصول و قواعدی را به منظور مقابله با مغالطات و برای درست اندیشیدن و سنجش استدلال‌ها تدوین کردند. در قرن پانزدهم میلادی، پژوهشگران در اروپا و خاورمیانه، قفسه‌های غبارآلود ساختمان‌های قدیمی را جستجو کردند و دست‌نوشته‌های یونانی و رومی را پیدا کردند و نوشته‌هایی از نویسندگان کلاسیک، به دوره رنسانس رسید. مطالعهٔ این آثار، دانش نو نام گرفت.
Tends to coincide with the classical writings, the values of personal attention that was the name of humanitarianism. Proponents of this trend, rather than spiritual issues, more than ever, the human interest was considered. Humanism and the Renaissance, from Italy emerged. In the Renaissance, Galileo (1564-1642 AD.), Physics (natural science) of the secular and the theological (or metaphysical science Fratbyt) as an independent. Since then, the fulcrum of physics, was a man of wisdom
همزمان با گرایش به نوشتارهای کلاسیک، ارزش‌های فردی مورد توجه واقع شد که انسانگرایی نام گرفت. طرفداران این گرایش، به جای موضوعات روحانی، بیش از هر چه، مسایل انسانی را در نظر می گرفتند.انسانگرایی و رنسانس، از ایتالیا ظهور کردند. در رنسانس، گالیله(۱۵۶۴-۱۶۴۲ م.)، فیزیک (علم طبیعت) را سکولار کرد و آن را از الهیات (علم فراطبیعت یا متافیزیک) مستقل دانست. از آن پس، تکیه گاه فیزیک، خرد انسان بود.
برچسب‌ها: مقاله ای در مورد فرهنگ به زبان انگلیسی
با احترام. محسن طالاری پور