از نظر مارکس در بیشتر جوامع طبقه اجتماعی زیر بنای روابط تولید بوده و روابط طبقاتی زاینده ایدئو لوژی است: عقاید طبقه حاکم در تمامی که شیوه های تولید مادی را در اختیار دارد روی راه های تولید فکری نیز کنترل دارد.بر پایه این مدل به اسا می توان قبول کرد که فرهنگ و ایدئو لوژی همان بازتاب های روابط طبقاتی هستند که محتوای آنها را عقاید و باور های کسانی که قدرت را در دست دارند تعیین می کند دلایل اثبات این موضوع این است که فرهنگ یکپارچه و یکداست است و نمی توند به خودی خود تاثیری ایجاد کند