پس افتادگي فرهنگي
نظريه پس افتادگي يا تاخير فرهنگي را نخستين بار ويليام اگ برن جامعه شناس آمريكايي عرضه داشت.
بر اساس اين نظريه هنگامي كه از بين پديده ها و عنصرهاي فرهنگي به يكديگر وابسته، كه در مجموع يك تركيب فرهنگي را تشكيل مي دهند، يك يا چند عنصر آن، سريع تر از ديگر عنصرها تغيير كند، باعث مي شود كه در اثر اين تغيير يا پيشرفت اصطلاح پيشرفت را در مورد فرهنگ مادي مي توان به كار برد نابساماني و ناهماهنگي در مجموعه آن تركيب فرهنگي به وجود ايد. اين عدم هماهنگي در تغيير يك تركيب فرهنگي را پس افتادگي فرهنگي گويند.