قذف (دادن نسبت زنا یا لواط به دیگری) از کلماتی است که از بار خطرناکی برخوردار است و اصولا در مقام لکه دار کردن افراد به کار می رود و از این جهت اسلام که حافظ منافع حقوقی و مدافع شخص و شخصیت افراد مظلوم می‌باشد با شرایطی برای قاذف (عاقل، بالغ، مختار و دارای قصد باشد) به عنوان مجرم و بزهکار جریمه تعیین کرده است که همان حد باشد. البته قذف گذشته از حکم حقوقی که ضمن تنبیه بزهکار موقعیت بازدارندگی دارد، دارای حکم تکلیفی و وضعی نیز می‌باشد که هر کدام در جای خود نقش خود را ایفا می‌کنند.
قذف با 2 بار اقرار یا شهادت 2 مرد عادل ثابت می شود.
قذف به دلیل خدشه و لطمه ای که بر مقذوف وارد می‌کند، برای وی ایجاد حق می نماید و او می‌تواند با مراجعه به محاکم قضایی تقاضای تنبیه قاذف را نماید و حاکم وظیفه دارد که قاذف را احضار نماید و از او استنطاق کند، اگر وی در قذف صادق بود، مقذوف مدیون می‌گردد و الاّ قاذف هشتاد تازیانه حد می‌خورد و در صورت عدم استیفا حق و مرگ مقذوف، حد بعنوان یک حق انسانی به ورثه او منتقل می‌گردد، منتها ارث برای حد قذف مانند امور مالی نیست که مراتب قرب و بعد ورثه در آن لحاظ گردد، بلکه هر کس از اقربا در هر مرتبه ای از مراتب قرار گرفته باشد می‌تواند استیفا حدّ‌ از قاذف بنماید.
قذف باید روشن و بدون ابهام باشد و نسبت دهنده معنی آن را بداند هرچند شنونه آگاه به معنی آن نباشد ولی هرگاه یک فرد بالغ و عاقل، نابالغ یا غیرمسلمانی را قذف کند تا 74 ضربه شلاق تعزیر می شود.
هرگاه کسی به فرزند مشروع خود بگوید تو فرزند من نیستی، به خاطر دادن نسبت ناروا به مادر به حد قذف
محکوم می شود.
هرگاه مردی همسر متوفی خود را قذف کند و آن زن جز فرزند همان مرد وارثی نداشته باشد حد ثابت نمی‏شود اما اگر آن زن وارثی غیر از فرزند همان مرد داشته باشد حد ثابت می شود.
اگر شخص چند نفر را به طور جداگانه قذف کند در برابر هر قذف یک حد جداگانه بر او جاری می شود خواه همگی با هم مطالبه کنند خواه به طور جداگانه.
حد قذف در موارد زیر ساقط می شود:
الف. هرگاه قذف شونده، قذف کننده را تصدیق نماید.
ب. هرگاه شهود با نصاب معتبر به چیزی که مورد قذف است شهادت دهند.
ج. هرگاه قذف شونده یا همه ورثه او قذف کننده را عفو نماید.
د. هرگاه مردی زنش را پس از قذف لعان کند.
قذف تنها حدی است که جنبه حق الناس آن غلبه دارد.