باغ در شهرامروزي است. با توجه به اينكه حذف كاربري هاي جديد و مورد نياز ، تاسيسات و فناوري از شهر مدرن امروزي امري محال است و هر قطعه زمين پيش از آنكه بخواهد به پارك و فضاي سبز اختصاص داده شود توجيهات اقتصادي كاربري هاي ديگري را براي ان رقم ميزند كه نتيجه ان سرانه بسيار پايين فضاي سبز خصوصا در شهرهاي بزرگ است، ايده ايجاد باغهاي تماتيك در شهر ميتواند راهي براي بازگرداندن فضاي سبز به همان صورت اصيل خود يعني باغ ايراني به شهر امروزي باشد. در اين حالت ما شاهد باغهاي مطالعه، باغ گالريها، باغهاي شفابخش و... به جاي محوطه هاي بي روح و كاربري صرف در كتابخانه ها، گالريها و بيمارستانهاو... هستيم. . اين مقاله به بررسي ديدگاه هاي ذهني و عيني در رابطه با باغ ايراني پرداخته و ايده اي براي طراحي شهر هاي امروزي (پارك ها و فضاهاي باز و كاربريها) بر اساس هويت ايراني و اسلامي اش ارائه مي دهد.

سپاس