Name and Family Name: Fahimeh Rezaei
Term: second
University: Elmi and Karbordi
Unit : 13 of Tehran
Shift: Evening
Major: English Interpretation

Auxiliary verbs
افعال کمکی (معین)
افعال کمکی یا معین (auxiliary verbs) معمولاً قبل از یک فعل دیگر (فعل اصلی) در جمله قرار می‌گیرند و کارشان کمک به فعل اصلی جمله در تشکیل عبارات فعلی می‌باشد.
افعال کمکی را می‌توان به دو دسته تقسیم نمود:

افعال كمكي اصلي: be, have ,do
افعال كمكي وجهي: will , would, can, could, may, might, shall, should ,must, ought to, used to
ویژگیهای افعال کمکي
الف) افعال کمکی اصلی
حالت سوم شخص مفرد (-s form)، گذشته ساده و اسم مفعول (قسمت سوم فعل) آنها نامنظم (بی قاعده) است:

ب) افعال کمکی وجهی
1- در حالت سوم شخص مفرد (بر خلاف افعال معمولی) -s نمی‌گیرند:
• She can play the piano quite well. (not: She cans ...)

• He must work harder. (not: He musts ...)

2- در جملات پرسشی و منفی، از فعل کمکی دیگری استفاده نمی‌کنند:
• What would you buy if you won the lottery?
(not: What did you would buy ...)
3- هیچگاه to بعد از آنها قرار نمی‌گیرد (به استثنای ought to و used to):
• You should phone the police immediately. (not: you should to phone ...)

4- هیچگاه -ed یا -ing نمی‌گیرند:
musting, musted
5- هیچگاه با همدیگر به کار برده نمی‌شوند:
• I might could wash the car.

قابلیت های مختلف افعال کمکی
1- برای منفی کردن یک جمله کافی است پس از فعل کمکی، not اضافه کنید و یا از حالت مخفف آن استفاده کنید:
She will come → She will not (won't) come.
2- برای پرسشی کردن یک جمله، فعل کمکی را قبل از فاعل جمله قرار دهید:
She will come → Will she come?
3- گاهی می‌توان فعل اصلی پس از فعل کمکی را حذف کرد به شرط آنکه معنی آن (با توجه به شرایط) واضح باشد:
• 'Will she come tonight?' 'No, she can't.' (='she can't come.')

• 'I've never been to China. Have you?'